*Herkes gülüşünden öpebilir, ben gözyaşından öpüyorum. Acılarını bana bulaştır.* Silah sesi yankılandı İstanbul'un herhangi bir sokağında. Bir zamanlar derman olan İstanbul koca bir çöplüğe dönüşürken geride kalan tek beden sığamadı o kocaman çöplüğe. Kaçamadı da, gidemedi de, ölemedi de... boğazından süzülen her bir nefes tanesi ciğerlerini yakarken bir kez kafasını kaldırıp da bakamadı yıldızlı geceye. Zaten o geceden sonra bir daha yıldızla dolmadı lacivert örtü ya da yıldız olamadı gökyüzü. Sonra yalnızca Güneş doğdu, sonra yalnızca Güneş battı. Gün bundan ibaretti, geceler kor kıyametti. Akın küstü Kurşun'a, Kurşun bir kez daha bakamadı aynadaki Akın'a. Ortamı mahşer alanına çevirdi Kurşun, sonra o mahşer alanı hiç bitmedi. Kurşun azap oldu yere göğe, semadan yağdı toprağa, köklerinden yaktı. Sonra İstanbul'dan eksik olmadı silah sesleri, bir baktılar ölüler her yerde. Bir baktılar, ölüm her yerde. K.V.A.S♣️ KİTABA BAŞLAMA TARİHİM: 02.02.2021

"Fuoco," dedim bir kez daha, dilim damağım kupkuru bir hâlde. "Sen, ateşin yakacağını öğrendiğinde kaç yaşındaydın?" "Sen çok sarhoşsun!" "Ben on sekiz." O, on sekiz yaşımın hayal kırıklığıydı. 🏚 "Lorenzo... o kadar çok özledim ki... Allah bana acıdı, Allah bana acıdı ve ben o kadar sarhoş oldum ki, gözlerini gördükten sonra sesini de duyuyorum." Duraksadı genç adam, "Kurban olurum sana," derken içi titredi, sesi gibi. Kucağındaki kızı bar tezgahına oturttu. Boynunu sabit tutamayan kızın yüzüne bir kez olsun bakabilmek için yandı, tutuştu. Yüzüne dökülen o kısacık sarı saçları dokunmaktan korka korka kulağının ardına sıkıştırırken saçların yumuşaklığı parmaklarının arasında kaldı. Genç adam yandı, yandı, yandı... "ne olurdu gözlerini açsan?" Sena'nın kollarını nazikçe kavrayıp boynuna sardığında kızın "özledim," diye sayıklayışı durmuyordu Ve O, Ateş, bıkmadan, usanmadan her özledim kelimesinin ardına "bende,"' yi ekliyordu. "Senden çok, senden çok, bende..." DÜZENLENMİŞTİR!

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Bir varmış, bir yokmuşla başlar her aşk masalı ama her masalın sonu aynı bitmez, onlar eremez muradına. Hüsrana uğrayan aşkların sonunda bir şarkı yankılanır derinlerde en derinlerde:" Bir masal daha bitti, artık çok yalnızız. Biraz daha yorgun biraz daha yaralı.." Yedi tepeli şehirde doğmuştu bu aşk; bir kaza vuku buldu, bir hata... bir bilardo masasında kaybetti onu, aktı kanlar. Yenildi ruhlar.Sonrasında gelen acı silsileleri aldı Amine'yi sevdiği adamın koynundan ve savruldular iki yana.. Bitti sandı herkes bu masal, yıllar sonra o gün gelinceye dek! İkisi de o gün bir şeye yemin etmişti, birbirinden habersiz:"8'in kaldığı masada akan kanlarda, hükümranlık kurmuş o adamı, o kanda boğmaya." Sahi; Kim, kimden intikam alacak? Kim, nasıl bu masalın son şarkısını çalacak? Kim masum bu masal da kim suçlu? Bu masal, İtalyan mafyalarından, kumarhanecilere ve güzel ruhlarının çalındığı masum hayatlara uzanan acımasız bir masal! 💎 🌕Yayınlanma Tarihi: 18.11.2020 🌕Bitiş Tarihi: 21.10.2022 🌕Cover By: @eseven8 👩‍⚖Kitabımdan her hangi bir satırı kendi kitabınızda görürsem Hukuki işlem başlatırım!