"ကျွန်တော် အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ?" ရေနံချေးဝနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးထဲမှာ မီးအိမ်က အလင်းတစ်ခုပဲ ဖြာကျနေတယ်။ရေဒီယိုလို့ ယူဆရတဲ့ လေးထောင့်ဆန်ဆန် အရာဝတ္ထုလေးထံက ပျံ့လွှင့်လာတာ က သူနဲ့ အတော်လေးမရင်းနှီးလှတဲ့ ၂ဝရာစုလောက်က မြန်မာသံစဉ်တွေ။ ဘေးအခန်းနံရံမှာ ကပ်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန်ကို အကြည့်ရောက်တော့ သူအံ့သြလွန်းလို့ အသက်ရှုဖို့တောင်မေ့လုလု။ တနင်္ဂနွေရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ မြင်ဖူးတဲ့ မင်းသမီးကြီးခင်သန်းနုရဲ့ Young version ညို့အားပြင်း ဓါတ်ပုံက သူ့ကို တဒင်္ကာ ဆွံ့အစေတယ်။ "အခု ...အခု ဘယ်နှခုနှစ်လဲ?" "အို လူလေးမမှတ်မိတော့ဖူးလား?ဒီနေ့က တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ကျော် ၁ရက် ၁၃၃ရလေ " "ခင်ဗျာ" ရွှေဘီးဆံပတ်နဲ့ ရှေ့က ဘွားတော်ကိုကြည့်ပီး သူ့ခေါင်းတွေ ချာချာလည်သွားသလိုပင်။ ဘာလဲ.. ငါအခု ဝတ္ထုတွေထဲကလို လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်၄ဝကျော်မှာ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခဲ့တာလာ

နာကျင်မှုတွေဆိုတာ လူသားတိုင်းကြုံတွေ့ကြရတာပါ။ ဘယ်လိုစိတ်ခွန်အားနဲ့ဖြတ်ကျော်ခဲ့တာလဲဆိုတဲ့အရာက...အဆုံးသတ်ကို အဆုံးအဖြတ်ပေးပါလိမ့်မယ်။

မိုးပြေးမာန် နွေဦးငယ် ( Own Creation )

[ Zawgyi ] _ _ သူမ်ားေတြက ေျပာတယ္ ။ ပန္းကေလး အိပ္စက္သြားျပီတဲ့ ။ က်ေတာ္ ပန္းကေလးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ ဖြဖြေလး မွီခ်လိုက္တယ္ ။ ေက်နပ္ျပီ ။ က်ေတာ့္ပန္းကေလးရဲ႕ အသက္ရႈသံေလး က်ေတာ့္နားေတြမွာ ျကားေနရေသးတယ္ ။ _____ [ Unicode ] _ _ သူများတွေက ပြောတယ် ။ ပန်းကလေး အိပ်စက်သွားပြီတဲ့ ။ ကျတော် ပန်းကလေးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ဖွဖွလေး မှီချလိုက်တယ် ။ ကျေနပ်ပြီ ။ ကျတော့်ပန်းကလေးရဲ့ အသက်ရှုသံလေး ကျတော့်နားတွေမှာ ကြားနေရသေးတယ် ။

Chinese Theme Love Story (Own Creation) Collabration of NatpanKalay and Heather Bell

[This fiction is written with both Unicode and Zawgyi] started-November,2020

[Unicode+Zawgyi]