Genç kızın tek suçu tanımadığı bir adama çarpmaktı . Bunun bedeli olarak onun esiri olacağını nereden bilebilirdi ki ? Dahası bilmediği çok şey vardı Burçin'in. Ayaz'ın bildiği sırlar gibi ... "Nereye gidersen git seni bulacağım Küçük Şeytan !.." *** "Senden korkuyorum ." dedi Burçin . Bunun üzerine Ayaz ona daha fazla yaklaştı ve Burçinin yüzüne düşen saçları kulağının arkasına atarak Burçinin mis gibi papatya kokusunu içine çekti . Ardından bir fısıltı gibi şu sözcükler döküldü ağzından "Unutma Küçük Şeytan en çok korktuklarımız en çok istediklerimizdir ve bence sen de beni istiyorsun ..." BU İSİMLE YAZILAN İLK HİKAYEDİR ^-^

Gözlerimden akan yaşları elimin tersiyle sildim. Beni bu gece kendine ait kılacaktı. Benim karşı çıkacak gücüm yoktu, zaten karşı da çıkamazdım ki. Sırf kardeşimi o lanet olasıca yetimhaneden çıkarabilmek için kendi hayatımı, bedenimi, ruhumu acımasız bir adama teslim etmiştim. **** Karşısında ağlayarak, göğüslerimi gözler önüne sermiş geceliği yukarıya çekiştirip saklamaya çalıştım. Ama ne yazık ki fayda etmiyordu. Burnumu çekerek mırıldandım "Ben istemiyorum." Sarhoş olduğu her halinden belli olan histerik bir kahkaha dudaklarının arasından koptu. Başını geriye doğru atıp kahkahasına devam etti. İnci gibi beyaz dişleri gözler önüne serilmişti. Kahkahası birden kesilip, boynunda ki damarlar belirginleşmeye başladı. Yüzü eski sert haline dönerken bakışlarını yüzüme dikip, canımı yakan sözler zehirli dudaklarının arasından döküldü. "Ben istiyorum. Bu gece kollarımda sabahlıyacaksın." ****** Not; kitabın tüm hakları bana aittir. Kopyalanma veya çalıntı gibi bir durum olursa yasal işlemlere baş vurulacaktır. Wattpad'te bu isimde ilk kitaptır. 24/10/2020

Oikawa ile birbirinize atışıp duran 2 kişisiniz. Kim inanır ki ilerde onunla sevgili olacağınıza?

"Bırak beni"diye bağırmaya başladım. Kocam olacak adama.Arabadan inip benim tarafıma dolandı.Ne kadar kaçmaya çalışsamda beni bırakmadı.Sırtına atıp dağ evine ilerlemeye başladı.İçimdeki ses hiç iyi şeyler olmayacak diyordu. BAŞLAMA TARİHİ: 27.04 2021

Alev, disaridan bakildiginda herkesin gorup gorebilecegi en hanimefendi karakterli biri... Lakin, kimsenin bilmedigi ic dunyada bir mafya kralicesi... Ankalarin lideri... O'nu kimse gormedi. Ama ismi duyuldugu anda butun dunyanin korkudan onunde diz coktugu kadin... Anka kusu misali tam bir efsaneydi... Herkes O'na hayran... Ancak O tas kalbiyle hicbir erkegi yanina yaklastirmayip onune geleni yakan bir kadin... Guclu, guzel, hircin, gururlu, kimseye boyun egmeyen, dunyadaki butun dovus dallarinda altin madalyasi bulunan, zekasiyla kendine hayran birakan, butun okullari birincilikle bitirmis, IQ'su 210 olan, hayati boyunca hep mantigiyla hareket etmis, aile sirketi olan Anka Holding'in patronu Alev Zumrud... O'da birgun kalbinin varligini kesfedicek. Ama bir mafya kralicesi olarak sevdigini dusmanlarindan koruyabilecek mi? Ya da kendini sevdigi adamdan koruyabilecek mi? Yer yer komedinin, duygusalligin, birazda parodinin bulundugu bir hikaye... Ciddi baslasada yazarimizin ciddiyetsizliginden oturu pek de ciddi kalamayacak bir hikaye... NOT: Bu hikayedeki kisi ve kurumlar tamameeeeennnnnn yazarimizin iskembeden sallamasiyla olusmustur :P İkinci Kitabım "Anka ve Ejder- Macera Devam Ediyor" yayında efem ☺ Telif hakları saklıdır. Her hangi bir kopyalama durumunda itinayla ağız burun kırılır ?

