Daha yeni yirmi dört yaşına girmiştim bir telefonla beni aradıklarında. Evet bir sokak vardı, hayır bir yol vardı. O kadar ıssız dı ki tek bir ev, tek bir ağaç, tek bir lamba yoktu. Soğuk ve yalnızdı yol. Kimsesizdi. Yolun başında kimse çıkmadığında, sanmıştım ki beni yolun devamında bekliyorlar. İlerledim onları bulacağımı sandım, bulamadım. Yolun sonunda beklediklerini söyledim kendime, yolun sonuna kadar gittim. Hayır, bulamadım. Hayır ben bulamadım değil, onlar yoklardı. Hiç olmamışlardı. İşte o zaman anladım bir insanın bir insana merhem olamayacağını. Bir insan kendisinden başka kimseye merhem olamazdı. Ama evet, buna bende dahil olmak üzere herkes herkese yara olurdu. Yarasız kul utanırdı yaralı yaradandan. Kimsesiz çocuk özenirdi ailesiyle yaşayan tilkiden. Kül yok olmayı dilerdi denizin hiçliğinde. Kanatları kırılan her insan mahkumdu rüzgarın kaderini belirlemesine. Kanatları yanan her insan ise, mahkumdu küllerini bir arada tutmak için çabalamaya. - - - Umarım burada her duyguyu beraber yaşayabiliriz. Hepinize şimdiden iyi okumalar diliyorum ve son bir cümle söylemek istiyorum. İKAL'i okurken lütfen müzik dinlemeyin, kitabın içindeki müziği bulmaya çalışın, hatta ve hatta bırakın o müzik sizi bulsun.

"Senin doğduğun yerde ben solarım, benim açtığım yerde sen batarsın!" ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 6 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Korkuyla bakışlarını yine o öfkeli bakışlara sahip adama döndürdüğünde bir an yumruların sırayla boğazına dizildiğini hissetti. Ona öyle bir bakıyordu ki sebebini öğrenmek için can atıyordu bir yanı, diğer yanı ise ondan olabildiğince kaçması için çığlık atıyordu. Arabanın kapısını öyle sert attı ki, kapandığı an çıkarttığı sesten ötürü yerinden sıçradı Efsun. Üstüne üstüne yürümeye başladığı an tüm bedenine korkunun salındığını hissetmişti. Ne istiyordu ondan? Korkuyla önce birkaç adım geri atmış ve ardından adamın gerçekten ona doğru geldiğini idrak etmişti. Nefesi bir anda hızlanırken önce ne yapacağını şaşırmıştı. Telaşla başını bir sağa bir sola çevirmiş ve hemen sonrasındaysa elindeki kitaplarıyla çantasını bir köşeye fırlatmıştı. Kitaplar gürültüyle havada dalgalanıp kulağı tırmalayan sayfa seslerinin ardından yere düşerken Efsun var gücüyle o adamdan kaçmaya çalışıyordu. Bunu neden yaptığını bilmiyordu. Ama deli gibi korkuyordu ona zarar vermesinden, incitmesinden. Bu yüzden koşabileceği en hızlı şekilde koşuyordu damarlarında süzülen adrenalinde etkisiyle. Bacakları adeta yanarken var gücüyle koşmuş ve tam köşeyi dönmeye hazırlanırken tüm çabalarına rağmen yakalanmıştı. Daha köşeyi dönemeden onu belinden tutup havaya kaldıran adam saniyeler içerisinde o koca eliyle ağzını kapatmıştı. Çığlıkları dudaklarından dökülememiş ve içinde feryat etmişti. Fakat kimsenin artık ona yardım edemeyeceğini anlamıştı. Adamın güçlü kolları arasında çırpınsa da pek bir işe yaramamıştı. İçinden Allah'a yalvarmak kalmıştı yalnızca, ölmek için... Gözyaşları şiddetle gözlerinden akıp yanaklarını ıslatırken artık geri dönülemez bir yola girdiğini biliyordu. Onu kimse kurtarmayacaktı... ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka

