İçimde tutamadıklarım ve dışarı atmak istediklerim...hepsi bir ünlünün mesaj kutusundaydı. Yalnız hissettiğimde gittiğim ilk yer orasıydı. Peki ya ben hiç ummazken mesajlarımı görürse..? Genç Kız Edebiyatı #1

Bir varmış, bir yokmuş; oldukça bilinen rengi bembeyaz, meyveleri kocaman olan bir dut ağacının altında iki aşık otururlarmış. ... Bir varmış, bir yokmuş; dut ağacının o yoğun kıpkırmızı taneleri bir zamanlar kar kadar beyazmış. Rengi ise tuhaf ve oldukça üzücü bir şekilde değişmiş. Buna neden olan şey, iki gencecik aşığın ölümüymüş. 03.03.21 #robin 1. 21.04.21/ 05.09.22 #karadut 1.

Kardeşime yazıyorum diye düşünürken boksöre yazmak nasıl mı oluyor merak ediyorsanız kitabıma davet ediyorum İlk texting kurgumdur Yazım hataları olan yeri söylerseniz düzeltebilirim

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

Bir gecede yetim kaldı Ceylan, nefret etti beyazdan. Bir sabah sürgün edildi dağlarından, nefret etti celladından. Ve bir gece sevdaya düştü Ceylan, celladından nefret ederken.

Üniversite öğrencisi Eylem; bol bol gezmeyi, kahkahalarla gülmeyi ve kelebekleri fazlasıyla severken, kitaplardan, yalnızlıktan ve ciddi olan her konudan nefret ederdi. Tarih bölümü öğrencisi olan erkek arkadaşının ısrarıyla bir 17.yüzyıl hükümdarının hayatını konu alan kitabı okumasıyla bazı şeylerin farkına varır. Kitabın baş kahramanı Artun Emir Han'ın kendisiyle birçok ortak noktası olduğunu gören Eylem henüz içindeki tuhaf hisleri bile isimlendiremeden geçirdiği ufak bir kazada bayılır. Uyandığındaysa kendini 1682 yılında bulur. İlk başta olayı anlayamasa da sonradan döneminin en önemli hükümdarı Artun Emir Han ve onun can yoldaşı Eray Paşa'nın hayatını koruyabilecek tek kişi olduğunu fark eder. Kendisine çok uzak olan bu yeni ortamda henüz nasıl hayatta kalacağını bile bilmezken birçok düşmana sahip bu genç hükümdarı nasıl kurtaracağıysa tam bir muammadır. Üstelik bunu yaparken hiç bilmediği tarihi akışa da müdahale etmemesi gerekmektedir tabii dünyayı bir paradoksla yok etmek istemiyorsa!

"Bir derdin mi var hemşehrim? Laf benimki de; bir derdin var ki ağlıyorsun tabi, de mi ya... ama söyle de beraber ağlayalım. Malum ya, derdini söylemeyen derman bulamazmış. Güzelmişsin de be! Meselenin aslı esası nedir yani, ha? Onu öğrensek de, ona göre bir yol bulsak, öyle değil mi?" "Hiç!" "Hiç mi? Eyvah öyleyse! Derdin büyük demektir." Güzelliği köylere, dillere destan Zeynep ile acısına köyler, dağlar şahit olmuş Ömer'i bir araya getirir hayat. Ne var ki, bu zoraki birliktelik ikisini de mutsuz etmektedir. Okuyup şehirde hayat kurmak isteyen Zeynep'in peşini bırakmaz köy yaşamı. Ömer ile büyür. Ömer ile bir kadın, bir anne nasıl olunur öğrenir güzeller güzeli Zeynep. Başında al yazması, altında kızıl atıyla; diyar diyar konuşulur Zeynep'in hikayesi. Türkülere şiirlere konu olur acıları, mutlulukları. "Zeynebe yaptırdım altından tarak Tara zülüflerin bir yana bırak Zeynebe gidemem yollar pek ırak.."

"Senin akrabalar olmasın?" "Kim benim akrabalar?" "Bal sever armut sever. Bil bakalım kim?" "Başka neyi sever?" diye bağırdı arkamdan. GÜL KOZASI İSMİ İLE YAYINLANAN İLK KİTAPTIR. 13.08.2020 tarihinde yayımlanmaya başlamıştır. HİKAYE ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR...

-Hoş gelmişsin Dide kız. Hoşluk getirmişsin. Lakin ben... ' Ona odaklanmış elalardan mahcubiyetle kaçışmıştı. Toprakla uğraşmaktan nasırlaşmış avuçları sımsıkı kapatmıştı.'Ufaksın Dide kız. Yanaşamam ben sana. Evvelce büyüyesin isterim. Dilediğince de beklerim.' Duyduğu sözler karşısında şaşkınlıkla havalanmıştı uzun kirpikler. Ela gözler az evvel yanaklarına basan allık sebebiyle bakmaktan çekindiği o yüze dikkatle tutunmuştu. Yanaşmam ne demekti? Onu beğenmemiş, kadın gibi görmemiş, koynuna almaya layık mı bulmamıştı? Evet az evvel korkudan karnına ağrılar saplanmıştı. Fakat kocası olacak adamın ona yanaşmayacağını söylemesi kadınlık gururuna ağır gelmişti. Keskince sızlamıştı burnunun direği. Gözleri istemsizce dolmuş, ama yine de omuzlarını asla düşürmemişti. Elini belindeki al kuşağına uzatıp hışımla çözmüştü düğümünü. Ve kurdeleyi süslü gerdek yatağının üzerine bırakırken minicik bir gözyaşı eşliğinde söylenmişti. -O vakit buyurup kendin uyuyasın döşeğinde Yaman Ali Bey. Ufacık kızdan sana hanım olmazmış madem, keşkem almayaydın! " ✨Bu kurgu canımın içi, kız kardeşim S.K itahfen yazılmıştır💕* Başlama Tarihi: 13.06.2023 ~Dönem kurgusuuuu