Josh Dun idealnie wpasowuje się w stereotyp imprezowicza po przejściach. Ze swoim złym nastawieniem i przekrwionymi oczami jest całkiem oczywisty. Jednak część z nieciekawą przeszłością... to coś, o co nikt nigdy by go nie posądził i czego nikt by się nie spodziewał. Tyler Joseph, z drugiej strony, nie żyje żadnym stereotypem. Jest przeciętnym nastolatkiem, z przeciętnym życiem i przeciętnymi ocenami. Lecz kiedy zaprzyjaźnia się z Joshem Dunem, cała "przeciętność", do jakiej udało mu się dojść, nagle znika. oryginał: shamelessc tłumaczenie: cheryles

Tyler czuje, że nie pasuje do świata Demy. Coraz bardziej zastanawia się czy ucieczka z tego miejsca jest możliwa. Wtedy za oknem zauważa jednego z Bandytów. *Fanfic oparty na teledyskach piosenek Jumpsuit, NATN i Levitate. Parę rzeczy jest dodanych/pozmienianych. Tylko tyle mg napisać bez zdradzania fabuły.*

kłamstwa kłamstw kłamst kłams kłam kła kł k ko kon koni konie koniec [nas]

''C-czy mógłbyś to dla mnie przeczytać?'' ''Oczywiście'' czyli, w którym josh ma dysleksję, a tyler to jego partner na angielskim oryginalna historia należy do moaningpilots, ja tylko tłumaczę

wszystko, co powieniem ci powiedzieć zanim odszedłeś joshler

Nieznany: Nie lubię widzieć Cię smutnego. Tyler: Kim jesteś? polish translation of @gayboyharry's book

''Ten obóz to chyba najgorsza rzecz jaka mogła mnie spotkać w te wakacje!'' Tyler i Josh poznają się na letnim obozie. Kogo tam poznają? Czy chłopaków połączy coś więcej, niż tylko wspólny domek? Dowiesz się czytając Summer camp || Joshler. (Pierwsze rozdziały, mniej więcej tak do 20 może trochę dalej są strasznie amatorskie, ale to były moje początki. Mam nadzieję, że z każdym rozdziałem styl i błędy poprawiły się na lepsze. Naprawdę z tych początkowych części jestem najbardziej niezadowolona w całym tym ff :/ Mam nadzieję, że mimo to przeczytasz moją książkę)

Gdzie dzień to klata, więzienie, a noc to najcudowniejsza rzecz. Gdzie słońce to myśliwy, który swoimi rękoma dosięgnie nawet najskrytsze miejsce na tej planecie, prócz serca tego chłopaka. Słońce już tam nie dotrze, ponieważ spaliło to miejsce na smierć i teraz jest tylko ciemność. Księżyc to narrator, a niebo to wierny fan i obserwator. Gdzie księżyc reżyseruje zakochania, płacze, smutki, zabójstwa, samobójstwa, a niebo tylko obserwuje i czasami uroni łzę, a czasami nie wytrzyma i wybuchnie płaczem. Słyszałam nawet, ze chwilami może nawet się zdenerwować i wpaść w furię! On jest tam każdej nocy, w dzień on go nie widzi. Jakby znikał. Kim on jest? On chce do niego podejść. Chce coś powiedzieć. Chce dotknąć jego ust. Chce ogrzać jego usta. On chce mu powiedzieć co czuje. On staje się jego najlepszym przyjacielem. On codziennie z nim spaceruje. Codziennie w inne miejsca. Czy on w ogóle jest z tego miasta? On wie o nim wszystko, a z drugiej strony nic. autorka cudownego zdjęcia na okładce: _nobody__

Tyler to nastoletni chłopak. Ma brązowe włosy i brązowe, sarnie oczy. Ale przede wszystkim, Tyler jest chory. Z jego głową jest coś nie tak. A jego niebieskowłosy przyjaciel, Josh? Czy on w ogóle istnieje? Przedstawiam polskie tłumaczenie słynnej w fandomie historii, napisanej w oryginale przez SoloChaos (linki do oryginału i kontakt do autorki znajdą się na końcu), inspirowanej piosenką Twenty One Pilots - Forest. • Ostrzeżenie • Opowiadanie jest znane z triggerowania ludzi, zawiera sceny seksualne, wspomina o ciężkich problemach psychicznych, traumatycznych wydarzeniach i jest smutne w cholerę.

Tyler jest wolontariuszem. Prowadzi zajęcia muzyczne na oddziale psychiatrycznym w pobliskim szpitalu. Pewnego dnia spotyka tam chłopaka z kolorowymi włosami i czekoladowymi oczami.