Klasik bir zorba çocuk kurgusudur. Bayağıdır okumak için arıyordum ama bulamıyordum. Ve sonra dedim ki neden ben de bir tane yazmayayım. Veee yazmaya karar verdim. Şimdi bir de kesit uydurayım. ~ " Alın kızı!" Verilen komut ile yanındaki iki çocuk bana doğru yürümeye başladı. İki kolumdan da tutulmuş bir şekilde bilmediğim bir yere sürükleniyordum. " Hayır ya! Bırakın beni. Nereye götürüyorsunuz?" Avazım çıktığınca bağırıyordum. Uraz iki adımda dibimde bitti. Beni tutan kollar o gelince gevşedi. Yaşadığım rahatlamayla tam bir oh çekecektim ki bu sefer de kolumu Uraz'ın elleri kavradı. " Bırakır mısın? Canım acıyor!" " Acısın! Bu okula gelmemeliydin annesinin kızı. Canın daha çok yanacak!" Tek suçum annemin babasıyla evli olmasıydı. Ama bunu ben istemedim ki! Ben annemle bile yaşamıyorum. " Sana bir zararım olmadı ki! Annemle babanın evliliği benim suçum mu?" " Babam sağolsun annene zarar veremiyorum. Bu yüzden intikamımı senden alacağım. Annen babamı elimizden alarak hayatımızı mahvetti ve şimdi bende senin hayatını mahvedeceğim. " Öfkeli yüz hatları gevşedi ve sırıttı. Ruh hastası! " Cehenneme hoşgeldin Leyla Yılmaz!.."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Alyx Johns has traveled to hell and back since the night her mother died. She suffered through the worst of emotional and physical abuse, yet kept her humanity through it all. Her life's brightens when she meets her best friend. His name is Daryl Dixon. Alyx takes her life into her own hands by joining the military. It was the hardest decisions she's ever had to make. Escape her fathers brutality? Or leave the love of her life? All her hope is focused on making it back together again with her person, and to survive the post apocalyptic world with him. *-*-* #1 ranked for redneck #2 ranked for Daryl & Dixon (I wrote this when I was 12 it's utter garbage pls stop)

0537******* ; Yanıyorum Akif 0537*******; Söndürelim mi? Başlama Tarihi: Aralık 2021

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Her insan bir yalancıdır. Her insan bir yabancı... Bize öğretileni yapar, bir yalanı yaşarız hayat boyu. Vakti geldiğinde ise yalan hayatlarımıza yabancılaşırız. İsteyerek ya da zorunda kalarak... Biz zorunda bırakıldık ve her şey o gün başladı. Hayatlarımıza yalan o gün bulaştı. Ya da biz öyle sanıyorduk. Biz kim miyiz? Bizler yabancıyız. Belki biraz da yalancı...

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?