Onunla tanıştım. Hayatımın adamıyla. Hayatımın konserinde. "Daha çok erken, önce öğretmenini tanı, belki de öğrencisi olmak istemezsin." dedi gülümseyerek.

"Hadi ama karıcığım bu kadar uzak mı yatacaksın bana ?" Cevap vermedim. Belki uyuduğumu düşünür diye. "Uyumadığını biliyorum Malik." "Tanrı aşkına bana Malik deyip durma." "Ama seviyorum." diye cevapladı çocuksu bir tonda. "Bana Malik demeyi mi ?" "Evet." deyip belimden tutup beni kendine çekti.Nefesi tenime deydikçe ürperiyordum. "Ayrıca nefesini boynuma üflemeyide kes." dedim ondan kutulmaya çalışarak. Belimdeki elini daha da bastırıp saçlarımla oynamaya başladı. "Malik uyumaya çalışıyorum." "Uykum yok." "Ama benim var." dedim sesli bir şekilde nefesimi bırakarak. "Ama benim yok." "Zayn o zaman git kızlarla oyna saçımla değil." "Saçların çok güzel." Zayn'den bu tür şeyler beklemediğimden ağzımı kocaman açmıştım resmen. "Teşekkürler diye bir kelime var bilmem biliyor musun Malik ? " Zayn hala şok yaşadığımı bilmiyor tabi. Ona döndüm. "Uyumam gerek." "Uyumana yardımcı olabilecek bir şeyler yapabilirim ? " "Çeneni kapat yeter Zayn." Tekrar arkamı dönmek üzereyken Zayn çenemi tuttu ve : "Belki çenemi kapatmam da bana yardımcı olabilirsin " bunu dudaklarıma bakarak ve kendi dudaklarını yalayarak söylemişti. İster istemez benim gözlerimde onun dudaklarına kaymıştı. Dudağımı ısırmaya başlamıştım. İkilemdeyim. Hem onu öpmek istiyor hemde öpmek istemiyorum. Tabi çoğunluk öpmemden yana ama yine de... Ürkek bir şekilde sordum : "Seni öpmemi mi istiyorsun ?" Gözleri dudaklarımdan gözlerime çıktı ve beni cevapladı : "Seni öpmek istiyorum."

Komik desem okurmusun? En azından yüzünde bir tebessüm oluşacağından eminim.. ©Tüm Hakları Saklıdır