Ömer" Biz ne yaşadik turna kiyamet koptu ama kimse ölmedi bizden başka deprem oldu hiç birşey sarsilmadi kalbimizden başka..Acının zamanla bir ilgisi yok. Zaman yaraları iyileştirmez ama çok şey öğretir. Ben bu zamana kadar hayatla ilgili çok şey öğrendim Ama ben bu acıya yabancıyım daha önce yaşamadım " Biz ne yaşadik turna gözlüm" Roni"Biz bir Ömre sığacak kadar sevdik yetmez mi? " "her sarılışımızın 50 yıl hatırı var bende bu da bir asır eder turna .." Ne o bana gelebildi. Ne de ben ona gidebildim ayrı şehirlerde aynı gökyüzünün aynı yıldızlarını seyrettik de ...Biz çıkmaz sokakta bile karşılaşmadik o bana hüzün kokan şarkılar dinletti. ben ona duygu dolu şiirler yazdım.. yaşayamadiğimiz aşkın girdabında kaybolduk o bana sitem etti..ben sessiz çığlıklar attim.. .... gercek hayat hikayesiden uyarlanmıştır... heskes kendi hikayesin yanan taraftı .. Evin sevdiği adamdan koparılıp zorla verilmişti.. Berat.,in sevdini zorla birine vermişlerdi .. Serhat . yillarca gizlice sevdiği amca kızı ona mecbur kalmasın diye sustu ama susutuklari geldi onu buldu... Ömer Mardin'e turna gelmedi ama Turna gözlü kız geldi dedi... aşık oldu...Ömer bilseydi hayatın başlarına ne getireceğini severmiydi? Evet Ömer yine severdi.. bilseyidi bu kadar severmiydi...roni yine çok severdi.... "Korkuyorum Ömer çok seven kavuşmazmiş ben seni çok sevmekten korkuyorum Roni Ömer gibi adamlar işim olmaz bin kalbim olsa birini vermem dedi..Ömer,i görünce ilk görüşte aşık size göre aşk nedir tanımı nedir yani onlara göre aşk onlardı. Kitabımın ismi sadece bana aittir..kimsenin kullanmasina müsadem yoktur .. gerçek kurgu olduğu için lakaplar karakterlere ait izinsiz kimse kullanamaz

"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi. Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sıkarak karşılık verdi, "Bende Asparşah aşiretinin Ağası Boran Ağa isem seni konağıma gelin getirir, altıma alıp inlete inlete bağırtırken bunları sana hatırlatırım!" sözleri ile dumura uğrarken midem ağzıma geldi, hiçbir kuvvet beni durduramazdı onunla evleneceğime kendimi öldürürdüm daha iyiydi. Öfke ateşi ile harlanıp kaynayan kanım ile başımı dikleştirdim, "Konağını başına yıkacağım, zerre kadar huzur bırakmayacağım sana! Benimle evlendiğin güne lanet ettireceğim seni, duydun mu Boran Ağa!" Kehribar rengi gözleri dudaklarımdan çıkan her kelimeyle daha da kararırken sertçe yutkundu, bakışları dudaklarıma kaydığında hızla kaçırdı ve yavaşça burnunu boynuma eğdi, ondan kaçabilmek için cam ile birleşmiştim ama ondan kaçmaya çalışmak nafile çabaydı. "Ben senin kokunda şimdiye kadar tatmadığım huzuru tatmışken, sen bana nasıl seninle evleneceğim güne lanet ettirebilirsin ki, Gece'm." dedikleri beynimde uğuldatma yaşatırken yine ve tekrar adımı baskın bir fısıldamayla kulağıma boğuk bir sesle söylemesi kalbimi zorladı nefesimi zaten zor alırken kesti. Ama Asiliğim ve öfkem yine tüm duygularımı bastırdı. "Sen Asparşah, sen gözlerimin içine her baktığında yanacaksın, benim gözlerimde kendi ölümünü her defasında izleyeceksin ve her dakika pişmanlıklarla kavrulup yok olacaksın. Çünkü karşında Bir Riva var Gece Riva ve ben seni yok etmekten zevk alacağım. Seçim senin beni kuman olarak mı alacaksın, yoksa benimle birlik olup töreye karşımı geleceksin." Şimdi karar Boran Ağa'nındı. 27/03/2022 RİVA ve ASPARŞAH SOYADLI TEK KİTAP. ÇALINAMAZ! VE KOPYALANAMAZ!