Ne zaman başlamıştı her şey? doğduğumda öz ailemden koparılmamla mi yoksa aynı evi paylaştığım adamın baba değil bir canavar olduğunu anlamam mı? Peki ne zaman yaşamaya, nefes almaya başladım... evet evet o gelince, hayatım onunla güzelleşti ama onunla da son buldu... o kim mı? sevdiğim adam, kalbimin atma nedenidiydi... ama artık yok, bu hikaye zaten onun değil bu hikaye benim ve öz ailemin hikayesi

Peri Karaca, on yedi yaşındayken ailesini parlak korların oluşumuyla büyüyen yangında kaybeder ve büyük bir buhranın içine girer. Hayatın devam ettiğine kendisini inandırmaya çalışan genç kız, bir gece ansızın kaçırılmasıyla geçmişinde savrulur. Sonsuz bir sır döngüsü ve cevaplanmayan sorular önüne çığ gibi serilirken geçmişinden kaçabilecek miydi? Yoksa tanımadığı kişilerle boğulup ölümü mü tadacaktı? Kaderi çizildiğinde Peri, yanmayı tercih edecekti. Bir yangın başladı, önce her yeri duman altına çevirdi sonra yavaşca sönmeye başladı. "Küllerle kaplı benim kalbim istesen de temizleyemezsin." Dedim boğazımı temizlerken. Ellerini yanaklarıma koyup yüzüme baktı, sanki yüzümün her ayrıntısını izlemek istiyor gibiydi. Parmakları usul usul yanaklarımı okşadı anlık hisle gözlerim kapanırken dudaklarım tir tir titriyordu. "Sen benim dönüm noktasımsın, sen istersen o kalbini kor ateşlerle kapla canım ne kadar yanarsa yansın ellerim daima orada kalacak, Peri." Gözlerimi açmadım, sakince bekledim nefes alışverişlerimi düzeltmeye çalıştım, elleri saçlarımı bulunca dudaklarımı sarkıttım."Bile bile ateşe yürüyoruz, yapma." dedim sakince. Bir genç kız düşünün, reşitlerinin yaşlarından daha fazla olgunluğa sahip ve elinde ki her şeyi kaybetmiş bir genç kız. "Ben ne kadar küllerimden doğarsam doğayım, sonu hep alev."

"Sen.." Kırılgan bir çiçeği tutarcasına, sol eli belimi kavradı. "Bu ten..." Belimde olan koca eli yavaşca sırtıma oradan ise omuzuma doğru yol aldı ve köprücük kemiğimin üzerinde duran saçlarımı geriye doğru iktirdi. "Bu güneş kıyısı olan saçların." Parmakları, kızıl renginde olan dudaklarıma değince alev gibi yandığını hissettim. "Zehirli ve sarhoş edici dudakların." Parmakları biran olsun yüzünden ayırmadığım gözlerime dokundu. "Beni her defasında yakıp kül eden, su yeşili gözlerin." Parmakları son olarak köprücük kemiğimden elime doğru, kolumda bir yol çizdi. "Bu narin ve küçük eller.." Onun imzasını taşıdığım elimi kaldırıp, dudaklarına götürdü.. Şevkat dolu öpücüğü avuç içime usulca konarken, içimde zelzeler koptu. "Hepsi benim. Her şeyinle benimsin, Emira..."

