"Tehlikeli bir adam olduğunu duydum Lee." ✔ Kore'nin en ünlü mafyalarına bile sadece ismi ile korku saçan Ace, Lee Minho'nun dikkatini çekmişti. 🌟tüm hakları bana aittir. 🌟angst değildir. 🌟 aşırıya kaçmayacak şekilde cinsellik içeren sahneler olacaktır. rahatsız olanlara tavsiye edilmez. 🌟 mafya au ¡ kadın okuyucu x lee know 🌟 kitap kapağı <3 | @Ichbingulce ♡

▪︎marvel, twilight, the vampire diaries, the originals, sherlock holmes, harry potter, animeler, mangalar, yaoi/yuriler, b99, ash vs evil dead, jane the virgin, ünlüler ve daha fazlası hakkında hayal et hikayeler<3 °türler: aşk, arkadaşlık, hüzün, dram, sevinç... •isteklerinizi yorum atmayı unutmayın !!

After unknowingly saving a mafia boss from a botched bank robbery, Kiara accepts an offer to work for him as a translator, not realizing love may become part of the package. ***** Though Kiara Payne may be a genius when it comes to languages, what she knows of the real world largely comes from books and movies. But after foiling a robbery on her first day as a bank teller, Kiara finds herself thrust into a world of danger, her life resting in the hands of the infuriatingly sexy Italian mafia boss Milo Di Vaio. In exchange for her safety, Kiara agrees to serve as Milo's translator, accompanying him across Europe as he tries to clean up the mess his late brother left behind and save the reputation of the Di Vaio crime family. Cold, ruthless, and sinfully beautiful, Milo is hard to resist but even harder to love. As tensions rise and secrets are spilled, Milo and Kiara are both forced to question everything they thought they knew. Does love outweigh loyalty? And if so, is it worth dying for? [[Word count: 100,000 - 150,000]] Content/trigger warning: Contains mature themes and violence

"Biliyor musun Roma, bence sen iyi birisin." Roma bana bakmıyordu. Yeşil gözleri çeşmenin ucunda, suyu usul usul içen karganın üstündeydi. Boynunu hafifçe eğmişti. Buna rağmen belli belirsiz bir gülümsemenin, benden gizlenmeye çalışarak ortaya çıkmaya çalıştığını gördüm. "Ya?" Beni her zamanki gibi çok ciddiye almadan alaycı bir ifadeyle yanıtladı. Şaşırmamıştım fakat pes edecek de değildim. Biraz daha ona yaklaştım. Bunu beklemediğini çok nadir yakaladığım şaşkın, ne yapacağını bilemeyen bakışlarının arasında anladım. Ne zaman ona yaklaşsam bedenim beni ondan uzaklaştırmak istiyordu sanki. Vücut ısım düşüyor, ellerim titriyor, tenimi yakacağını bile bile bir alev topuna yaklaşıyormuşum gibi hissediyordum. Fakat yine de durmadım. Çeşmeyle arasına girdim. Gözlerinin içine korkmadan baktım. Ondan korktuğum falan da yoktu zaten. Yalnızca bana hissettirdiklerinden çekinmiştim bunca zaman. Sert yüz hatları gerildi. Şakağının altında, çenesinin yanındaki kemik oynayıp dururken iri gözleri yüzümde geziniyordu. "Ciddiyim. Kötü biri olduğunu düşünmüyorum." Hiçbir şey söylemeden beni izlemeye devam etti. Kalbim gümbür gümbür atarken ondan uzaklaşmamak için çok büyük bir çaba harcıyordum. Roma Vergilius'un karşısında böyle dimdik durmak benim için bir meydan okumadan başka bir şey olamazdı bir süre önce. "İnsanlar senin benden korkacağını bekler," dedi. "Çekineceğini, geri duracağını, yaklaşmayacağını." "Korkmuyorum," dedim kendimden bu kadar emin olmama ben bile şaşırırken. Başını salladı. Kalın kaşlarının arasına küllü, mat, kahve rengindeki bir tutam saç düştü. Yutkununca etrafta yağan kar tanelerinin kristalleri bile onun bu sesinde yankı yaptı sanki. Gözlerini benden uzun parmaklarına çevirdi. "Biliyorum. Ama sen beni korkutuyorsun."