"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

••Tamamlandı. Henüz kitap olmadı. Seri, üç ana kitaptan oluşuyor ve 2026 yılında düzenlenmiş versiyonuyla raflarda olması planlanıyor. Wattpad'de bulunan bölümler düzenlenmemiş haline aittir. ❝Bir düş, bin ağıt.❞ Marin Alakan çok küçük yaşlardayken doğduğu topraklardan ayrılmak zorunda kalmıştır. Babası, kaderin sancılı ağlarının önüne geçmek için yıllarca kızının doğup büyüdüğü Mardin'e gelmesini yasaklar ve İstanbul'da herkesten gizli bir hayat sürmesini sağlar. Marin, abisinin yaptığı bir hata yüzünden kendini tekrardan doğduğu topraklarda bulduğunda ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Eski adıyla Karan Ağa olan kitaptır.

Hazal'da, Azad'a yaklaşabildiği kadar yaklaşmıştı . Nefesleri birbilerine çarparken de Azad'ın gözlerinin içine bakmıştı. Cebinden çıkardığı ve yıllar önce ona hediye ettiği çakıyı Azad'ın boğazına dayamıştı . Azad ise tek bir an gözlerini Hazal'dan çekmeden elinde tuttuğu çakıyı biraz daha boğazına bastırmıştı . ""Sana bir şans vereceğim . "" Dedi Hazal . Azad'da parlayan gözlerle Hazal'a bakmıştı . Hazal ona şans vereceğini mi söylüyordu ??? ""Aramızda hiçbir zaman gerçek bir karı koca ilişkisi olmayacak ."" Dedi Hazal . ""Son nefesime kadar ne odana ne de yatağına girmem ."" Dedi kan çanağına dönmüş gözlerle . ""Senin için yapabileceğim tek fedakarlıkta konak'tan karşı konağa geçmek olur . "" Dedi yutkunarak . Azad ise başını olumlu yönde sallamıştı . ""Benim sana olan sevdam ."" Dedi Azad . "" İkimize de bir ömür yeter . "" Dedi Hazal'a bakıp tebessüm ederek . Hazal'da derin bir iç çekerek konuşmaya devam etmişti. ""Bana karşı en ufak bir yanlışında da ."" Dedi Hazal . ""Sonu her ne olursa olsun öleceğimi bilsem bile herkesi herşeyi ardımda bırakarak giderim ."" Dedi Azad'ın gözlerinin içine bakarak . Azad'da gözlerini Hazal'ın gözlerinden çekmeden konuşmaya devam etmişti . ""Sana en ufak bir yanlışım olursa ."" Dedi Azad . "" Şu yer gök şahidim olsun ki kendi ellerimle alırım canımı ."" Dedi Hazal'a asla yalnış yapmayacağını ifade ederek . KİTAP YAYINLAMA= 21 MART 2022 WATTPAD PLATFORMUNDA YAZILAN HAZAL MENZİL ADLI İLK VE TEK KİTAPTIR !!! KİTAP'IN TÜM HAKLARI KENDİME AİT OLDUĞU GİBİ DE TÜM HAKLARI SAKLIDIR . ÇALINMASI YA DA BENZERİNİN YAYINLANMASI DURUMUNDA HUKUKİ TÜM İŞLEMLER AVUKAT OLAN ABİM TARAFINDAN VAKİT KAYBETMEDEN BAŞLATILACAKTIR !!!

