Üniversite öğrencisi Alara bir arkadaşı tarafından dolandırılan mağdur bir kızdır. Arkadaşına ulaşmayı çabalarken onun yerine İtalya'nın kabadayılarından birine rastlar. 1 #italyan 1 #text 1 #mafya 1 #aksiyon 1 #italya Yazılış t.:16.05.24 Yayımlanma t.:07.06.24 Bitiş:

Sözleri ile kaybettiğim irademi kazanmaya çalışarak, kollarından kurtulmak için çırpındım. Ama beni bırakmak yerine sıkıca tutmuş, son bir kez daha tehditkâr bir ses ile uyarmıştı. "Bana geri dön!.." Çırpınmama rağmen kollarından kurtulamayınca bu sefer zıttını yaparak sakin kalmaya çalıştım. Bendeki yarattığı enkaza karşılık olarak, onu deli edecek sözleri tek tek sıralamaya başladım. "Toprak'a aşık oldum, Hakan..." Bunu yaparken; onun da yaptığı gibi kulağına eğilmiş, sakin ama ağlamaktan ve sinirden titreyen sesim ile meydan okumuştum. Duydukları ile vücudu gerildi. Öfkeli yüzündeki kaşları daha da çok çatılırken, karşımdaki manzaradan ilk defa bu denli keyif almıştım. Onun elleri bedenimde, benin ellerim ise onun kollarında takılı kalmış bir şekilde birbirimizi izliyorduk. Ben korkunç bir şekilde sırıtırken, o sırıtışımı çattığı kaşlarının arasından izlemeye devam etti. "Yağmur..." Sessiz ortamda aniden yükselen tanıdık gür sesle; başımı çevirip omuzumun üzerinden sesin geldiği tarafa bakındım. Hakan'ın yeşil hareleri benden koparken, karşımda öfkeden deliye dönmüş Toprak'ı gördüm...

"Demez mi anası, topallığına bakmadan benim kızıma göz koymuş diye? Der. Bu konuyu bir daha açma anne." ****** "Seni yaktım, kül ettim ruhumda; ama yine bana senin kokun geldi. Meğer ben seni küle çevirirken, ruhum iradesizce kokunu saklamış," dedi gözlerime bakarken. Sözleri dudaklarından her saçıldığında, benim cehennemden farksız kuyularım harlanarak coşkunca alevlendi ve onun sözlerinin ucunu yaktı, tutuşturdu. Yakmalı ya da yanmaya hazır olmalıydım. GÜL KOZASI İSMİ İLE YAYINLANAN İLK KİTAPTIR. 13.08.2020 tarihinde yayımlanmaya başlamıştır. HİKAYE ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR...

Aynı hikaye, farklı bir başlangıçla yeniden yazılabilir mi? Kasıtlı bir kaza sonrası hafızasını kaybeden bir kadın. Karısının onu hatırlamadığı bir adam. Ve devamının yazılı olduğu bir kitap... • "Ya seni ve bahsettiğin aşkımı hatırlamazsam?" Keskin ve kararlı bakışları bakışlarıma tutundu. "O zaman seni tekrar kendime aşık ederim." • +16

Kitap olacağı için bölümlerin bir kısmı kaldırılmıştır. 🌱 "Sen benden uzak durabilecek misin?" dediğimde sesim kısıktı. Bedeni gerilirken devam etmeye zorladım kendimi. "Bak," deyip elimi çenemin üstündeki elinin üstüne yerleştirdim. "Elin tenimde gözün gözümde." Gözlerindeki ifade kararırken yüzümü biraz ona doğru yanaştırdım. Dudaklarımız arasındaki mesafe öyle azdı ki... Dudakları yavaşça dudak kenarıma dokundu. Nefes nefese kalmış bir vaziyette, daha fazlasını istiyor, elleri arasında milyonlarca parçaya ayrılıyordum. Gözlerim kapanırken dudağımın altındaki çizgiyi öptü. "Ben seni tüketirim, ben seni yeşertemem Zeynep. Sen benden yeni filizlenen bir çiçeği koparıp atmamı istiyorsun. Yapamam be Zeynep. Yapamam. Bunu sana da kendime de yapamam." 🌱 Amcası tarafından geneleve satılan Zeynep Kızıl, başına kötü bir şey gelmeden önce İstihbaratçı Vural Alazoğlu tarafından kurtarılır. Geçmişindeki acılardan sıyrılamayan Vural, Zeynep'in hayatına bir ışık gibi doğmuştur. Zeynep kalbini Vural'a kaptırdığında kendini aşk ve tutku dolu bir ikilemin ortasında bulur.

Benimle yalnız kaldığı ilk anda hesap soracağını sanırken o bambaşka bir şey yaptı. Uzandı, tek seferde kendine çekti beni. Göğsüne sığmamı sağlarken yüreğini yüreğime geçirmek istercesine sıkıca sarıldı. Kanlı ellerim havada kalırken hasreti olduğum kokusuna sarılmamı istercesine sarıldı. Sarılmamalıydı. Yüreğim yuvasından koparılmış bir kuşun feryadıyla atarken geri çekildim. Bu da yetmedi. Gözlerine bakamadığım dakikalarda "Bırak!" dedim onu bitirmek isteyerek. Dikkatli bakışları üzerimde dolanırken geri çekildi. Birkaç dakika öylece durdu. Uzun uzun seyretti, varlığımdan emin olmaya çalıştı. Bir göz kırpışını bile vakit kaybı saydığı dakikalarda "Yüzüme bak!" dedi kısık sesiyle. Bakışları bedenimin her zerresinde dolanırken devam etti. "Gözlerime bak Mihre..." Titrek bir mum ışığının aydınlattığı sesi yeniden ulaştı bana. "Bak ki hayal olmadığına emin olayım ..." © Tüm Hakları Saklıdır kopyalanamaz, alıntı yapılamaz, başka yerlerde kullanılamaz. ❕ Wattpad üzerinde Nale ismiyle yayınlanan ilk hikayedir.

