VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Zaman durmuştu. Her şey durmuştu. Hissettiği şeyleri o an kağıda dökse bir seri kitap yazabilirdi, fakat bunları nasıl açıklayacağını bilmiyordu. Onu kaybetme fikri bile Dylan'ı dehşete düşürüyordu. Thomas'ın duymamasını umut ederek fısıldadı "Bana tarifi olmayan duygular yaşatıyorsun."

Tamamlandı. "Yapamam Gülizar." Derin bir iç çekti. "Ben senin yanında kalamam. Senin kusursuzluğun karşısında ben bu kadar kusur ile kalamam." Yutkundum,boğazımda bir şeyler takılı kalmıştı. "Yalvarırım Komutanım,kusurum olun." Durdu elleri yumruk halindeydi,istemeden bende yumdum ellerimi, tırnaklarım avucuma battı. "Bak!" Dedi eliyle sağ yanağını gösterirken. Ufak çokta göze batmayan ama başından beri onun için sorun olan yarada gezindi baş parmağı. "Görmüyor musun izleri? Bu izlerin devamını da gördün sen,sırtımda,kasıklarımda." Dişlerini sıktığını fark ettim. "Ben yakışmam yanına." Derin bir soluk verdim. Canı yanıyordu,canım yanıyordu. "Bırak buna ben karar vereyim Agâh,yalvarırım bırak,izin ver öpeyim tüm izlerini." Durdu,yutkundu. "Sen bana diyorsun ki." Bir adım yaklaştı. "Gel benim renklerime siyahı karıştır." Durdu olduğu yerde ve perçemimi kulağımın arkasına aldı. "Ama bilmiyor musun? Siyah karışırsa renklerine,tüm renkler siyaha boyun bükmek zorunda kalır." Derin bir yutkunuş,çok derin bir yutkunuş sergiledi. "Sen sevmezsin ki siyahı?" Alayla gülümsedim. "Asıl sen bilmiyorsun Komutanım,benim de siyahlarım var ama ben diğer renklerden uzak tutmayı bilirim."