Bugün günlerden Pazar saat akşam 06.32 ve ben yine terkettiğim sokaklardayım. Pişman olmak istemiyordum. Asla pişman olmak istemiyordum! Buraya gelme sebebim de buydu, tek sebebim yani. Ölümle burun buruna olmak, onlarla yüzleşme hissi uyandırıyordu bende. Hayatım da verdiğim en değerli kararlardan biriydi buraya gelmek. Çok düşünmüştüm. En kötü ne olursa olsun demiş kapıyı çarpıp çıkmıştım. Ve şimdi yıllar önce de en kötü ne olacaksa olsun diyip çarpıp çıktığım kapının önündeydim. Hayallerime saygı duymayan insanları terketmiştim ve 8 yıl sonra tekrar terkettiğim yerde onların yanındaydım. Ama bu sefer hayallerimin fazlası vardı elimde... Asker olmak, aile olmak... Geçmişi tekrar yazmak... Pişman olup, keşke dememek...

=TAMAMLANDI= Komutanım okumadan da okuyabilirsiniz okumanız şart değildir. Teğmen Asel ile Miran Üsteğmenin hikayesi. Kasırga ile Girdap.

Ecem Naz ULUTAŞ Sürekli korunup fırça yemek canına yetmişti Ecem Naz Komiserin..! Girdiği bütün operasyonlardan sonra dövdüğü adamlar için yazdığı savunmalar roman olacak kalınlığa gelmişti. Tabi dövdüğü suçluların açtığı davalarda ayrı bir roman olurdu... Babası ve Amcalarına bağlı çalışmak yetmişti artık canına attığı her adımı ondan önce öğrenip önlemelerinden sıkılmıştı bu yüzden gözünü karartıp tayini istemişti başına geleceklerden habersiz.... Hayatın aşkı ile tanışmak için yola çıkmıştı Tüm engellere rağmen...!! Ahmet Eren MERCAN Ağalığın başına geçtikten sonra çekilmez olan hali iyice çekilmez olmuştu..!! İşi ve ailesi tüm hayatıydı. Aile kavramı onun için her şeydi, Annesi ve kız kardeşi ise hayatının aşklarıydı. Taki İstanbul'dan ayaklarına gelen huzur veren mavilikleri görene kadar. Ateş ile Barutun hikayesini okumaya HAZIR MISINIZ? (+18 Sahneler İçermektedir.)

Daha 4 yaşında verildi eline al yıldızlı bayrak, büyürken bile bırakmadı babasının emanetini. Büyüdü ülkesini korumak için asker oldu. Hep korku vardı içinde bir kiza sevdalanırsa, sonunun anne ve babası gibi olmaktan korktu ve korktuğu da başına geldi bir kıza sevdalandı dağın başında. Kızın nur yüzüne daha gözlerini görmeden kalbi hızlı atmaya başlamıştı. ~Korkumuz bile korkusuzdur~

Tüm sanrılarının gölgesinde kendi kendinin celladı olan bir kadın. Esna Ünsal... Silahlar kuşanan, acılarını kucaklayıp bir kalkanla çevreleyen ve en sonunda kalbine konuşlanmış bir bomba ile kendine verdiği zararı imha eden kadın. Bomba İmha Uzmanı Teğmen Esna Ünsal! Siyahlara kuşanıp, karanlığa sığınmışlığıyla acılarına baş kaldıran, dünyanın tüm yükünü bileklerinde taşıyan bir adam. Alp Ateş... Göğüs kafesini kemikten bir hapishaneye dönüştürüp, savaş meydanını göğsünün tam merkezinde yaşatan bir asker. Alp Ateş! ❝Şimdi sen ve ben... Biziz. Tamam mı? Her şeye rağmen. Herkese karşı. Ve sen... Teslim olmak için savaş ilan ettin, öyle mi?❞ ❝Hayır. Omzuna yattığımda savaş istemedim.❞ Her şeye rağmen. Bir düştüler. İki düştüler. Yetmedi, bir kez daha düştüler. Habersizlerdi. Tabutlarını göğüs kafeslerinden kaldırdıklarından bile habersizlerdi. Birileri doğdu. Birileri öldü. Onlar mı? Onlar, sadece nefes aldılar. •

~ Tamamlanan kurgudur ~ "Ayın altında, bu topraklardan ya sağ ya da şehit olarak çıkacağız." Dediğimde sesimde ki korkusuzluk ikimizin de kanında hâkimdi. Fakat ikimiz de bu gurur verici hissinin bugün olmasını istemiyorduk. Acı ama gerçek. Deniz gözlü adam, kehribar gözlerime tutundu. "Vatanımız için gerekirse şehit oluruz." Dedi. "Unutma; vatan her şeyden önce gelir, aileden de önce gelir." Yüz hatları öfkeyle kasıldı. "Gerekirse kendi silâhını, kendi şakağına kaldıracaksın. Gerekirse o üzerinde duran el bombasını al ama bensiz pimini çekme." - 16.10.2021 -

