Tesadüflerin kadere dönüşme hikayesi.. An gelir Yağmurda ıslanmaktan nefret edersin ama onunlayken eğlenceli hale gelir An gelir Sessizliğini onun huzurlu sesi bozar ve bitmeyen bir muhabbet başlar An gelir Üzüntünüz onunla buruk bir sevince dönüşür An gelir Yalnız sokaklar onun kokusu ile dolar An gelir Karanlığın ağırlığı onunla aydınlanır An gelir Sevgiyi ,aşkı onda tanırsın An gelir Sadece bir gülüşü sana dünyaları verir An gelir İşte aradığım huzur dersin Şiir @Beyzanur82'e aittir..

-

Ben Gece. Karanlıkta yaşar, sessizlikte beden bulurum. Issız sokaklarda benliğimi ararım. Ben Gece. Her şeyini kaybeden, yaşama amacını yitirenim. Umut arar, umut biçerim. Elimdeki sıfırlarla hayatıma devam ederim. Ben Gece. Aslında masum gözüktüğüm kadar değilim de..