Dwóch mężczyzn wrogo do siebie nastawionych. Czy może między nimi zaistnieć miłość?

"Co mi jeszcze pozostało Oprócz butelki dojrzałego wina? Gdzie poniosą mnie nogi i na jaki kraniec świata pójdę? Nie wiem. Nie wiem, gdzie jest mój kraniec świata, mój cały świat. Nie wiem, gdzie jest Juliusz Słowacki." Opowieść o dwójce poetów, którzy wyniszczali się wzajemnie, nie zdając sobie z tego sprawy.

Paryż - miasto szczurów i poetów, rynsztok pełen wzniosłych słów o utraconym raju. Kto jednak zrozumie tę tęsknotę, wyzierającą spod wersów i strof, jeśli nie drugi poeta, który tak samo wzdycha za daleką ojczyzną? Bezbożna historia o Za-Miliony-Cierpię Adamie Mickiewiczu i Smutno-mi-Boże Juliuszu Słowackim. *Zarówno okładka, jak i ilustracje, które - być może - będą się tu pojawiać, są mojego autorstwa i prosiłabym o ich niekopiowanie ♥ Byłabym wdzięczna za konstruktywną krytykę i opinie, wiele to dla mnie znaczy~! **(Do "Martwych Dusz" Gogola opowiadanie nawiązuje jedynie tytułem. Tylko tyle i aż tyle. Oprócz tego nie jest ono w żaden sposób związane z tą powiastką.)

"Mógłby tak stać godzinami wpatrując się w jego ciemne oczy, dłonie zatapiać w jego ciemnych lokach, a ciepły uśmiech mężczyzny byłby całym jego światem"

❝Taki z Mickiewicza jest demon jak ze mnie wielkanocny królik!❞ Nie jest łatwo być demonem z rozdroży na dziewiętnastowiecznej Litwie, a Adam Mickiewicz zdążył przekonać się o tym na własnej skórze. Jest jednak ta jedna noc w roku, Noc Kupały, gdy kupcy i handlarze z różnych stron świata zjeżdżają się, aby świętować razem przesilenie letnie. To idealna okazja, by zwieść młodych mężczyzn i kobiety; przecież właśnie tacy naiwni pójdą z demonem na układ! Pieniądze, miłość czy talent ─ na to wszystko złapią się lekkomyślne i głupie duszyczki. Juliusz Słowacki może co prawda nie jest głupi, ale na pewno lekkomyślny. Zawiera z demonem pakt, tym samym sprzedając mu duszę i zostawiając samemu sobie tylko pięć lat życia. Czas mija, Juliusz zostaje wielkim poetą, ale z roku na rok coraz bardziej przeraża go wizja skończenia w piekle. Postanawia wyjąć asa z rękawa i spróbować powstrzymać Mickiewicza. A sam Mickiewicz? Zaczyna grać w jego grę. Problem pojawia się wtedy, gdy okazuje się, że całkiem przypadkiem zakochał się w tym nierozważnym człowieku...

„Duchowi memu dał w pysk i poszedł." XIX wiek -wiek wielkich wydarzeń, miłości i spotkań, które nigdy nie kończą się tak jak powinny... okładka autorstwa @ka_flexing >>>>