"Ben.." dedim yutkunarak. Yüzüne baktım. "Ölmek istemiyorum." Gülümsedi, yüzü hüzünle gölgelenmişti. "Ölmeyeceksin." Kayıp Tanrıça serisi 2.kitabıdır. 6 Haziran 2015 Tüm Hakları Bende Saklıdır. ©

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014

DÜZENLENDİ. Güneşin öptüğü Kardelen, kusurlu bulduğu kusursuz güzelliğinin farkında olmayan, özgürlüğüne düşkün bir bey kızıydı. Kızıl saçları ve çilli yüzüyle ovasında ki tüm kadınlardan farklı, açık mavi gözleriyle ise bu zamana kadar görülmemiş, büyülü bir güzelliğe sahipti. Ancak onun bu görülmemiş güzelliğini kötüye yoran, onun lanetli olduğunu düşünen zihniyetler kızına düşkün babanın bir önlem almasına sebep oldu. Kızının güzelliğinden haberdar olan baba, genç kız büyüyüp serpilmeye başladığı an, saçlarını sarıklarla, yüzünü ise peçelerle saklamaya başlamıştı. Bu önlem genç kızın hayatını tamamen değiştirecek, onu efsanevi bir varlığa dönüşmüş Kara'nın pençelerine atacaktı. Hiç kimseye boyun eğmeyen, güneşin öptüğü bir Çerkes kızı... Ve onu pençelerine alan, adı gibi karanlık; ömrü boyunca annesinden başka kadınla konuşmamış, ürkütücü denecek kadar iri bir Osmanlı askeri. Onları bekleyen uzun bir yol... Kardelen, Kara'nın karanlığından heyecan duyarken, Kara kendine karşı gelebilecek kadar cesaretli bu tuhaf kızın gizeminde kaybolacak, onun çirkin yüzünü saklamak için taktığını düşündüğü peçeyi düşürecekti. Ama bilmediği bir şey vardı. O peçe düştüğü an kendisi de genç kızın ufak ama güçlü pençesine düşecekti.

Psikologlar deli doktorudur. Açık ve net. Bende psikologa gidiyorum ama deli değilim. Sadece öyle gözüküyorum ve bundan nefret ediyorum. Nefret ettiğim koridorlardan geçip, kapıyı çalmaya gerek duymadan içeri girdim. Yeşil gözlerini üzerime dikti ve sırıttı. Şu yatağımsı şapşal koltuğa doğru ilerlerken, “Hadi yatta çocukluğuna inelim.” Dedi sırıtarak. Cidden benimle dalga mı geçiyordu? “Senden nefret ediyorum.” Diye mırıldandım. Sesinden çarpık gülüşünü hissedebiliyordum. “Biliyorum.” Dedi hafif gülerek. “Şimdi yüzüstü yatıp, kulaklarını tıkayıp, uyuyacaksın değil mi?” diye sordu. “Aynen öyle.” Dedim yüzüstü yatarak. Telefonunda birkaç tuşa bastığını duydum. Sonra da kapıyı kilitlediğini. Yanıma gelip belime sarılarak koltuğa uzandı. “Öyleyse uyuruz bizde.” Sırıtmamı zar zor bastırarak sinirle ona döndüm, “Beni niye seviyorsun? Sevmemelisin.” “Seni seviyorum çünkü sen benim aşkımsın küçük maymun.” Beklemezdim. Değişeceğimi. Düzeleceğimi. Hiçbir şeyi. Hissizdim. Duygulardan yoksundum. Ama o beni geri getirdi. Bana bir kalbim olduğunu ve duyguları hatırlattı. Heyecanı, mutluluğu, sevinci ve en önemlisi aşkı…

"Adios amigo." Söylemeyi en çok sevdiği cümlelerden biri olmuştu her zaman. Arkasında bıraktığı cesetlere bakarak söylerdi bu iki kelimeyi ve yüzündeki gülümsemesiyle uzaklaşırdı. Nedeninin ne olduğunu sorgulamadan yerine getirdiği emirler yüzünden ölen onlarca insanın hepsine söylemişti. Kısa bir zamanda nam salmıştı. Acımasızlığıyla, yalanlarıyla, mükemmel saklanışıyla ve elbette ardında bıraktığı cesetlerle. Şu ana kadar her emri sorgusuz sualsiz yeri ne getirmiş ve en ufak bir hata yapmamıştı. Ama ne yazık ki bu durum değişecekti. Sonunda biri, gözlerini açacaktı. * Toplantı odasına girmeden kıyafetimi son kez düzelttim ve derin bir nefes aldım. Heyecanlı sayılmazdım onlarla tanışacağım için ama insanların bir kadın olduğumu öğrendiklerinde verdikleri tepkiyi izleyemeye bayılıyordum. Kapıyı yavaşça itip içeri girdim ve onlarla karşılaştım. Ama en önemlisi, onunla. Hayatımda bu kadar yer edineceğini ve gözlerimi açacağını bilmeden etkileyici bakışlarımı göndermiştim o gözlere. Hemen de çekmiştim. İçeridekiler bana anlamadan bakarken hafif sıska genç adam yanıma geldi ve yüzümdeki sırıtışı genişletecek cümleyi mırıldanarak karşımdaki adamların ağızlarını açık bıraktı. "Tanıştırayım, Kurşun." Akıllarından geçen soruları biliyordum. Bu kadar ceset buna mı ait? O nasıl bir katil olabilir? O meşhur Kurşun, bir kadın mı?