Tamamlandı. "Yapamam Gülizar." Derin bir iç çekti. "Ben senin yanında kalamam. Senin kusursuzluğun karşısında ben bu kadar kusur ile kalamam." Yutkundum,boğazımda bir şeyler takılı kalmıştı. "Yalvarırım Komutanım,kusurum olun." Durdu elleri yumruk halindeydi,istemeden bende yumdum ellerimi, tırnaklarım avucuma battı. "Bak!" Dedi eliyle sağ yanağını gösterirken. Ufak çokta göze batmayan ama başından beri onun için sorun olan yarada gezindi baş parmağı. "Görmüyor musun izleri? Bu izlerin devamını da gördün sen,sırtımda,kasıklarımda." Dişlerini sıktığını fark ettim. "Ben yakışmam yanına." Derin bir soluk verdim. Canı yanıyordu,canım yanıyordu. "Bırak buna ben karar vereyim Agâh,yalvarırım bırak,izin ver öpeyim tüm izlerini." Durdu,yutkundu. "Sen bana diyorsun ki." Bir adım yaklaştı. "Gel benim renklerime siyahı karıştır." Durdu olduğu yerde ve perçemimi kulağımın arkasına aldı. "Ama bilmiyor musun? Siyah karışırsa renklerine,tüm renkler siyaha boyun bükmek zorunda kalır." Derin bir yutkunuş,çok derin bir yutkunuş sergiledi. "Sen sevmezsin ki siyahı?" Alayla gülümsedim. "Asıl sen bilmiyorsun Komutanım,benim de siyahlarım var ama ben diğer renklerden uzak tutmayı bilirim."

Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum. "YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Rüyalarında rengi olurdu; siyah, beyaz, mor ve gri. Benim rüyam tam olarak siyahın en koyu tonlarında. Savaş bitmedi. Sadece perde değişti. Binalar kül, şehirler enkaz... Gökyüzü karanlık. Ama o hâlâ ayakta. Silahı elinde, künyesi boynunda. Yüzbaşı Karay için emir yok, birlik yok, komuta zinciri yok. Sadece hayatta kalması gereken bir gece ve gerçeği öğrenmesi gereken bir kâbus var. Birde sevdası... Her adımda pusuda bir düşman. Her gölgede eski bir sır. Ve rüyalar artık sadece uykuda gelmiyor. Kurşunların, ihanetin ve karanlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, ya uyum sağlarsın... ya da unutulursun. Hazır mısın? Çünkü bu bir rüya değil. Bu, son savaş. Kitabın tüm hakları / bu1yazar adlı kullanıcıya aittir

+18 içeren bölümler vardır. Bölüm adı yanında belirtilmiştir. -Bir gün ölürsem, günlüğümü okumadan gömmeyin beni. ~~~ "Eyvah!" diye bağırdı taksici, adamın aracının halini görünce. "Çek sağa! Yardım edelim!" dedim telaşla. "Abla görmüyor musun? Adama suikast düzenlediler resmen, seni beni harcalar. Duramam." dedi, hızı yavaştı ama durmayacaktı. Suikasti düzenleyen bendim... ~~~ Her pazartesi, çarşamba ve cumartesi saat 20.00'de yayımda.

Şiddetli kar yağışında, hiç bilmediği yoldan aracını çıkaramayan Mira , tanımadığı bir yabancıdan yardım istemek zorunda kalır. ~ "Duvarlarına öfke ve barut kokusu sinmiş bu eve, nasıl kışın ortasında açan kardelen kokusunu getirdin..." ~ "Dedim ya kokun her yerde...Solumak istesem ciğerlerime dolacaktın.Belki kalbime dokunacaktın...Beni tekrar yaşatacaktın..." dediğinde alnını alnıma yaslamış bir eliyle belimden tutuyorken hissettiğim tek şey bu yolda ateşlerin üzerinde yürümem gerekse bile yine onun elinden tutacaktım... •Tüm hakları tarafıma aittir.Çalınması ve kopyalanması durumunda 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanun dahilinde, Fikri ve sınai haklar ceza mahkemeleri ve İstanbul mahkemelerine başvurulacaktır. ✨Düzenli olarak yeni bölüm yayınlıyorum.Sevgiler🌸 21.11.2021 #mit 1. 09.12.2021 #gençkız 1. 21.11.2021 #kaybolma 1. 21.11.2021 #seyahat 1. 21.11.2021 #polis 2. 26.11.2021 #aksiyon 2.