Ben bir ihanetin kurbanıyım. Benim hikayem kanatları kesilmiş bir kuğunun kanatlarıyla dans etme çabasını anlatıyor. Siren sesleri susmuyor. Hissettiğim acı geçmiyor. Bana seslenmeye çalışıyorlar, anlıyorum. Benim için korkuyorlar, seziyorum. Fısıldayıp elleriyle beni gösteriyorlar. Görmeden görüyorum. Etrafımda hareketlilik vardı. Siren sesi her saniye daha çok yaklaşıyordu sanki. Birkaç ses bağırdı bana ama kim olduklarını anlayamıyordum. Zar zor nefes almaya çalışıyordum ama kaburgalarım ciğerime batıyor gibiydi. Gözlerim hafif aralandı ama benim yaptığım bir şey değildi. Bedenimde eller hissettim ardından da havalandığımı. Bir yere taşıyorlardı beni ama ben ölmek üzereydim. Hissediyorum, iliklerime kadar hissediyorum. Ben ölüyorum. Öldüğümü hissediyorum. "Nariya!" diye seslendi gür bir ses. Tanıyordum sesin sahibini. Benim için her şeyi yapabilecek biri. Gözlerimi açmadım ama varlığını hissettim. Onun varlığını hissetmek bile ölüm korkusunu sarsmıştı. Ne derdi hep bana. Abiler kardeşlerini korumak için vardır. Var olduğum sürece varlığım senin güvencendir. Ama nerde kalmıştı bunca şey olurken? Ben hayallerimle ölüm döşeğine gelene kadar neredeydi? Her zaman beni anlamıştı. Korktuğum gecelerde koca cüssesine sığınırdım. Büyüdükçe korkunç geceler gitti ama korkunç insanlar geldi. O insanlardan kaçmak için de ona sığınırsam güçlü biri olamazdım, abim de güçlü olmak istediğimi anlardı ve önüme geçip korumak yerine arkama geçip beni desteklerdi. O benim çocukluğumdu. Benim ergenliğimdi. O benim belki de gençliğim olacaktı. "Kalp atışları çok zayıf, dayanamayacak!" "Kan kaybı var, hemen kan bulunması lazım!" Yabancı sesler çok kalabalıktı. Etrafımda neler olup bittiğini bilmiyorum ama sanırım artık bitmişti. Ya da ben öyle sanıyordum. Bu fısıltıyı duyana kadar "Dayan yaralı balerin

KİTAP DÜZENLENECEKTİR Belki de sonsuza kadar yalnızdım. Gerçek sandığım şey belki de sadece hayallerimden ibaretti. Gözlerimi açtığımda yine yalnız olacaktım. Zaten alışmıştım yalnızlığa olmasa da olurdu.

𐙚 Yalnızlığın vücut bulmuş halini mi arıyorsun? O benim. Zihnimi ele geçiren tüm düşüncelere göğüs germeye çalışarak bir şekilde kendini büyüten ama yine de bir adım ileriye gidemeyen yaralı ya da yarım bir kalpten fazlası değilim. En azından onunla tanışana kadar değildim. Şimdi çok daha fazlasıyım. Yaralarıma tuz basan birisine aşığım. Çünkü onunla tanışmanın beni iyileştireceğini sanarak büyük bir hata yaptım. Ona yazdım. Her şeyden habersiz. Ve sonucunda yarım olan kalbimi hiç düşünmeden siper ettiğimde, her şeye rağmen onu kazandım. Bu bir zafer sayılır mı? Çünkü o, bana her baktığında tüm hayatını gördüğünü söylüyor. Ben ise tüm kırgınlıklarımı. Ve belki de üç harften oluşan o acımasız duyguyu. Aşkı. - ❝Çünkü Mira, sana her baktığımda, bir kalp çarpıntısından çok daha fazla şeyler vadettin bana.❞

Üstüne, acımasız günahlarını yıkarsa sevdiğin insan, sağ çıkamazsın. Kanatlarını kırarlar ve sonrasında senden uçmanı isterler. Kalbini sökerler ama yaşa derler. Burası dünya, yazgın buymuş meğer. Yazgı denen şey eğer ki gerçekse, ondan ne kadar nefret ettiğimi bilsin istiyorum; bana sunduğu bu hayattan nefret ettiğim kadar. Hatta belki daha fazla. Kendimden nefret ettiğim kadar. *** "Sen bir tek beni harcamadın. Aileni harcadın. Ama en kötüsü ne biliyor musun? Sen kendini harcadın." "Ailemi kazanabilirim." "Peki ya, diğerleri?" "Belki diğerleri benim için bir kayıp değildir? Bu ihtimali hiç düşündün mü?"