Birlikte oldukları sürece hiçbirşeyden çekinmeyen üç kız Ve Sert, duygusuz ve birbirlerine baglı üç erkek.. ••••••••• --Hıştttt Çalıyor sessiz olun...!! Gizli numaradan tanımadıgın bir adamı ararsan ne olur.. Peki o adam bir MAFYA çıkarsa başına ne kadar bela açmıs olursun.. Çılgın fikirler üreten Tanem'e Ona herzaman arka çıkan Almiray'a Ve Onların hep arkasını toplayan, sessiz kızımız Simaya Merhaba diyin... •••• Aşk, komedi ve aksiyonun birleştigi hikaye...MAFYALAR TESADÜFÜ SEVMEZ..!!! Yağmur&Fatmanur kapak için suluklarinefendisi"ne teşekkürler °•° tüm hakları saklıdır. buradan başka hiçbiryerde yayınlanmıyordur..°•°

Zıt kutuplu iki genç... Biri deli dolu Gerçek aşkı bulacağına inanan üniversite öğrencisi genç kızımız, Erva... Diğer yandan tam anlamıyla odunluk harikası, geçmişte yaşamış olduğu hayal kırıklığı ile kalbi buzlaşma noktasına gelmiş gencimiz, Yavuz... Bu iki karakter Sevdikleri uğruna anlaşmalı olarak evlenirlerse neler olur...

Bay muşmula suratlı ve Bayan medusanın aşk, kışkançlık ve tutku dolu hikayesi... Küçük bir iyilik insanın hayatını ne kadar değiştirebilir? Peki ya sert soğuk ve korkutucu bir adam aşkı nasıl bulabilir? İnatçı ve zorlu bir kadın aşkı nasıl kabullenir? Her şey bir yana, peki buz tutmuş bir kalp yeniden atmaya başlayabilir mi? Yakışıklı ve sert Bartu Paksoy sanıldığı gibi acımasız bir avcı mıydı? Peki ya Mina Işık aşkın tuzağına düşecek kadar saf mıydı? Hiç sanmıyorum. Ee ne demişler ava giden avlanır. Mina, nasıl olduğunu anlamadan sırların içinde buldu kendi. Ne yapsa nasıl davransa doğru olurdu ki? Ah hele o gerçeklerle yüzleşmek ne derece kolay olacaktı? Kime güvenmeliydi? Olması gereken yer neresiydi? ♦'Medusaya herkes hayran yaklaşınlarda bulsunlar belalarını. Ben bile bulmuşken belamı'♦ Herşey bu kadar basit miydi peki? ©Tüm Hakları Saklıdır©

Beril AYAZ...Türkiye'nin en büyük gizli servisin de çalışan,bir çok başarıya imza atan ve haksızlığa tahammül edemeyen baş belası bir ajan... Dante DE LUCA ...Eski İtalyan Mafya lideri yaşadığı olaylar sonucu 8 yaşındaki yeğeni için yasadışı işleri geride bırakmış yanlız bir adam... Bir görev...Tatilini yarı da bıraktığı için sinirli,güzel bir ajan...İntikamını almak için Türk Gizli Servisi ile anlaşma yapan eski bir İtalyan Mafyası....ve bu iki inatçı insanın tek ortak noktası olan küçük bir melek... NOT:Aldatma,tecavüz,şiddet,kuma,kötü çocuk vb içerikli hikayelere karşın ortaya çıkan bir kurgu Güçlü bir kadın ve gerçekten seven bir ADAM okumak istiyorsanız hikayeme hoşgeldiniz Yazardan; Aşkta gurur olmaz saçmalığını bırakın ve gurur gibi güzel erdemlere sahip olun. Ayrıca insanlarin emeklerine saygi duyup oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.

**Bazen birşeye sahip olduğumuzu sanırız. Ama yalnızca 'sanırız'** "Herşey yoluna girecek!" "..." "Herşeyi unutturacağım sana. Bütün yaşadığın o kötü zamanları" "..." "İnsanlar neleri unutuyor.. Sende bu yaşadıklarını unutacaksın!" "Unutmayacağımı ikimizde biliyoruz" "Unutmak zorundasın lanet olası! Unutacaksın!!!" ~Bu genç bir kızın direniş hikayesi değil, genç bir adamın yok oluş hikayesidir~