Poniedziałkowy wieczór bracia spędzają jak każdy inny - oglądając razem telewizję. Sielankę przerywa ich ojciec Karlheinz, wchodząc do rezydencji z zakneblowaną, związaną i nieprzytomną dziewczyną. Oznajmia wampirom, że teraz nieznajoma posłuży jako ich bank krwi, a dostarczy im nową porcję, gdy wypiją z niej co do kropelki czerwonej cieczy. Nie dopytując, zgadzają się na to z wyjątkiem najmłodszego z nich - Subaru. Białowłosy nawiązuje przyjazną relację z nową mieszkanką, która opowiada mu starą legendę o królowej wampirów i alchemiku Eligiuszu.

Shizuka i Misaki to dwie przyjaciółki, które przeprowadziły się z z Pekina do Tokio. Wychowują się bez matek a ich ojcowie są ze sobą bardzo zżyci. Pewnego dnia otrzymują wiadomość, że muszą zamieszkać w rezydencji znajdującej się w Japonii. Bez słowa wyjaśnienia wyjeżdżają z miasta. Jednak nie wiedzą, co je tam spotka. *książka ta jest połączeniem: Diabolik Lovers, Ao no Exorcist oraz Young Black Jack* EDIT: Z Young Black Jack będzie tylko Hazama, grający kolegę z klasy, tak samo jak kilka postaci z Ao no Exorcist.

16-letnia Ayumi po kłótni z bratem wybiega ze szkoły, przez co w ułamku sekundy wpada pod samochód tym samym tracąc przytomność. Dziewczyna budzi się w zupełnie innym miejscu... Jak dalej potoczą się losy Ayumi? Zapraszam ;3

Rosalia Sato. Zwyczajna dziewczyna, ze zwyczajnymi problemami. Do czasu. Kiedy spotyka pewną rodzinę wie,że jej życie nie będzie takie jak kiedyś. Pomału zaczyna rozumieć swoje sny. Niestety. Nie wychodzi jej to na dobre. Czy uda jej się wyeliminować zagrożenie?

Historia opowiada o siedemnastoletniej dziewczynie, która nazywa się Yoko Hiroshito ( @_Yokoo_). Od dziecka była płatnym mordercą, ale pewnego dnia przez swoją nieuwagę zostaje nakryta przez matkę, która wysyła ją za karę do znajomego @_Yokoo_ - beta, współautor Serwer dla fanek gier otome i haremów: https://discord.gg/PqzbEVnMXN PqzbEVnMXN

W ręku nastolatki wylądowało jabłko. Wyglądało normalnie, ale dziewczyna wiedziała, że nie może takie być. Chora roślina nie daje przecież zdrowych plonów. Szatynka ścisnęła owoc w palcach. Rozpadł się, a chwilę potem jego drzewo-matka, podzieliło ten los. - Wiesz co to było za drzewo? - padło pytanie. - Poznania dobra i zła? Rozmówczyni szesnastolatki kiwnęła głową. - Teraz z jego zdolnościami... możemy stworzyć je od nowa. Takie jak powinno być. Pomożesz mi w tym, Lilith? - spytała kobieta, a w rękach trzymała kiełkujące nasionko w bloczku ziemi. Brązowowłosa się uśmiechnęła. - Oczywiście.

Zamarła ze zdziwienia. Jakaś postać trzymała za gardło jej oprawcę, tym samym przypierając go do ściany. Syczał, wyrywał się, próbował kopać. Osoba uderzyła go z całej siły w nogi i te trzasnęły jak zapałki. Nie był w stanie zawyć z bólu, przez ściśniętą krtań. Do uratowanej dotarło nagle, że jej wybawiciel był tej samej płci co ona. Choć tamta ubrana była w zbyt dużą bluzę, spodnie i wysokie buty. Zdradzały ją włosy- ciemne, opadające falami na ramionami, oraz postura. Było ciemno. Ciemno, ale oczy wybawicielki zdawały się świecić. Były piękne, barwy zarazem miodu jak i bursztynu. - Uciekaj - powiedziała, a jej głos był wyjątkowo śpiewny i zdawał się oddziaływać na umysł. Kobieta jak robot, któremu wciśnięto konkretny przycisk, zaczęła biec do domu. Nie obejrzała się za siebie ani razu. Tymczasem jej ratowniczka nie zamierzała skończyć z oprawcą. - Zabawimy się? - spytała, a potem rozdziawiła usta w szalonym uśmiechu, ukazując tamtemu kły niczym u wilka. Mężczyzna chciał krzyczeć. Ale nie mógł. - Milczenie uznaję za zgodę - rzekła.

Czerwoną niczym twe oczy wstęga odgonię mrok... By wyłącznie z tobą być... Bo przeznaczenie nasze nie może wiecznie w mroku tkwić... Skryte w mroku niczym ty cały rok...

W końcu sama łaknęła wolności. Dostała ją na chwilę. Niezauważalną i wymykającą się między palcami. Potem trafiła do domu, który zdawał się żyć. Każdy cień odbijał się echem od ścian. Stan umysłu dziewczyny pogarszał się z dnia na dzień. Męczyły ją duchy przeszłości i nieustające głosy. Były wredniejsze niż monstra żywiące się jej krwią. Niedługo po przybyciu musiała podjąć nieoczekiwane i bardzo trudne decyzje. Czy aby na pewno przeżyje krwawą i męczącą walkę o życie w jednym kawałku? Może przewyższy ciało jej własny duch? Lecz wiadome było jedno. Że idą - szeptała nieustannie przez płacz. fragment Odwróciłam natychmiast wzrok w inną stronę, nie chcąc patrzeć na jego pełne pogardy spojrzenie. Podniosłam prawą rękę, bezsilnie umieszczając ją na klatce piersiowej wampira i odpychając go od siebie. Stał za blisko. To bolało. Jednak nie mogłam ruszyć go nawet o minimetr, więc zrezygnowana zacisnęłam palce na materiale, zalewając się gorącymi łzami. Cichy płacz przemienił się w lament, gdy dalej nie puszczał mojej ręki, podśmiewając się pod nosem, napawając się moim bólem. Widziałam, że to go podsycało. Z każdą chwilą czułam na sobie coraz mocniejszy wzrok drapieżcy. - P-puszczaj mnie! Proszę, b-błagam! To boli! - zawyłam, ponownie zbierając siłę, żeby go odepchnąć. Na darmo. Zaśmiał się głośno.

Reiji Sakamaki: arogancki, otaku zastawy stołowej, uwielbia herbatę, najlepszy uczeń w szkole. Misa Katsudon: pełna zapału, maniaczka czystości, najważniejsza jest dla niej nauka, jest DRUGIM najlepszym uczniem w szkole. Co wyniknie z rywalizacji tej dwójki? Oboje są oziębli, obojętni i liczy się dla nich bycie najlepszym. Czy Misie uda się pokonać Sakamakiego? ___________ Po małej przerwie zapraszam na 5 część Vampire Love!