"Bu dudakları tatmayı bırakırsam eğer,"dedi, gözleri dudaklarımdayken. "Bu kokuyu solumazsam,bu tene,"derken parmak uçlarını kadınlığımda hissettim. "Dokunmazsam eğer,buna sebep olan her şeye düşman olurum, güzel karım,"diye devam etti. "Seni, benden koparmaya kim kalkışırsa mahrum kaldığım yerden onu mahrum ederim,onun da nefesini keserim." O, sağanak bir yağmur. Ben ise ona savunmasız bir Diphylleia. Belki de beni görmesi için yağması gerekir. Nefretin büyüttüğü iki bedene vuran kasırga, duyguları bertaraf ettiğinde nefretten peyda olan güçlü duygu aklı köle;duyguları hükümdar yapar. Nefret güçlü bir duygu. Tutku,nefreti öldürebilecek daha güçlü bir silah. Yıldızlar, bir bir parladığında nefret ve tutku birlikte oldu. O gece birbirlerine çıkan yolun temeli atıldı. Birbirlerine karıştılar. Kızıl saçlı bir kadının ve kömür karası gözlü bir adamın tenine işleyen mühür, duygularının damgalarıydı. ℤ𝔸𝕐ℕ𝔸ℍ𝔸ℝ𝔸'𝔻𝔸ℕ CEVHER SERİSİNİN İLK KİTABIDIR. (Kitabın ismi şahsıma aittir. Herhangi bir kitapta kullanılmasına müsadem yoktur. )

|Yetişkin İçeriklidir.| Genç adamın gözleri önce kızıl saçlarda daha sonra süt beyazı olan tende gezdi. Tanrı biliyordu ya genç kadınla bedenlerini her birleştirdiğinde cehennemde yanıyordu. Ellerini kadının teninde gezdiğinde usulca fısıldadı. "Ti amo!" Kendini usulca genç kadına ittiğinde milyonlarca yıldız başından aşağı dökülmüştü. Eli fütursuzca kadının teninde dolaşıyor ve her bir darbesinde ağzında küfürler çıkıyordu. Teninde gezen parmaklar her bir dokunuşta alev alıyordu. Bu gece burası cehennemdi ve bu bedenler yanmak için buradaydı! Gökyüzünde parıldayan dolunay, tenlerde hissedilen rüzgâr, inlemeler ve yoğun erotizm bu geceyi diğer gecelerden farklı kılmıştı. Çünkü bu gece bir aşkın başlangıcı değil, bitişiydi.. ♤♧ 3.7.2020

Doğuştan görme engelli olan Ruşendil, abisinin Hacıoğlu konağından kız kaçırmasıyla, kızın abisi Emre Hacıoğlu ile berdel edilerek evlenir. İki yabancı yürek zifiri bir karanlığın içinde kaybolurken Emre'nin en büyük düşmanı Hakan Canoğlu Ruşendil'e süpriz bir teklifle gelir. Dünyada Ruşendil'in hastalığını tedavi edebilecek tek doktoru bulan Hakan, Ruşendil'e kocasını bırakıp kendisiyle gelmesini böylelikle ameliyatını yaptıracağını, aksi taktirde doktoru öldüreceğini ve görme şansının hiç olmayacağını söyler. Bir tarafta kendisine aşık olduğunu bilmeyen kocası Emre, diğer yanda çocukluğundan itibaren tek hayali olan görebilme ihtimali. Ruşendil hangisini seçecek dersiniz? Ruşendil gelinin acı dolu hikayesini okumaya hazır mısınız? @Telif hakları bana aittir.

•TAMAMLANDI• Karıştılma hikayesi / Nefret aşkı / Lisede aşk ! "Çok ama çok özledim" "En çokta sarıldığımda boynundaki kokun burnuma geldiği zaman ki o huzur hiçbir şeyde yok. Geri gelsen, huzura ersem..." "Karan yapamam" "İlk başta bırakta yanalım diyen sen,o korkan taraf bendim. Şimdide ben sana söylüyorum Denizim. Hadi gelde yaralarımızı birlikte saralım" ( Küfür ve argo içerir ! )

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Babanızın, sizin için milyarder bir eş seçtiğini düşünebiliyor musunuz? Kendi nişanınızı bir toplantı esnasında davetlilerle öğrendiğinizi... Nişan olarak gösterilen şeyin aslında gizli bir iş anlaşması olması ne kadar doğru hissettiriyor? Peki ya anlaşmadan sonra profesyonelce davranmak sanıldığı kadar kolay olacak mı?

Aşık bir genç kız. Mutluluğuna izin vermeyen bir psikopat. O bir küçük anne. Zorla sahip olunmuş bir hayat, aşka engel olabilir mi?