"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

İçimdeki yanan yangını daha da alevlendirmiş. Kalbimin ritminin artmasına neden olmuştu. Dudaklarıma bıraktığı öpücüklerle midemdeki garip sancı tarif edilemezdi. Dudaklarımın yandığını hissediyordum. Dudaklarımız ayrıldığında gözlerimin içine bakarak "Bunun acısı çok ağır" diye fısıldadı. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Tepki vermeden yüzüne bakıyordum. Hızla ellerini yanaklarımdan çekip geriye doğru adım attı. Bir iki saniye daha yüzüme bakıp hızla yanımdan geçip kapıyı açtı ve gitti. Bense boş boş etrafa bakıp ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Uygar beni öpmüştü. Ve ben onun arkadaşının sevgilisiydim.

Özel bölümler için yeni bir hikaye oluşturdum.. hercai 43.bölümden keşke böyle olsa dediğim şekilde devam ettim. hep okurdum birde yazayım dedim.

"Nefes aldım, herkesin suçu için ben nefes aldım." dedim ve gözlerimi açıp onun katı yüzüne baktım. "Ben sadece o cehennem evden kurtulmak için evleniyorum, bana aynı hayatı yaşatacaksan eğer bırak!" "Ben bir kadına vurmam." dediği anda kapı açıldı. Gözlerimin dolu olduğunu hissedip hızlıca sildim gözlerimi. İçeriye giren abim ve Hakan Bey bana şaşkınca bakarken hiç anlamadığım bir anda Kerim Ali konuştu. "Biz karar verdik." dediğinde abim kaşlarını çattı. "Neye?" diye sorduğunda Kerim Ali'nin arkası bana dönüktü ama dikleşmesinden abime sinirle baktığını düşündüm. "Hafta sonu..." dedi ve bana dönüp bileğimden tutarak beni yanına çekti. "Düğünü yapacağız." dediğinde şaşkınca ona baktım. O ise söylediklerini garipsememişti. Ama ben garipsemiştim; bir erkeğin şiddete başvurmadan koruyuşunu, bileğimi kıracak gibi değil de zarifçe tutuşunu... ~ Kerim Ali & Kumru

Not: Yetişkin içerik ve cinsel ögelere yoğun bir şekilde yer verilecek, şiddet, vahşet ve olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar işlenecektir. Eğer bu konularda hassassanız okumayın. (Bunu şaka olsun diye ya da okunma kasmak için söylemiyorum, ilk bölümlerde tabi ki bu sahnelerden yok, Kukla 20. bölüm ve sonrasında asıl olaylara giren bir kurgu, ilk bölümler klasik ve klişe gelebilir ama değil. Yani bu uyarıları yaparken son derece ciddiyim, lütfen siz de başlamadan önce dikkate alın.) ~~~ Kaçmak... En iyi bildiğim şeydi. Yakalanmak istemiyorsam beni kimse yakalayamazdı. Ve şimdi en iyi bildiğim şeyi yapmam gerekiyordu, kaçmam gerekiyordu. Hayatım buna bağlıydı. Büyük alanı dolduran tüm o coşku nidaları... Kafalarına geçirdikleri tuhaf maskelerin ardına gizlenen yüzden fazla insan... Ölmemi istiyordu, ya da celladıma çıkacak olan görev her neyse... Hayatta kalsam bile benden bir şeyleri eksiltmek istiyorlardı. Yalnızca benden de değil... Sekiz tünel vardı, her birine üçer kurban düşüyordu, kurbanlardan biri de bendim. Bu noktaya nasıl gelmiştim? En son yeni başladığım okulumda Yasemin Koçer ile en büyük klişeyi yaşıyorduk, şimdi karşımda Yasemin Koçer yoktu, Aenean adında bir kadın vardı. Aynı beden, farklı isim... Ve istediği tek şey kanımın aktığını görmekti, can verdiğimi... Bilemezdim... Basit ve klişe olarak adlandırıp hafife aldığım kadının en büyük kâbusum olacağını. Ben İzel İzem Hancı... Tüm hayatı bir kâbustan ibaret olan kadındım ben. Korkuyordum ve korkum benim tetikleyicimdi. Şimdi tek yapmam gereken olabildiğince hızlı kaçmak ve hayatta kalmaktı. Bugün ölmeyecektim... ~~~

"Bana kalsa dönüp bakmazdım bir kez bile" "Karım olsa bile, benden bir şey beklemeye hakkı olmayan kadın!!!" "Zoruna mı gitti" "Neden zoruna gidiyor!" "Gözümde zaten bir ölüsün" Her bir kelime güçlü zırhını delerken hissettiği acı öylesine yoğundu ki hissettiği güçsüzlüğe çaresizliğe ağladı gözlerinden yaşlar bir bir akıyordu.Sonra aynadaki mavi gözlerine baktı artık gökyüzü değildi mavileri, derin bir okyanustu insanı içine çeken girdaplarla doluydu. ***** Eğik başıyla,gözünden akan yaşlarla uzun uzun zemine baktı,akan her bir damla,çenesinden yere düşüyordu. Yere düşen aslında gözyaşı değildi, Günden güne, Dide kendi düşüşünü izliyordu ... &&& GENEL KURGU İÇİNDE:3 Bu hikaye şahsıma aittir çalınma veya benzeri durumda gereken yapılacaktır..

Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.

"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünyadaki tüm kadınlara Elif diye seslenirim." dedi. Yayınlama tarihi: 01.05.2023

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

Güvendiğiniz insan sizi en fazla ne kadar hayal kırıklığına uğratabilir? Ben sevdiğim insan tarafından büyük bir darbe alarak bambaşka bir hayata başlamıştım. Sevdiklerim,yakınlarım ve arkadaşlarım yeter derken tekrar aşık olabilir miydim? Alpay: beni yeniden hayata bağlayan ve her şeye birlikte göğüs germek isteyeceğim tek kişiydi ama kadarin bizim için planı neydi? Bazen ağlayarak dua ettiğiniz geceler sizin için yepyeni başlangıçlara gebedir... Başlama tarihi: 22.07.2021 Bitiş tarihi: 22.04.2022