"Sessizlik, bazen en gürültülü çığlıktır." Talya Ahenk Kutseli, kelimelerin ardında yaşayan bir kadındı. Sürgün edilmiş bir geçmişin, diplomatik bir sessizliğin ve adı konmamış bir boşluğun çocuğu... Boris Artem Krylov ise buzdan örülmüş bir hayaletti- kayıplarını toprağa gömmemiş, intikamını zamana yatırmış bir adam. Talya bir çeviri için Rusya'ya gittiğinde, aslında kendi hikâyesinin en karanlık cümlesine adım attığını bilmiyordu. Her kelime bir ipucu, her satır bir tehditti. Ve her bakışta, Boris'in soğuk duvarlarına bir çatlak daha düşüyordu. İkisinden biri geçmişiyle yüzleşecek, diğeri kendi karanlığında ya tamamen dağılacak ya da ilk kez insanlaşacaktı. Çünkü bazı sırlar sessizliğe gömülmez, bazı aşklar ise ölümle yazılır.

❝Senin için yeni bir din yaratırım. Ve o dinin Tanrı'sını sen ilan ederim.❞ Babasının şirketinde modellik yapan Ladin, bir gece ansızın karşısına çıkan maskeli bir adamın silahından çıkan kurşunla yaralanır. O geceden sonra, o adam onun için hem bir gölgeye hem de bir avcıya dönüşür. Kendisi bir kurban mıydı, yoksa hikâyenin asıl başrolü mü; bunu anlamada güçlük çeker. Avcısı, Ladin'in kaderini belirleyen o kurşunun ardından üç yıllık bir sessizliğe, bir inzivaya çekilir. Ancak geri döndüğünde, Ladin artık yalnız değildir. Yanında, her koşulda ona destek olan avukatı Yaman da vardır. Yine de avcının ela gözleri, onları uzaktan izlemektedir. Çünkü o avcı, avını başka bir avcıya kaptırmaya asla niyetli değildir. Peki Pandora, kutusunu açarsa ne olur? -------------------------- Kitap, karanlık temalar ve tetikleyici unsurlar içermektedir. Hassas içeriklere karşı duyarlı okurların dikkatine sunulur. İçerikler kurgu ürünü olup yalnızca edebi amaçla kullanılmıştır.

❝Düşmanı ancak inine girerek tanıyabilirsin.❞ ❦ Kardelen Karasu, çocukluğundan beri konuşamayan genç bir kızdır. 18 yaşında ailesini bir kazada kaybettikten sonra gittiği mezarlıkta gizemli bir adam tarafından takip edilmeye başlar. Atlas Yıldırım. Kardelen'in korkulu rüyası. 4 yıl boyunca takip edildiğini anlamayan Kardelen bir gün kaçırılır ve Atlas'ın tutsağı olan Kardelen'in özgürlük mücadelesi, çoğu kez başarısız olur. İçerisinde yaşamak zorunda olduğu eve ve yanı başındaki takıntılı doktora adapte olmaya çalışan Kardelen'in bir gün bodrum katında bir tuhaflık olduğunu fark etmesiyle tüm işler değişir. ❦ ❝Esir bir bedenin ruhunu al, Bedenini geri teslim et ki, Kendini özgür sansın. Ve ruhunu aramaya başladığında, Bedenini de ondan al ki, Seni tüm benliğinin sahibi sansın.❞ Başlangıç tarihi: 26 Mayıs 2023

❝İşte o an kalbim beklenmedik bir hamle gerçekleştirdi ve onu unutmaya başladım. ❞ ❦ Nekrokinezi gücüne sahip olan Vesta Karam, lisenin ilk yılında gördüğü Giray Ersungur'a aşıktır. Fakat Giray bu aşkına hiçbir zaman karşılık vermez. Giray'ı unutmak isteyen Vesta, yeni bir başlangıç yapmaya karar vererek sınıf değiştirir. Ancak yeni sınıfındaki sessiz çocuğun da ona aşık olduğundan habersizdir. Kavas Kazgan Koralev. Okulun sessiz ama bir o kadar da gizemli öğrencisi. Kısa sürede Kavas'ı fark eden ve onunla arkadaş olan Vesta'nın hayatı bir gün şehirdeki gizemli ormana gitmesiyle tamamen değişir.

