Kemanın eşsiz senfonisi her darbede yaraları bir bıçak gibi deşti. Bedenlerinde tek bir kan damlası dahi bırakmadı. Keman darbeleri şiddetlendi tiz acı bir çığlık gibi salonda yankılandı. Kan kırmızısına boyanan perdeler usulca kapandı. Gösteri sona erdi... YARALAR SENFONİSİNE HOŞ GELDİNİZ! Burada asıl gösteri perdeler kapandığında başlar. Oyuna hazır mısınız?

Kitap oldu. Üç kitabı basıldı. Seri, beş ana kitaptan oluşuyor ve 2025 yılı içinde final yapacak. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Heja, düğün günü kocasının ölmesiyle onu kayınbiraderiyle evlendirmişlerdi. Öyle ki tüm mardin ona bahtsız gelin diye çağırıyordu. Heja ise daha 18 yaşında başına gelen olayları kaldıramıyordu. Kocası yerine kendisi ölmeyi tercih ederdi. Heja'nın ve Bahoz'un bu zorlu aşk yolcuğunda neler olacak hepimiz beraber göreceğiz . *Yaş farkı vardır. *+18 ve küfür gibi unsurlar vardır.

"Ne işin vardı o herifle?!" "Sana ne Ayaz sana ne, sana hesap mı vereceğim?!" "Evet vereceksin!" Verecekmişim gıcık kendini ne zannediyor ki? Tek yaptığı bağırıp çağırsın ortalığı yıksın! "Nedenmiş o!" "Çok mu merak ediyorsun?!" "Evet!" "Öyle mi?!" "Evet!" "ÇÜNKÜ SEN BENİMSİN!" Su Yılmaz'ın ağabeyi Savaş Yılmaz Yeraltının sahibi nam-ı diğer Kesici bu aşka izin verecek mi ? Ayaz Keskin ve Savaş Yılmaz'ın dostluğu bitecek mi? Su Yılmaz bu sert iki erkekle de baş edebilecek mi? TAKİPTE KALIN... 🔥🔥🔥 Sevgili YERALTI AİLESİ tamamlamış olduğum ECRİN adlı kitabımla yazmaya devam ettiğim SENDEN BANA KALAN adlı kitabımı da okumanızı tavsiye ederim. Umarım sizi kitaplarımla eğlendirip hayaller kurmanıza yardımcı olabiliyorumdur. Kitaplarımı adeta yaşıyor gibi olupta attığınız yorumlarınızdan öpüyorum. İyi okumalar 🖤 Beni takip etmeyide unutmayın ❤️🙏🏼

Kaybettiklerine mahkum kılınmışların hikayesi...

"sıradan bir ailede yaşayan bir kız yurt dışına okumaya gider ablası Mardin ağası ile evlenir ablasının düğününe gidemdiği için mardine gider yolda Urfa ağası ile karşılaşır" sizce neler olur?

Parmaklarım geniş omuzlarına tutunurken gülümsedim. Hiç böyle hissedeceğimi düşünmemiştim. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. Yavaş hareketlerle omuzlarına daireler çizerken, karşımdaki adamda belimi okşamaya başlamıştı. Gök bir kez daha çıldırmış gibi gürlerken, gülümsemeye devam ediyordum. Sonra karşımdaki adam kulağıma eğilip fısıldadı. "Sana, bir gün en büyük korkun ben olurum demiştim." ... Z.K.

Bu kitap +18 yetişkin içeriğe sahiptir. Kuma ve kadına şiddet aşağılama yoktur. "Sana bir seçenek sunmuyorum Gümüş sen benimsin bana aitsin ne kadar çabuk kabul edersen o kadar iyi olur." Aşiretler ağası Berzan Demirhan yaralı bir kadın Gümüş Ceyhan ve ikisini bir yazan kader. Yetişkin içerik argo küfür şiddet cinsellik barındırır.

Katıla katıla, canım çıka çıka güldüm. Yaş geldi gözümden onu bile silmedim. "Yaralanmış," karnımı tutmaya başlarken soluğum kesilecek gibi olduğunda öksürüklerimin arasından yine gülmeye devam ettim. "Yaralanmışsın. Bak! Bak hâline, bak halimize. Kangren oldun sen bana kangren." Göz yaşım günlerdir kaşıdığım yara yaptığım yüzümün hücrelerini yaka dururken hiçbir yaşın ne izini ne bıraktığı hissi silmeye çalıştım. Yaralarıma denk düşen yaşlarımla, " Zarar veriyoruz birbirimize. Bak, bak evin hâline Efkan. Odasına giremiyorum onun. Bebeğimiz öldü bizim. Gir odasına," kolundan tutup kaldırmak için hamle yapacağım sırada yarasından sızan kanla durdum. Başım sağa sola sendelerken, koridorun sonunda kalan odaya gözümün ucuyla bakıp "Senin aldığın patiği kaybettim Efkan, hani Beşiktaşlı olan varya onu da bulamıyorum." Sessiz çıkan fısıltımla yüzüme baktı. Bakışı yetmezmiş gibi titrek bir iç çekişiyle koca dağların arasında kalan kalbimi kurtarmak ister gibiyken, o bana böyle acıyla bakarken ben ona acımadım. " Dokunamıyorum kıyafetlerine." Sargılı olan omuz başına tekrardan bakıp, "Keşke o öleceğine senin ölün gelseydi eve." Beynim dediklerimi sonradan algılar gibi bedenim irkilirken dudakları kıvrıldı. Başını ağır ağır salladı. Tövbe Allah'ım, tövbe...