Pablo Neruda: "İyi insanlar kırıldıkça içine kapanır, dışarıdan bakanlar ukala zanneder." diyor Alp tekini tanıdıkça bu sözü daha çok yakıştırmaya başladım. Ne kadar çok şey yaşamış hala nasıl hayatta şaşkınlık içerisindeyim. Hayatıma iyi ki girmiş dermiyim bir gün bilmiyorum ama onu tanımak pazıl parçası gibi her gün başka bir tarafı görüyorum. İki yara bir veda eder, bir veda iki yeni başlangıç ve başlangıçların ruhu yaranın öz vatanıdır. Senin de vardır kanar diye kimseye göstermediğin yaraların... Tam orandan öpü- yorum. .... Sen garip bir kadınsın, hiç vazgeçmesini bilmez misin? Onca acına rağmen gülüyorsun. Hiç sevilmemiş birisin fakat sevmekten vazgeçmiyorsun. Ne kadar kırılsan da, kandırılsan da güzel bakmayı bir türlü bırakmıyorsun. Hayat seni bana yaralarını sarmam belki de birlikte yaralarımızı sarmamız için bana göndermişti. Hiçbir zaman ağzımdan duymayacağın o cümleyi kuruyorum sana minik kızım "Hoşgeldin Ekim" belki de pişman olacağım bunu dediğim için....

Boğazını temizlerken gözlerim tekrar gözlerine tırmandı "Deniz feneri biliyorsun ki karanlıkta gemilere yol gösteriyor." Gözlerim dolarken kafamı salladım. Derinden nefes alırken gülümsedi "Benim için sen deniz fenerini temsil ediyorsun. Gülüşünle, maviliklerinle hayatıma yön veriyorsun, ışık tutuyorsun. Zifir karanlıkta boğulduğum günlerde bile seni görmek bana yetiyor.Çünkü sadece varlığın bile o ışığı görüp doğru yolda ilerlememe neden oluyor. Yaşamın yürüdüğümüz belirsiz, engebelli,tuzaklı yollarında elimi tutarak bana yön verir misin ,ışığım? Sen diye üç yıldır deniz fenerine sığındım. Şimdi gerçek ışığımı bana verir misin?" Tek elim ağzımdayken gözlerimden yaşlar boşalıyor, aynı zamanda gülümsüyordum. Mutluluktan... Email adresi newriter22@mail.ru

Sevdiği adamı her yerde arayan küçük bir kızın, sona yaklaştığı günlerde, yaşadığı ve yaşayamadığı şeylerden nefret edeceği bir hayata hoş geldiniz...

AGIRÉ DIL Serisi Arjin isminin anlamı "Yaşam ateşi." Arjin Nihraşan; Alaz Rahlan'ın yaşamının en güzel ateşi. ❤️‍🔥 Size vadettiğim bir aşk hikayesi değil efsanesi. Yangının orta yerinde yeniden harlanan bir aşkın nişanesi. KUMA YOKTUR! Tamamen hayal ürünüdür. Kitabın kullanılan soyadları da dahil tüm hakları şahsıma aittir. Kitabın çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır bu konuda çok ciddiyim emeğime göz dikmeyin.

Bir yıldız gibi kaymıştı sanki dünya ayaklarımın altından. Sırtımı mutfak tezgahına yaslayarak soğuk zemine doğru indim. Elimden düşenlere bakarken bir an gözlerim onu buldu. Bu defa sanki merhametle bakıyordu, ne zamandır oradaydı? Ne yaptığımı gördüyse nasıl izin vermişti, neden durdurmamıştı? Dönen başım bu düşüncelerle dolarken yanıma geldi, yüzümü avuçları içine aldı ve ilk defa buna sessiz kalarak izin verdim. Acı çektiğimi görüyordu, parmaklarını yüzümün tüm çizgilerinde gezdirdi o sırada damarlarımda akan kanın titrediğini hissediyordum sanki, bu aşkın değil eroinin etkisiydi. "Canım, kollarımda başkası için değil; o bakmaya kıyamadığım gözlerden yaş aktığı için, kendine zarar verdiğin için yanıyor." Merhametle yüzümü okşadı , o anda hiç düşünmeden -düşünseydim asla yapmazdım- ıslak dudaklarına titreyen dudaklarımı bastırdım, o kaçtığım bakışlarına kilitlenerek damarlarımda aldığım maddenin muhteşem etkisini hissederken tutkuyla öptüm onu. Not: Hikayem şiddet, madde bağımlılığı, cinsellik ve argo içermektedir, lütfen rahatsız olacak arkadaşlarım okumasın.

'Ahh! Başımm' Başımda hissettiğim acıyla yattığım yerden doğruldum. 'Neredeyim ben?' 'Burası neresi?' Etrafıma bakındım, karanlık olduğu için önümü dahi göremiyordum. En son yaşadıklarım gözümün önünde canlanınca acıyla yüzüm buruştu, boğazımdan engel olamadığım bir hıçkırık koptu. Hayatım mükemmeldi, Ne oldu da bu hale geldi ? Her şey düzelecekken nasıl daha kötüye gitti ? Nerede olduğumu da bilmiyorum, burası neresi benim burada ne işim var ? Kendimi sorgulamaktan, sormaktan kafayı yemek üzereyim..!! Ben her şey düzelsin diye uğraştıkça daha da berbat bir hâl aldı ve Sanırım artık yanlızım... Neredesin nefes alma sebebim?

Ben gözlerimde binlerce yıldızın ışıltısıyla onun gözlerine bakarken, onun gözleri bir buz kütlesi kadar donuk ve ifadesizdi. Kulağıma eğilip fısıldadığı sözcüklerle adeta beynim bana oyun oynuyormuş gibi hissetmiştim. Ama birkaç saniye sonra oyun olamayacak kadar gerçek olduğunu idrak ettim. O bana sıcak bir yuva, herkesin hayran olacağı bir birliktelik vaad etmiyordu. O bana Takım Arkadaşlığı sunuyordu. İşte tam o anda gözlerimdeki binlerce yıldız bir araya toplanıp tek bir damla olarak göz pınarıma yerleşti. Kulağıma fısıldadığı o cümle hala kanımı dondurmaya yetecek kadar kudretliydi. İşte bana sunduğu hayatın ilk cümlesi şuydu: -Benimle Takım Oyunu'na var mısın?