❝Gökyüzünden kan yağıyor ve insanoğlu bunu lütuf sanıyor.❞ ❦ Kayla Neva Ertekin, sıradan bir gün otobüste uyuyakalır ve gözlerini açtığında kendini hiç bilmediği, Koku Şehri ismindeki esrarengiz bir yerde bulur. Bu tuhaf şehri yalnızca bir İstanbul semti sanan Neva, yardımsever görünen Alpkutay Kayaer'in rehberliğiyle evine dönmeyi başarır. Ancak Koku Şehri'ne yolu bir kez daha düştüğünde, işler bu sefer beklediği gibi gitmez. Neva, bu karanlık dünyada acımasız katillerin arasında sıkışıp kalır ve burada kimseye güvenemeyeceğini anlar. Çünkü Koku Şehri'ndeki herkesin tek bir arzusu vardır: Neva'nın kanı. Hayatta kalmak için kime güveneceğini bilmeyen Neva, korkularıyla yüzleşmek ve şehirdeki karanlık sırları çözmek zorundadır. Başlangıç tarihi: 4 ocak 2024

•ANLAŞMALI EVLİLİK •ABİMİN ARKADAŞI •SMUT •ROMANTİK •YAŞ FARKI (7) •ÇOCUKLUK AŞKI MAİT'in infazcı ajanı Zehir, Ailesi trajik bir şekilde katledildiğinde henüz yedi yaşındaydı. Travmatik geçmişiyle birlikte, tadını almak için sabırsızlandığı intikamı en sadık dostlarıydı artık. Ettiği bozulmaz yeminle Zehir olarak yeniden doğmuş, sırlarıyla yüreğine bir kale inşa etmişti. Kan dökmez, ardında hiç iz bırakmadağı zehirleriyle imzasını atardı. Onu gerçek adıyla, Damian King olarak tanıyan insanlar, bir gün zehrinin hedefi olmamak için yalnızca dualara ve onun merhametine sığınabilirdi. Etrafına dev bir kale inşa ettiği kalbinin kapıları ise bir zamanlar yalnızca tek bir isim için açılmıştı. En yakın arkadaşının kız kardeşiydi o... Yasaktı. Fakat yıllar sonra Küçük Gölge'si hayatına tekrar girdiğinde, hiçbir şey planladığı gibi gitmeyecekti. Kapılarına dayanan anlaşmalı bir evlilik küle dönmüş ateşi harlamak için yeterli bir kıvılcımdı. Üstelik kâğıda atılan imzalar, Zehir için yalnızca bir anlaşma olmaktan çok, bozulması imkânsız bir başka yemindi. April (Nisan) Jones. Neşeli bir ruhun, çarpıcı bir güzellikle harmanlandığı kıvrak zekâsıyla kusursuz bir genç kadındı. Bir gördüğünü asla unutmayan fotografik hafızası, onun hem laneti hem de lütfuydu. MAİT başkanının kızı olmak ona ayrıcalıklı bir hayatın kapılarını açmış olsa da tüm yaşamı boyunca hissettiği eksik parçalar ona bir türlü huzur vermiyordu. Sadece tek bir isim ona kendini tamamlanmış hissettirme gücüne sahipti... Hayranlık duyarak büyüdüğü, umutsuzca âşık olduğu Zehir... Onu tanıdığında henüz çok küçüktü. Teşkilatın göz bebeği, abisi Steve'in en yakın arkadaşı ve sağ koluydu o... Fakat Nisan, Zehir için daima küçük bir gölgeydi. Yasaktı. Kırılan kalbiyle ülkeyi terk edip altı sene sonra tekr