Corvus geceleri, kendi doğrularına ters düşen suçluları avlayan, kendi yöntemleriyle kanıt toplayan, failleri polise teslim eden ve sonuca ulaştırdığı her kovalamacanın ardından adalete olan umuduna dair içinde mum yakan bir fikirdir. Yaktığı mumlardan rahatsız olan birtakım kimselerin ısrarıyla, onu yakalamak üzere emniyet teşkilatında bir ekip kurulur ve ekip zaman kaybetmeden onun peşine düşer. Corvus'un geçmişinden gelen beklenmedik bir düşman, ekiple Corvus'u sık sık karşı karşıya getirir ve iki tarafı da beklenmedik zor durumların içine sokar. Yaptıklarının kendisinden ve vicdan azabından fazlası olduğunu, adalet sisteminin çöktüğünü zamanla fark eden Corvus, bunda parmağı olan herkese karşı savaş açar ve içine girdikleri soğuk savaşta iyiler ve kötüler değil, doğrular ve yanlışlar çarpışır. Savaşa giren her kişi kendi doğrularını sorgular ve alınan cevaplardan biri, her yanlışın kötü, her doğrunun da iyi olmadığıdır. Kuzgun'un meydan okuması büyük ses getirir. Ülkenin tüm gündemi Kuzgun'un manifestosu haline gelirken beklenen adımlar atılmaya başlar. Kuzgun'un sesine kulak veren ile onun susturmak isteyenler her alanda bir çatışma içerisine girerken işler çetrefilleşir. Ekip üzerindeki baskı artarken Kuzgun meydan okumalarına devam eder. Attığı her adım sonrası halkın verdiği cevabı değerlendirir ve buna nasıl devam edeceğine karar verirken ülkenin tümünde bir ayaklanma başlar.

YAKINDA YAYIMDA Mardin'in acımasızlığı ile bilinen Ağası Hazar Xüfezdan, tek imkansızı yüreğine taht kuran Mavi harelerin sahibi, papatya kokulu yâri idi. İmkansızlık olarak kalmadı! 2 yıldır sessiz sedasız sevdiği papatya kokulusuna, Berdel ile yâr oldu. ° Kendisine yara olacağını sandığı Adamın yâr olacağını bilemezdi Hüma... ° İmkansızı olan mavi gözlüsüne, kavuşacağı günün geleceğini bilemezdi Hazar... ° "Hayatımın tek rengi siyahtı senden önce, karanlık dünyama mavi masum gözlerinle renk getirdin hebûna' mın." ~Hazar Xüfezdan ~~~ Hazar XÜFEZDAN & Hüma ASLAN ‼️TÖRE KİTABIDIR! ‼️KUMA YOKTUR! ‼️HİKAYEMDEKİ TÜM ŞAHIS VE OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜMDÜR! 19 Ekim 2023 |Yayımlanma Tarihi 🗝️

On beş yaşında ki Sude'nin hayatı normal bir seyirde ilerliyordu .Annesi , ablası , abisi ve babasından oluşan küçük bir ailesi vardı . Ta ki babasının başka bir adam olduğunu ve o adamın ailesini öğrenene kadar. 📢📢📢 Değişen hayat kitabının düzenlenmiş ve yeniden yazılmış halidir. Bazı kurgusal değişikliklere uğramıştır. Kafanızı dağıtmak ve eğlenmek istiyorsanız doğru adrestesiniz :) Bu eğlenceli bir gerçek aile kurgusudur :) İlk üç bölüme şans verin 🤝

5*********: Mutlu Yıllaaaar (02.42) 5*********: Mutlu Yıllar sevgilim (02.42) 5*********: Sensiz kutlar bu gece tüm aşıklar (02.43) ❆ Aşkın insana umut vermesi gerekir değil mi? İnsana yaşama gücü vermesi ve insanı iyileştirmeye başlaması gerekir. Oysa bazı aşklar vardır ki aşık olduğun insanı yaşatmak için kendi canını bağışlaman gerekir. Bunun için de kendi canından sonsuza dek vazgeçmen gerekir. İşte bu bir ruha ruh katma, canından vazgeçme hikayesidir. ❆ * anonim #1 (17.12.20) * romantizm #1 (14.11.20) * gizli #1 (06.09.21) * depresyon #1 (05.09.21) * gençkızedebiyatı #3 (03.11.20) * hüzün #3 (30.11.20)

