- მთელი ჩემი ცხოვრება ველოდებოდი, ვცდილობდი, მაგრამ დანახვა მაინც არ შემეძლო. მე ვიგრძენი, ვნახე სიზმარი იმ დღეს, იმედი მაქვს, რომ ერთ დღეს შეგხვდები ისეთი, როგორიც მინდა, რომ მნახო. კარგად ვიქნები თუ ერთმანეთისგან შორს ვიცხოვრებთ, თუ შენ ასე გენდომება. მე ისევ განვაგრძობ არსებობას, მაგრამ თუ მსოფლიო შეგვეწინააღმდეგებ...
❝ ვერასდროს ვხვდებოდი, ყოველი დაისისას მკერდის გალიასთან რატომ იკრავდა იმ ჩამოღვენთილ და ალისფერი ხავსით შთანთქმულ დამბაჩას.❞
- მაგრამ მე არვარ თანახმა - ეს იყო ყველამ ჩემზე რომ გადმოიტანა ყურადღება - ხო რა? ჩემ აზრს რატომ არ კითხულობთ? არ მიყვარს ეს თქვენი ბედოვლათი შვილი - ამაზე ჰოსოკი წამოხტა ფეხზე და ძლიერად დამავლო მაჯაში ხელი - რა მიწოდე? გაიმეორე - ღრმად სუნთქვა დაიწყო - რამდენის უფლებას აძლევ შენს თავს &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Bed boy იუნგი რომელსაც იმდენად უნდა ჯიმინის დაუფლება, რომ უბრალოდ ყურების დროსაც კი ჯიმინის შიშველი სხეული და მასთან აქტი ელანდება.
პიჯაკში გამოწყობილმა ბიჭმა დაასრულა თავისი სიტყვა და ადგილი დაიკავა შავი კუბოს წინ,იმ ხის ყუთის წინ,რომელშიც თავისი საუკეთესო მეგობარი მინ იუნგი უსულოდ ესვენა.
- მოკეტე შენი ნერვები არ მაქვს - როგორც ჩანს დედაშენმა არ იცის ჩვენზე....მე კი მეგონა დედიკოს გოგო იყავი - ამაზე ნერვები მომეშალა ახლოს მივედი და კბილებში გამოვცარი - მოგკლავ იცოდე ჩემგან თავი შორს დაიჭირე - რამდენიმე საათის წინ სანამ დავშორდებოდით სხვანაირად ჭიკჭიკებდი - მითხრა და ახლოს მოიწია. მისი ცხელი სუნთქვა და...
- და რომ გითხრა შემიყვარდითქო? - დიდი სისულელე მე და შენ სხვადასხვა ფენისგან ვართ. დარწმუნებული ვარ ჩემნაირს არასდროს შეიყვარებ კიმ თეჰიონ - ვთქვი მშვიდად მას კი ეტყობოდა რომ მოთმინებას კარგავდა ყველა ძარღვი დაეჭიმა და ისიც შევნიშნე როგორ შეკრა მუჭი. მეგონა უბრალოდ წავიდოდა მაგრამ მოულოდნელად ჩემსკენ წამოვიდა და მაცივ...
- აელინ.... - იუნგი? - თვალებში ცრემლები ჩამადგა - იუნგი შენ.... - ხო მე გაგიტაცე.......- თქვა მშვიდად და დანა აიღო გარშემო იყურებოდა შემდეგ ჩემთან მოვიდა და სახე ძალიან ახლოს მოწია - მაპატიე - მიჩურჩულა და ხელზე დანა ამისვა. მე კი ტკივილისგან ცოტა წამოვიკივლე თვალცრემლიანი თვალით შევხედე იუნგის - აელინ!! - შიშისგან ი...
დიდი ხანია ჩემთვის არავის უთქვამს "მიყვარხარ", "მენატრები", ან თუნდაც "მძულხარ" მაგრამ... დრო გადის. წამი წამს მისდევს,წუთი წუთს,დრო გადის და ასე იქმნება უსასრულობა. ამბობენ დრო ყველაფრის მკურნალი არისო.ერთ დღეს გვტკივა შემდეგ კი გვიხარია. ცრემლს, ნაღველს, სევდას - ბედნიერება და სიხარული ანაცვლებს. მაგრამ ეს შეიძლება...
🔞 დასრულებული მომბეზრდა.-„ფულის კეთება მობეზრდა?" გაიფიქრა თეჰიონმა, თავისთვის. როგორ შეიძლება ფულის კეთება მოგბეზრდეს და თან ასეთი ღატაკი იყო? თეჰიონს არ ესმოდა.
