Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

Asena Yağmur'un karşısına iki seçenek çıkacaktır. Geçmiş mi? Gelecek mi?

Yüzbaşı Tuğrul Han Bozkurt Doktor Güneş Alkan Sen yoksun ya böyle Issız Ankara Sensiz Ankara Duramam diyorum öf öf Sen dur diyorsun Sen dur diyorsun

Sana sıkılan kurşun yüreğime saplanır

Uzun bir süre sonra tekrar geldim. Cinsellik ve Argo kelimeler oluşmaktadır. Boş yapan olucaksa okumasın. teşekkürler

Kaybettiklerine mahkum kılınmışların hikayesi...

Doğuştan beri sağır ve dilsiz olan biriydim ben. Nasıl ve nereye kadar böyle yaşayabilecektim ki? Üstelik ablamın katili olan annemin yanındaysam, ne zamana kadar hayatta kalabilecektim? Kaçmak tek seçeneğimdi ve ben bunu başarmıştım. Her şeye ve herkese rağmen bunu yapmıştım. Peki, hiç bilmediğim bir şehirde ne kadar dayanabilecektim? Hem de terörle savaşan bir şehirde ne kadar kendimi koruyabilcektim? Peki, ablam? Onsuz ne zamana kadar dayanabilecektim? Ondan geriye sadece bir kaç fotoğraf ve yazdığı mektuptan başka, o hâla nasıl yanımda olacaktı benim? Beni nasıl eskisi gibi koruyacaktı? Bir sürü sorunum varken o sadece mektubunda yazan ve aklımda kalan tek bir sözünü bırakmıştı bana. Ondan geriye kalan tek bir söz vardı benim için. Aklımda kalan tek bir söz. "Veda etmeyeceğim çünkü bu bir veda değil. Bu benim kurtuluşum." KİŞİLER VE OLAYLAR TAMAMEN KURGUDUR! Kitap kapak tasarımı @Nepenthe_q 🖤❤️‍🩹

(18+) Nişanı olacağı için evinden kaçan bir kız düşünün. O gece eve geri dönmemeye yemin ettiği için Mardin sokaklarında gece yarısı koşarak uzaklaşan fakat nereye gittiğini bilmeyen bir kız... Çok fazla gittiğini bile asla fark etmeyen aptal bir kız!! Tellerle çevrili bir alam bulduğunda geceyi geçirebileceğini düşündü. Ama büyük yanıldı. Beklediği şey terk edilmiş veya klasik mardin harabeleri olan evlerden biriydi. Beklemediği şey ise birden yanan aşırı parlak ışıklar, üzerinde dolaşan sayısız kırmızı lazer ve hoparlörden yükselen yoğun sesti. "Teslim olun. Son çağrıdır." Diye yükselen sesi duyduktan sonra silkelendi ve etrafına göz gezdirdi. İstemsiz ellerini kaldırdı genç kadın ve şokla etrafına bakıp birlerini görmeye çalıştı. Işıktan dolayı bir şey göremediği için gözlerini bir kaç kez kırpıştırdı. "Noluyo be neredeyim ben." Diye bağırdığı anda iki kolunda da eller hissetmesiyle ellerinin arkadan kelepçelenmesi bir olmuştu. "Bağırmayın hanımefendi. Burası özel kuvvetler komutanlığı merkez üsttü." ••••

Kanser olduğu için kendini sevmeyen bir kız. Ve onu her şeyden çok seven bir komutan. Kanser bir kız ve komutan bir birlerini çok severler ama bundan ikisinde haberi yok.Aşklarının önüne çıkan engeller. Onların aşklarını daha da güçlendirirken. Hayat onları ayırmak için elinden geleni yapar. Bakalım bizim hikayemiz nasıl olucak... Geceyi aydınlatan ay gibiydi Ece, bulunduğu her yeri aydınlatıyordu. Tıpkı Benim karanlık kalbimi aydınlattığı gibi... 14.12.2022#alp🥇 14.01.2023#ece🥇 31.05.2023#alp🥇 09.06.2023#ece🥇 16.05.2024#alp🥇

Siz: Ya hayır anlamıyorum benim ne suçum var neymiş efendim bilerek yapmışım Siz: Alakası bile yok sadece anneme yardım etmek için tabakları Masaya götürüp adamın üstüne yanlışlıkla (!) Sıcak çorba dökmüş olabilirim Siz: Ama hak etti hak etti Beni aldatmasaydı o da Siz: Bak yine aklıma geldi beni aldattığı Of güzelim çıtırım akılıyım neden aldatıldım ki ben (3:52) 0553*: Ne oluyor amk Saat sabahın üçü zaten yeni görevden geldim yorgunum Siz: Ayıp oluyor ama beyefendi Ben burada derdimi sana anlatıyorum hoş mu bana küfür etmen 0553*: Ben daha siktigim kendi dertlerimi çözemiyorum Seninki ile mi uğraşayım Siz: Kırılıyorum ama 😿 0553*: Kimsin? lan sen Siz: İlerideki karın çocuklarının anası