bir pavyon gülü ile zalim bir mafya babasının aşkı . gül kardeşine bakmak zorunda olan bir kızdır. babası ile annesi trafik kazasında ölmüştür . babasından kalan bir borçları olduğu için gül kötü yollara düşmüştür. erken yaşta eğitim hayatını sonlandırmıştır. borcu yüzünden kız kardeşini kaçırırlar. gül borcu için fedakarlık yapmak zorunda kalır . (argo kelimeler ve küfür içerir .+18 detaylar mevcuttur.)♡

Siz; Şöyle diyeyim, ailemizin bizden izinsiz yasaları bile takmadan evrakta sahtecilik ile evli göstermeleri gibi bir sorunumuz var. Siz; Sinirli değilim sana karşı ama ben bu saçma sapan evlilik yüzünden işe giremedim. Kadın bekar işçi istiyordu. Ben evli bile olduğumu bilmeden iş başvurusuna gittim. Siz; Kadına şok içinde baktım. Sonra araştırdıktan sonra öğrendim. Yalancı durumuna düşmüş gibi hissettim. Anlatabiliyor muyum? Siz; Kısaca eş kısmında, e- devletim de kocaman bir senin adı yer alıyor ve bundan rahatsızlık duyuyorum.(19:00) Ulaş Emir Alkan & Belgin Alkan Bütün hakları bana aittir!

"Öyle uzun zamandır,çocukluğumdan beri benimle bu içimdekiler,sanki benimle birlikte onlar da büyüdü. Evlerimiz arasında birkaç metre olsa bile gönüllerimiz arasında dağlar,yollar,yıllar kadar mesafe vardı ve bu diğer mesafeler gibi aşılabilir bir uzaklık değildi. Gözleri gözlerime,yüreği yüreğime uzaktı. Uzaklığı terketmek ise sadece kendine eziyet olurdu çünkü göklerde süzülen bir uçurtmanın dahi ipini tutan bir el vardı hayatta. Hatıralar engeldi unutmaya. Anla;unutulmak istenen geçmiş ile yaşanılmaya çalışılan gelecek her daim aynı yerde,insanın zihninde." Asker -Savcı kurgusu Mahalle kurgusu Başlama tarihi 09/02/2024

"Sessiz Sayfalar", konuşamayan bir kız olan Bade ile karanlık bir geçmişten gelen Yalın'ın yollarının kesişmesini anlatıyor. Bade, ailesi tarafından görülmeyen, sessiz bir dünyada yaşayan bir kızdır. Yalın ise kendiyle savaştığı, bağımlılıklarla örülü bir geçmişin içindedir. Aynı sınıfta başlayan bu yakınlık, ikisinin de kendilerini yeniden tanımasına neden olur. Bade'nin suskunluğu ve Yalın'ın bastırdığı acılar, aralarındaki görünmeyen bağı derinleştirirken, geçmişten gelen bir olay her şeyi altüst eder. Hikaye bana aittir.

"O yaralıydı... Kimseye güvenmiyordu. O karanlıktı... Işığa dokunmaya cesaret edemiyordu. Ama bazen, iki kırık ruh birbirini tamamlar." Ahu, hayata karşı tek başına dimdik duran bir kadın. Aras, karanlıkla yoğrulmuş ama içten içe yalnız bir adam. Ne aşkı aradılar, ne birbirlerini... Ama kader, en olmadık anda en derin sınavı getirdi. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, hayatta kalmanın ve sevmeyi öğrenmenin hikâyesi.

Nabzına baktım zayıftı ama ölmemişti iki yerinden vurulmuştu çok kan kaybediyordu. Yardım çağırmam gerekiyordu ama telefon burda çekmiyordu bile. Sonra biri kolumdan tuttu korkudan bağırdım. " Kim...kimsin sen" askerdi konuşan. " Benim adım Leyla merak etme sana yardım edeceğim ama telefon burda çekmiyor. Gidip yardım bulmam lazım" bana baktı nefes alış verişi güçlük çekiyor gibiydi yarası ağırdı uyanık olması mucize gibi bir şeydi. "Şimdi izin ver gidip yardım getireyim" ayağa kalkıp gidecekken yine tuttu beni "Buraya nasıl geldin bilmiyorum ama burda kolay kolay kimseyi bulamazsın kumral kız " Benim kumral olduğumu bu karanlıkta nasıl görmüştü..... Binbaşı Kerem Öztürk & Leyla Seyhan

*Tamamlandı* -Bütün bölümler düzenlenerek uzatılmıştır.- Dudaklarıma bir buse kondururken "seni seviyorum,ama biraz acı cekmen gerekiyor" Ben iki yıldır acı çekiyorum,bu ne ki? Boxerini çıkarırken onu izliyordum. Bir yere gelince utanman da kalmıyordu bu adamın yanında. Alışık olduğum şeylerdi. Bir adamın sevmediğin halde her zerresini biliyorsanız buna bir bok denmezdi! Kalın ve damarlı penisini çıkarıp birkaç defa okşadı. Bunu yaparken gözlerimin içine bakıyordu. "Hazır mısın?" Hazır mıyım? Ben çocuk doğurmaya hazır değilim. Ben anne olmaya hazır değilim. Lanet olası hapı yanıma almamıştım! Ayrıca aklıma nereden gelebilirdi ki dağ başında kocamla sevişeceğimiz? Erkekliğini girişime yerleştirirken birden içime itti. "Ahh!" Tırnaklarımı kollarına geçirdim. İçimde hareket etmeye başladı. Bacaklarımı beline doladım, topuklarım kalçalarına değiyordu. Omuzlarına sıkıca tutundum. Terden ıslanmış Saçlarımı gözümün önüne düşerken tek eliyle geriye attı. "Kartal!" "Sikeyim! Seni o kadar özlemişim ki!" "Ahh! Yavaşla!" "Hayır bebeğim,bu gece sadece benim istediğim olacak" Omuzlarına tırnaklarımı geçirirken odadaki tek ses tenin,tene çarpma sesleri,ve kısılan sesimden çıkan inlemelerimdi. Sonuna kadar soktuğu aletiyle hayalarının kadınlığıma çarptığını hissedebiliyordum. ... Not;Bu hikayede+18 unsurlar vardır.

"9. ve 10. sıra Doğuhan ve İzel." dediğinde ikisi de kısaca kafalarını sallayarak hocayı onaylamıştı. O sırada Doğuhan belki bir o kadar sessiz ve kimsenin anlayamayacağı bir şekilde mırıldandı. Dudakları bu kız hakkında konuşmak istiyordu, neydi bu şimdi. "Ne de yakışıyor adın adıma he."

Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada bir mezar hazırlamış... O benim ruhumdaki bir ölüydü artık.. "Hoşçakal sevgilim." ...