"გრძნობები ერთმანეთში იხლართება და ირევა. მე ტკივილს ვგრძნობ... სრულ სიცარიელეში ტკივილს ვგრძნობ. შენ კი შორს ხარ, ძალიან შორს. ნელ-ნელა ფერს კარგავ და მეც ველი, როდის ჩაიფერფლები"

მეი.. მეი.. მერიენ.. გაიქეცი.. უკან დიდი არეულობა მოგდევს ტატუებით დაფარული სხეულით, პირსინგებით, გაზაფხულისფერი თვალებით.. და ბოლო ხმაზე გეძახის: "მიყვარხარ" ♠2016-2017 ♥R+ ♣completed ♦Written by white1light

- ვანილის გემო გაქვს. - დამჩურჩულებს ბაგეებზე, ხელს მიშვებს და გასახდელიდან გადის. ______________________ studentXchef romance მოთხრობა აღებულია 4love.ge-დან. ავტორი: მარიამ ნატროშვილი (lullaby0111)

ისტორია მოგვითხრობს 19 წლის გოგონას (Y/N), ნახევრად ვამპირის და ნახევრად ადამიანის საინტერესო, თავგადასავლებითა და დაბრკოლებებით სავსე ცხოვრების შესახებ. Y/N ვამპირების აკადემიაში სწავლობს. მას პრინცესას მცველად ამზადებენ და იუნგი საუკეთესო მასწავლებელია რომელიც მას ამისთვის წვრთნის. Y/Nს მრავალი შინაგანი და ფიზიკური ბრძოლის გადატანა მოუწევს. •••• ♡•იუნგიXმკითხველი ♡•ვამპირები ♡•ფენტეზი ♡•კოლეჯის ცხოვრება ♡•მაგია ♡•მასწავლებელი-მოსწავლის სიყვარული

🦋

ლაილა 20 წლის ირლანდიელი გოგოა. 5 წლიანი ურთიერთობის შემდეგ, ჯეიმსი ლაილას შორდება. გაბრაზებული გოგონა გადაწყვეტს ბებიასთან სოფელში წასვლას, რათა მომხდარი დაივიწყოს, როცა ის მანქანით სულ სხვა სამყაროში აღმოჩნდება, რომელსაც ტახტზე ახლად ასული მეფე, სებასტიანი(იუნგი) მართავს. ყინულის სამეფოსა და ცეცხლის სამეფოს შორის მტრული დამოკიდებულება უკვე საუკუნეებია გრძელდება. ყინულის სამეფოში კი წითელთმიანების-ანუ ცეცხლის ხალხის გადმოსვლა სასტიკად აკრძალულია და პირიქით.ასე ინარჩუნებენ ისინი მშვიდობას. დედამიწელი ლაილა კი სრულიანდ შემთხვევით ამ გაუგებრობაში მოხვდება, მხოლოდ და მხოლოდ მისი თმის ფერის გამო.გოგონამ ყველაფერი უნდა გააკეთოს , რათა გადარჩეს და არ გაამჟღავნოს ნამდვილი ვინაობა. •ეძღვნება ჩემს კატას, რომელსაც იუნგი ჰქვია• The highest rank #1-Suho #1-fantasy #1-D.O

"ჯეონების მამული; ტრაგიკული, უკვდავი სიყვარულის დასაბამი"

კრიმინალური AU, სადაც სიყვარულზე მეტად მატერიალური ღირებულებები ფასობს. "რადგან სამყაროში ვერავის შეუძლია შენი დაჭრა ისე, როგორც იმათ ვისაც ჩვენს გულს ვჩუქნით."

-ერთს გკითხავ მხოლოდ ამას რისთვის ატარებ? -... -პასუხი არ გაქვს? სასაცილოა. ამას რისთვის ატარებ?-კითხვა გავუმეორე,მაჯა თვალებთან მივუტანე და მეორე ხელით სამაჯური ჩამოვგლიჯე. -თეჰიონ.. უკვე ცრემლები გადმოსცვივდა თვალებიდან და დაბლა დავარდნილ გაწყვეტილ სამაჯურთან ჩაიკუზა. -ხოო შეგიძლია ააწყო,მაგრამ ისეთი ვეღარასდროს იქნება.. მეც აღარასდროს მექნება იმავე გრძნობები შენს მიმართ გრძნობები, რომლებიც ფეხქვეშ გათელე. აღარასდროს!