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

İki düşman mahalle. Lodos ve Samyeli. İki düşman mahallenin iki ayrı reisi. İnsanlara göre sıradan bir şey gibi gelsede onlara göre reislik yürek meselesiydi. Düşman iki mahalle olsalar da hiçbiri düşman olmayı zerre istemiyordu. Fakat onların kaderi buydu. Çözüm yolu olmayan bu düşmanlığı nasıl bitireceklerdi? Belki de dostluk, Belki de aşk. Sonunda reisliklerini kaybedecek dahi olsalar bu düşmanlığı bitireceklerdi. Bunun için söz dahi vermişlerdi. Reis sözü.... 25.08.2017 #Bu isimle yayınlanan ilk kitaptır. #Wattpad de yayınlanan ilk ve tek kurgudur. Reislik #1 Düşmanlık #1 Mahalle #1 Mizah #1

Babasının ölümü ile annesinden büyük darbe almış bir kız ; Ruhu karanlığa gömülmüş KARNLIK KIZ , 7 erkek 1 kız büyük bir çete ama hayatın acımasızlıkları kadar büyük değil . Rosemaria YALIKAN adı gibi ' hayata küs ' müş bir kız ama onun sırrı çocukluğun da gizli , ama bu bir lise hikayesi herkesin görüntüsünden ve tavırlarından dolayı çekindiği kız , o karanlık kızı ... " 🥀

Kafama çarpan turuncu topla dengemi sağlamak için hafif öne eğildim ve yavaşça arkama dönüp topun geldiği yere baktım. "Üzgünüm o kadar kısasın ki göremedim." Pişkin pişkin söylenip tekrardan atış yapmak için arkasını döndüğünde içimdeki Naz'ın bilerek frenlerini patlatarak az önce kafama gelen topu aldım ve iki elimle tutarak tam Sinan'ın arkasında durdum. "Sinan." Gülerek bana döndüğünde hiç beklemeden kollarımı iterek sert topu kasıklarına fırlattım. O kıpkırmızı yüzüyle yavaşça yere çökerken yaptığımdan memnun olmuşcasına arkamı dönüp tersten ona el salladım. "Üzgünüm, kafana atacaktım ama boyum yetmedi." Müdür Yardımcısının bile dize getiremediği ben, yaptığım küçük bir hata yüzünden basketbol takımının 1 senelik kölesi oldum. Şimdi, 12 dev gibi şımarık adamla 1.57 lik boyumla nasıl başa çıkacaktım? Not: Bu kitaba şöyle bir göz atmaya karar verdiyseniz ilk bölümün ilk 2 paragrafını okumadan bırakmayınız. *Küfür içerir.* 22.06.2018

- Senin ne işin var burada... Minenin sesi titriyordu korkudan. Tüm gücüyle kapıyı kapatmaya çalışdtı. Onun bu çabası beni sinirlendirmekten başka bir işe yaramadı.. - Görünen o ki, benim küçük karım yaşadıklarından hiç ders çıkarmamış... Onun çabasını görmezlikten gelirken, sertçe kapıyı iterek açtım.. Karşısında korkudan titreyen kıza bakar, acımasızca... Kızın canını ne kadar yakarsa yaksın genç adamın içindeki nefret azalmıyor, kaçtı benden bizden kaçtı.. Korkudan titreyen vücuduna baktım uzun bir süre.. ........ Mine Her zaman ki gibi, kocası yine bulmuştur onu, o eve götürecek. Kabullenmez küçük yüreği bunu, o cehennemde yanmaktan yorulmuştur artık mine. Bitmeyen öfkenin, hedefi olmaktan da yorulmuştur kalbi artık. Onun tek mutluluğu, ayakta tutan tek şey bebekleridir. Minenin, sarılır bebeğine, bu adamın öfkeli bakışlarından bebeğini korumak ister Emir önce kızın büyüyen karnına, orada ona ait bir can olduğunu düşünmek genç adama ayrı bir haz verir, sonra korkudan gözleri dolan kıza acımasızca bakar, soğuk bir sesle. - Hadi karıcım, evimize gidiyoruz. Mine korkuyla başını olumsuz anlam da sallar, sesi titrese bile bu adama boyun eğmemeye kararlıdır.. - Benim evim burası, git buradan , rahat bırak bizi. Bebeklerimi de beni de unut, kendi yoluna git.. Emir gözünde saklayamadığı öfkeyle süzer karısını, sabrı taşmıştır artık.. - Gerçekten mi, Mine! Gerçekten seni bura da, dahası karnında bana ait olan canlarla bırakacağımı düşünecek kadar, aptal mısın? Gerçi akıllı olsan, benden kaçamayacağını bilirdin. Şimdi düş önümü, ve bir daha bir adım atmadan önce.. Bir değil bir kaç kez düşün. Karnındaki bebekleri sağ elimle göstererek.. - Benden gidemezsin, artık tek başına değilsin, bizi bir birbirimize bağlayan nedenlerimiz var. Nereye gidersen git, bir adım