"Gitmek zorunda mısın?" Diye sordu bana yeniden. Elimden gelen bir şey yoktu. Zorundaydım onun için, onun mutluluğu için gitmek zorundaydım. Gitmezsem, halâ esirinde olduğu geçmişini, kabuk tutmamış yarasına bir de ben eklenecektim. Eğer gitmezsem geçmişinde yaşadığı travmatik bir olayı daha da harlamış olacaktım. Başımı onaylamak için hareket ettirdiğimde, gözlerinin, hatta kirpiklerinin titrediğini gördüm. Onun bu hali içimde ki yenilmez duyguları daha da çok harekete geçirirken, kararımdan vazgeçmemek için seri hareketlerle arkamı döndüm. Tam gidecekken beni durduran, sanki kalbine binlerce hançer saplamışım gibi acı bir şekilde ağzından dökülen cümle oldu. Tıpkı bir çocuk edasıyla, " Ama bir gün gelirsin değil mi? Dönersin tekrar bana, gelirsin değil mi gelirsin? Ona yüzümü dönmeden cevap vermeden dolu dolu olan gözlerimle, kafamı iki yana sallayarak, hızlıca uzaklaştım. Mahkum'u olduğumuz bu dünyada, hayat bize gülmemişti. Geç olmuştu kavuşmamız, bu kadar erken biteceğini düşünmemiştik. Peki bir gün döner miydim Gözlerimin Aynası olan adama? İçimde umudum olmasa da dönmeyi diledim, sağ halimle...

Küçük bir akvaryumun içinde yalnız yaşayan bir balık gibiydim, nereye giderse gitsin dönüp dolaşıp aynı yere tekrar tekrar dönen yalnız ve kimsesiz bir balık. Bir gün o akvaryumu alıp bir okyanusun içine boşalttılar. Küçük bedenim büyük okyanusa meydan okurcasına korkusuzca geziniyordu içerisinde. Okyanus beni sahiplenmişti. Hayatım boyunca ilk defa biri beni sahiplenmişti. Korkuyordum, korkmak zorundaydım. Çünkü insanın hayatında ilk gerçekleşen şey kadar korkutmaz hiç bir şey ve ben hayatım boyunca ilk kez diyebileceğim hiçbir şey yaşamamış ve yaşatmamıştım. Ta ki okyanusa bırakılana kadar. ... "Ne yaptığını sanıyorsun?" diye sordum fısıltı gibi çıkan sesimle. Yağmurdan ıslanan saçlarım yanağıma yapışmıştı. Yeni çıkmış sakalları yüzüme değdikçe kalbimdeki çığlıkları daha net duyuyordum. "Yağmur oluyorum, kuru toprakları suyuna kavuşturuyorum. Toprağın kokusu oluyorum, içine doluyorum. Kalbine ulaşıyorum," dedi kısık ses tonuyla. Elini kalbimin üzerine koydu. Sıcaklığı kalbime ulaştı. Kokusu kalbime ulaştı. Elimi, kalbimdeki elinin üzerine koydum. "Seni kalbime hapsedeceğim. Oradan hiç çıkamaycaksın." "Çıkmaya hiç niyetim yok gözleri güzel. Orası benim evim. Eğer çıkarsam mezarım olur..." .........

Yetişkin okurlar içindir. Şiddet, korku ve gerilim içerir. ... Sibel, neşeli bir lise öğrencisidir. Okula yeni gelen öğretmenin okuldaki zorba kesim ile samimiyeti dikkatini çeker. Öğretmen ve zorbaların ortak konusunu bulmaya çalışır. Gitgide çamurlara batan Sibel burada yeni bir kimliğe bürünür. "Damla," diye fısıldadı. "Hayatımdaki tek güzel şeysin. Hayatımın kendisisin." Elini açıp avcuna dökülen çiseleyen damlalarını bir müddet bekledi. Sonra avcunu kapattı. "Ben de seni böyle avcuma aldım, bir daha da açmam elimi." "Açma," dedim. "Ben çok üşürüm yoksa. Avcunun içi sıcacık, Toprak." Gülümsedi alayla. Ya halime ya haline. "Cehennem ya, ondandır." 💧 Kitabın her hakkı korunmaktadır.

Psikoloji okuyan Eylül'ün hayatındaki her şey sıradandı ta ki arkadaş zoruyla indirdiği Tinder'da ünlü bir basketbolcuyla eşleşene kadar... Biraz eğlenmek istiyorsan buyur içeriye :) Yayımlanma tarihi: 17.02.2020 Romantizm #2 Genel Kurgu #5 Genç Kurgu #9 Mesaj #1 Texting #2