"Ondan hoşlanıyor musun?" Kıskanç çıkan sesine ne tepki vereceğimi bilemiyordum. "Ona sarıldın." Kaşları çatıldı. "Hoşlanmasaydın sarılmazdın. Hoşlanıyorsun ki sarıldın." Burnundan nefesini sertçe verdi. "Bana bile sarılmadın." Ters ters baktı. "Bana niye sarılmıyorsun?" Kıskandığı kişi en yakın arkadaşıydı. Ve onun arkadaşı benim babamdı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eflah kim olduğumu bilmeden beni seviyordu ama ben, onun kim olduğunu bile bile ona âşık olmuştum. Benim günahım daha büyüktü. Bir insanın başına en kötü ne gelebilirdi? Babam gözlerimin önünde öldürüldüğünde ve onu öldüren annem olduğunda en kötüsünü yaşadığıma çok emindim. Artık annem cezaevinde, babam ise mezardaydı. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? 25 yıl geçmişe gitmek? Bu kötünün de kötüsü olabilir miydi? Ölümcül bir kaza sonucu kendimi 1998 yılında bulduğumda o an için bunun bir felaket olduğunu düşündüm. Felaket bir durumdu çünkü bu zaman diliminde anne ve babamla aynı yaşlardaydım. Onların hayatına bir yabancı gibi girmek zorundaydım. Ama aslında felaket sandığım şey mucize de olabilirdi. Mucizevi bir durumdu çünkü bu zaman diliminde annem cezaevinde, babam da mezarda değildi. Onların evlenmesinin nedeni annemin bana hamile kalmasıydı. Ana rahmine düşmeme sadece üç ay kaldığını anladığımda ise kendi doğumumu engellemenin nasıl olacağını düşünmeye başladım. Annemi cezaevinden, babamı da ölümden kurtarmanın tek yolu bu olabilir miydi? Belki de olabilirdi. Planını uygulamak için babamın arkadaşı Eflah'ın evine bir dadı olarak işe girmekse hayatımda verdiğim en kötü karardı. Bunu ona anlatmanın bir yolu var mıydı? Buraya ait olmadığımı, öyle bir uğradığımı anlatmanın bir yolu olmalıydı. Doğru insanı yanlış zamanda bulmak birine verilen en büyük ceza olmalı.

Mizah#1 04/03/18 "Tamız hocam." Buğra arka sıradan anırdığında kafamı hızla hırkamdan kaldırdım. "Aaaaa ilk okul günü hatta ilk saati uyunmaz ama." Bartu geçen seneki gibi arkamda oturmuştu. "Sus sıçarım." "Hocam ödev vardı." Gamzenin sesiyle herkesin ona dönmesi bir oldu. "Yaktın beni Gamze." Ata ağlak bir ses tonda konuştu. "Haklısın kızım. Evet açın ödevlerinizi." &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& Bir sınıf düşünün ruhen yok. Her sabah okula giden bedenleri ama sıcacık yataklarında kalan akılları. Daha üçüncü aydaydık ama ben bu pis okulun pis tuvaletlerinde ağlıyordum. "Dayanamıyorum artık bu entrikalara, suçlamalara, yalanlara. Gücüm kalmadı." Kızlar tuvaletinin kapısından gelen sesle o tarafa döndük. "Kim benim minik kobramı ağlattı bakiyim. Onun ağzını yırtıp içine sıçarım." Serdar gay gibi içeri koştuğunda içimde tuttuğum şeyle gülmek isterken daha çok ağlamaya başlamıştım. "Ay ben gelince bu daha çok ağlamaya başladı. Kız ne oldu rimelim mi akmış." Beni güldürmek için söylediği şeylere istesemde gülemiyordum. "Yani anlamadım fermuarım da açık kalmamış korkmuş olamaz." Kızların hepsi yüzünü buruştururken benim yüzümdeki gülümsemeyle o da yüzünü buruşturdu. "Yani o kadar şey yaptım eğer bu seni güldürüyorsa +9 fesatsın." Kafasını yazık anlamında sallayarak tuvaletten çıkarken içeri giren kişiye ne ben ne de kızlar tepki veremeyecek kadar şaşkın bakmıştık. "Bunca olan şeyden sonra burda gelip ağlayabiliyorsan ya ben yanlış anlıyorum ya da sen çok iyi rol yapıyorsun." Arkadan gelen sesle hepimiz o tarafa döndük. "Ya da sen hemen burdan siktirip gidiyorsun." Kapak tasarımı için @LizardDesign 'ye çok teşekkürler.