Opowiadanie z postaciami ze świata Harry'ego Potter'a. Postacie uczą się w Hogwarcie na szóstym roku nauki i mają średnio po szesnaście lat |Próbka opowiadania| „Kiedy w ogóle stanęłyśmy tak blisko? To takie niezręczne, ale za nic nie odsunę się ani na krok. - Pansy? - wymyka mi się cicho, jakbym zdradzała największą tajemnicę. - Tak? - pyta, a jej dłoń ześlizguję się z mojej, spadając bezwładnie w dół. Podążam wzrokiem za jej zwisającą dłonią. - Pansy... - jąkam, a cała moja odwaga wyparowuje. - Tak, Hermiono? - pyta, a jej dłoń nie wiadomo skąd pojawia się na moim policzku, rozsyłając po nim to przyjemne ciepło. Ponownie spoglądam w jej piękne brązowe oczy, w których teraz kryje się smutek i strach. - Mogłabyś... - dukam. - ...znów mnie pocałować? - szepczę, nie odrywając wzroku od jej oczu, a one po prostu gasną jak świeca na wietrze." |Paringi| Drarry Pansmione Theodor x Dafne ✨W trakcie trwania opowiadania mogą pojawić się kolejne paringi✨ Uwagi! Opowieść jest +12 Przekleństwa Związki homoseksualne Homofobia Sceny o podtekście seksualnym Przemoc Myśli samobójcze Śmierć ___ Rozdziały będą pojawiać się w dość dużych odstępach czasowych i będą dość długie

lukasrieger - to tylko zdjęcia skarbie

Nie lubili się, ale jedna impreza zmieniła wszystko. Jego perspektywa szantażowania jej zmieniła się, a ona zaczęła poznawać użytkownika @Isi, którego znała, ale nie internetowa. Jak poprowadzi się ich historia? Fragmenty; - Lubie Cię - Wyszeptał i wpił się namiętnie w moje usta Nie wiem czemu to zrobił i jestem kompletnie zagubiona, ale oddałam mu pocałunek bo coś mi kazało. Nie potrafię opisać co zwariowanie czuje do tego kretyna, ale czuje, że coś jest na rzeczy i strasznie mnie do denerwuje. - Ja.Cię.też - Mówiłam między pocałunkami Poczułam jak się uśmiecha, ale wcale nie przerwał pocałunku ciągnął go dalej co było fantastyczne. Co z tego, że będę mieć spóźnienie. @Isi Ładną masz figurę @XinaX Dziękuje Isi ;) @Isi Kiedyś poznasz moje imię Nino XinaX Kiedy? @Isi Kiedy się już zakochasz w internetowym i życiowym frajerze

Momoe jako dziecko, spotyka w lesie wielkiego magicznego ptaka, który ma zatrute skrzydło. Pomaga mu przez cztery laty, choć i tak czeka go śmierć. Przez ten czas, dziewczyna zaprzyjaźnia się z nim niezdając sobie sprawy, jak bardzo to na niego wpłynie. I odmieni życie ich obojga. Gdy w szesnaste urodziny, zostaje zaręczona wbrew swej woli, dostaje od ptaka wyjątkowy dar, który początkowo uznaje za przekleństwo. Dziewczyna sądzi, że tamtego dnia feniks umarł i po części miała rację. Jednakże, on nigdy nie wyjawił jej całej prawdy o sobie, ani o truciźnie, która powoli go zabijała. Nie wiedziała, że jeszcze go spotka. Nie sądziła, że marzenie z dzieciństwa spełni się, ale w zupełnie inny sposób. Przybierze inną formę. Przyniesie ból, cierpienie, strach, śmierć... ale również miłość. *UWAGA!!! Ta opowieść nie jest kontynuacją, ani nie ma związku z Płomieniem Feniksa i Szeptami Feniksa.

- Bądźcie szaleni, ale zachowujcie się jak normalni ludzie. Podejmujcie ryzyko bycia odmiennymi, ale nauczcie się to robić, nie zwracając na siebie uwagi. A teraz skupcie się i pozwólcie by objawiło się wasze prawdziwe JA. - Co to jest prawdziwe JA? - zapytałam. - To kim jesteś, a nie to, co z ciebie uczyniono. - Pan wie... - powiedziałam z niedowierzaniem. Co jeśli Harry Potter nie będzie głównym bohaterem? Co jeśli spotkają się dwie osoby, które nie miały prawa wyboru? Co wtedy gdy jedno z nich okaże się kim całkiem innym niż wszyscy sądzili? Książka mojego autorstwa. Wszelkie zbieżności przypadkowe. Okładkę stworzyłam samodzielnie. |Draco Malfoy| 🥇 miejsce w #dracomalfoy 🥇 miejsce w #harrypotter

DRACO MALFOY FANFICTION ••••••••••• Miłość i nienawiść dzieli cienka linia , ale czy w ich przypadku jest to prawda czy Vanessa przełamie się i ulegnie Sławnemu arystokracie Draconowi Malfoyowi ? FRAGMENT - ... ona mnie nie kocha ! Jest jej mnie po prostu żal! ŻAL!! ... - zakryłam usta dłonią słysząc słowa wypowiadane w tak wielkim smutku i gniewie FRAGMENT V2 - jaki on jest ? - spytałam - jest wrażliwy, ludzie go nękają, czuje się samotny i nie ma z kim rozmawiać, nie boi się pokazywać swoich uczuć i płakać... (Edit do historii zostały wprowadzone poprawki więc ci co czytali wcześniejsze działy mogą się odrobine zdziwić bo tak jakby przeniosłam niektóre rzeczy do późniejszego działu) Najwyższe notowania: #1 - polska historia #4 - polska historia

Draco Malfoy? Pamiętam go. Ślizgon, ale tylko w teorii. Nie pasował do nich, był za słaby. Nazywali go też Śmierciożercą, ale tylko idioci, którzy go nie znali, czyli tak naprawdę cały świat. Znałam go trochę z innej strony. To oni wykorzystywali go i jego słabości. Był jedynie pionkiem w ich grze, marionetką podległą swym panom. Służył im, nawet myśląc, że występuje przeciw nim. Nie miał szans w tej nierównej walce. Pamiętam też jego rany po żyletce. Pamiętam nawet te chwile, w których zamykał drzwi, siadał na podłodze i płakał, pozwalając by łzy bezradności spływały po jego bladych policzkach. Pamiętam też jego ostatni uśmiech, gdy na mój widok lekko uniósł lewy kącik ust... Powtarzano mi, że najsłabsze ogniwa wygasają najszybciej. On był tego dowodem.

Nigdy nie kochał, nigdy nie był kochany, ale.. pokocha? >