„Jakby jeszcze wczoraj ktoś mnie zapytał, czy cieszę się z pewnych decyzji, to powiedziałabym że tak. Niestety z decyzji przeniesienia się do jednej ze szkół w Seoulu nie jestem zadowolona. Tutaj zamiast się kończyć moja przeszłość, to przez jedną osobę nie mogę o niej zapomnieć. Zastanawia mnie jedno, jak wytrzymam do końca liceum.." Książka przeszła korektę, ale jakby jednak trafił się gdzieś jakiś błąd to najmocniej przepraszam✔︎ Dawny tytuł: „ Jeszcze będziesz moja" Pomóż wybić się mojej książce zostawiając gwiazdki i komentarz. • wulgaryzm • przemoc Zapraszam do czytania!

Młoda studentka po mimo sprzeciwu swoich przyjaciół postanawia wejść do opuszczonego miejsca nie wiedząc na jakie pisze się ryzyko. Start: 03.11.2021r. Koniec: 13.02.2023r.

Przychodzisz, jak co dzień do szkoły i dowiadujesz się, że do twojej klasy będzie uczęszczał idol. Jak się potem okazuje to nie byle jaki idol, a sam Golden Maknae, Jungkook. Czy chłopakowi uda się przekonać HaRi do muzyki jaką tworzy? Czy pomoże jej spełnić jej marzenie? #146 - fanfiction (16.01.2017r) Publikowane mniej więcej od listopada 2016 do stycznia 2017 CZYTACIE NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ!

Lea opuściła Koreę, bo nie chciała ranić Jungkook'a; chłopaka, na którym bardzo jej zależało. Jungkook zmaga się z cieniami swojej przeszłości, wiedząc, że błąd, który kiedyś popełnił, nie da o sobie zapomnieć. Czy ta dwójka zdoła wymazać z pamięci to, co wydarzyło się w ich życiu lata temu? Czy mimo przeszłości, dadzą radę przetrwać? ©cieta86

"Blizny nie szpecą. One pokazują, że człowiek wiele w życiu przeszedł" "Blizny przypominają nam przeszłość, ponieważ potwierdzają, że była rzeczywistością" Dziewczyna, która ignoruje chłopaków przez to, co się wydarzyło. Chłopak, który wygląda na buntowniczego i rozpieszczonego idiotę, ale tak naprawdę też przeżył coś, co zmieniło jego życie. Dwójka ludzi, którzy pasują do siebie jak dwa puzzle, mimo iż nie zdają sobie sprawy, że żadna inna część układanki nie połączy się z nimi tak, jak oni sami. ©cieta86

Typowe dwa przeciwieństwa. On żądny władzy, pewny siebie, przedstawiciel firmy. Ona szalona, stawiająca na swoim uczennica. Połączenie tej dwójki to jak skazanie siebie na śmierć, ale chyba każdy lubi wyzwania... Zacznijmy od początku. #1 w new 07.01.2022 #1 w jk 07.01.2022 #1 w jungkook 12.01.2022 #1 w kpop 30.01.2022 #2 w korea 25.01.2022

𝑫𝒓𝒖𝒈𝒂 𝑪𝒛𝒆̨𝒔́𝒄́ "𝑰'𝒎 𝑵𝒐𝒕 𝑻𝒉𝒆 𝑶𝒏𝒍𝒚 𝑶𝒏𝒆" Po tragicznym wypadku, na drodze Soyoon pojawia się mężczyzna, który spowodował iż dziewczyna się w nim zadurzyła. Jeongguk, nie może pogodzić się z wypadkiem Soyoon i obwinia o to siebie przez co popadł w złe towarzystwo, dzięki któremu choć na chwilę oderwał się od problemów. Tylko, czy to wszystko skończy się dobrze? Czy, Jeongguk zrozumie iż pokochał Soyoon. Tyle, czy ona odważy ponownie stawić czoło temu wyzwaniu? Lecz pozostaje jedno ciągle nortujące ich pytanie.. Czy, życie pozwoli wkońcu im być szczęśliwym? * * * - Dlaczego uważasz, że nikt cię nie kocha? - krzyknęłam, a przez ruch na ulicy widoczne w jego oczach były łzy. - Bo taka jest prawda! - zagrzmiał a ja pociągnęłam nosem. Chłopak jedynie mi się przyglądał po czym odwrócił się na pięcie i zaczął powoli odchodzić. - A Twoi rodzice? Junghyun? - zatrzymał się, a po moich policzkach spływały łzy. - A ja? - zapłakałam. smut→angst→fluff ✫ Top: JK Start: 010321 Koniec: 050621

||ZAKOŃCZONE|| !¡Uwagi: hetero, przekleństwa, mogą występować sceny erotyczne¡!

||ZAKOŃCZONE|| Jeon JeongGuk, lat 19 Cheong HyeMi, lat 18 !¡hetero, mogą występować sceny +18, przekleństwa, dużo sprzeczek oraz wyzwisk¡!

- Yoon.. Pst - uchyliłam jedną powiekę i spojrzałam na drzewo za oknem na, którym był brunet. Szybko podeszłam do okna i wyciągnęłam je ku górze otwierając je. Brunet wskoczył do środka i się uśmiechnął. Położyłam się na łóżku i wtuliłam w swojego pluszowego jednorożca, którego dostałam od Kook'a. - Nie chce wyjeżdżać - powiedziałam czując jak mój głos się łamie. Chłopak położył się obok mnie i wtulił we mnie. - Też nie chce zostawać tu sam - powiedział lekko gładząc mnie po włosach. Czułam, że zaraz nie wytrzymam i się popłacze. I tak też zrobiłam. - Hej, księżniczko nie płacz - powiedział i mocno mnie przytulił co oddałam chowając głowę w jego ramię. I to był nasz ostatni wieczór razem.