Ben, odasını dağıtıp bir daha toplamayan o çocuktum. Elini prize sokan, süt kutusunu başına dikerek içen, annesinin terliğinden korkup kaçan kişiydim. Karşıdan karşıya geçerken sağa sola bakmaz, adımımı atardım. Ölümün beni bulamayacağına inancı tam olan ahmağın tekiydim. Ben bin parçaya bölünmüş bir adam, bu dünyanın en çiçeksiz mezarıydım. ❌ Bu mutsuz başlayan ve devam eden kimine göre iyi biten kimine göre iyi bitmeyen; akılları karıştırıp duyguları sorgulatan ağır bir kurgudur. Juliet Yaşamak İstiyor'dan tanıdığımız Yağız Üstün'ün yarım kalan hikayesidir.

Bir kez ayrılınca ilişki bitmiş sayılır mı, yoksa emin olmak için birkaç kez daha mı ayrılmak gerekir? Ayrılmayı başaramayan ama bir arada da kalamayan; yarım akıllı bir oyuncu ile sıkıcı bir çevirmenin ayrılık hikayesi bu... Ya da bir barışma hikayesi. Kim bilir? *** -Uyanacak mısın? Küçük bir çocuk gibi, dudaklarını pek de aralamadan "Bu adam çok sıkıcı," diye mırıldandı. Hiçbir şey olmamış, sanki Freya ona hiç seslenmemiş gibi başını yeniden kadının omzuna yaslayıp gözlerini kapattı. Freya'nın bir kez daha adını seslenmesinin peşi sıra diğer yanındaki kadın yine 'şşşş' dediğinde gülümsedi. Freya'nın delirip de kadınla kavga etmesine ramak kaldığına yemin edebilirdi. "Çok yorgunum." Şansını zorladığını bile bile bu riski göze aldı ve omzuna iyice yerleşip, burnunu hafifçe boynuna sürttü. Onun ürperdiğini hissetmesine rağmen burnunu oradan ayırmadı. Onun omzunda uyumayı özlediğini, kadının o hafif baharatlı kokusuna doğru çekildiğinde anlamıştı. "Arada uyandırırsın beni." -Başka arzun? -Şşşşş... Freya daha fazla yanındaki kadının uyarılarına tahammül edemeyerek "Hanımefendi," diye döndü. Sesinin tonunu ayarlayamayacak kadar kızgındı. "Adam omzumda uyuyor. Ne yapmamı bekliyorsunuz?" -İzin vermeyin siz de canım! -İzin vermişe benziyor muyum? -O zaman neden omzunuzda uyuyor? -Ben de bunu öğrenmeye çalışıyorum!

Gülfem ve Mehmet, Osmanlı sarayından anneleri tarafından kaçırıldıklarında henüz on yaşındalardı. Hayat onları Odessa'dan Berlin'e, Berlin'den Viyana'ya ve Viyana'dan Paris'e sürüklemiş ve en sonunda da Londra'ya getirmişti. Savaşlar, isyanlar, entrikalardan kurtulmuşlardı. Geçmişten bir gölge onları kovalarken Gülfem'i koruyabilecek tek şey onun doğru bir evlilik yapması olabilirdi. Dük St. Clairs yıllar önce aşık olmuş ve aşık olduğu kadın tarafından ihanete uğramıştı ve tekrar aşık olmamaya yemin etmişti. Cehennem Çukuru adında bir centilmenler kulübü işletiyor ve cemiyetten olabildiğince uzak duruyordu. Ta ki kız kardeşi Mary'nin sosyeteye tanıtılması gerektiği güne kadar. Onun düzgün bir evlilik yapabilmesini istiyorsa eğer hovardalığa geçici olarak ara vermesi ve kendini yeniden sosyeteye kabul ettirmesi gerekiyordu. Gülfem ve St. Clairs yan yana geldiklerinde bile bir skandal yaratabiliyorlardı. Ya birbirlerine sürüklenip aşkı bulurlarsa ne olacaktı?

Geçmişinden kaçıp kendine Paris'te yeni bir hayat kuran cesur bir kadın ve geçmiş yaraları yüzünden hiç kimseye güvenemeyen bir silahşor... Hayat bu ikisini bir araya getirmeye kararlı. Ama onlar aşk için ne kadarını feda edebilirler? Hikaye tamamlanmış bir hikaye. Bölümleri tekrar okuyup güncelledikten sonra paylaşıyorum sadece. Sevgilerimle, CansuU. * Léandre bir solukluk uzaklaşırken "Onu da öptünüz mü?" diye sordu sessizce. Sesinde barınan o koyu katran Rosie'nin boğazına oturdu. Geri çekilmek istedi ama adamın yüzünü saran elleri izin vermedi. Adam alnını onun alnına yaslayıp gürültülü bir nefes koyuverdiğinde gözlerini sıkıca kapattı. "Kafamın içinde, bana eziyet eden bir düşünce haline geliyorsunuz, Madam de Bellefleur." Adam da gözlerini kapatarak kadına teslim oldu ve sevgiyle kadının pürüzsüz yüzünü başparmağıyla okşadı. "Onu da öptünüz mü?" *

Mimarlık son sınıf öğrencisi olan Feride Erva Önay, okulunun bitmesine günler kala hayatının son derece yolunda olduğunu düşünmektedir. Artık sorumluluğunu zevkle kabul edeceği bir döneme geçmesine az kalmıştır ve çok sevdiği mesleğini yapmak için iş arayışında olmasına çok yakındır. Geçmişte yaşadıklarını geride bıraktığını ve eski sessiz Feride olmadığını onu tanıyan herkes söyleyebilirdi fakat Feride'nin yıllarca unutamadığı aşkını kimse bilmemektedir. Karşı dairede oturan ailenin kızı ve sekiz yıldır en iyi arkadaşı olan Melis, Rusya'da mimarlık okuyan ve yıllardır orada çalışan ağabeyinin döneceğini söylerken Feride'nin içindeki karmaşadan habersizdir. Peki Feride Erva, anılarıyla birlikte geçmişte bıraktığını düşündüğü adamı sekiz yıl sonra yeniden görmeye hazır mıydı? Kış uykusuna dalan duygularının baharda dönecek olan adam için uyanma vakti gelmiş miydi? Ve en önemlisi Feride Erva bunu artık en yakın arkadaşından nasıl gizleyecekti? ^^^^ Melis Kaya hayatının aşkını hep sıra dışı bir tanışma hikayesiyle bulacağına inanmaktadır. Yıllar süren arayışları ve hayal kırıklıkları ardı ardına devam ederken kendisini birdenbire polis baskınının ortasında bulur. Renkli karakteriyle en yakın arkadaşı Feride Erva'dan tamamen farklı olan Melis'in hikayesi de Baharın Rengarenk Gülleri'nin içinde okuyucularını farklı bir serüvene sürüklüyor. ^^^^ Y. T. 24.03.2020 - F. T. 02.04.2021

Sevdiğin kişi için ne kadarını feda edebilirsin? Kariyerini? Hayatını? Sahip olduğun her şeyi? Eliza hepsini feda etti. Ya başkası için her şeyini feda eden bir kadını ne kadar daha karşılıksız sevebilirsin? Agah sabırla sevdi. Bu hikaye kanatlarını bile isteye söken bir kadınla hiç yaralanmamış bir serserinin hikayesi...

"Özür dilerim. Yaralarını tekrar tekrar kanattığım için." Derin sessizlik çöktü kuytu karanlıklara... adam sürüldü. Kadın terk edildi. Öyle mağrur öyle sevilesi bir kız çocuğu terk edilmişti. "Özür dilerim. Kanayan yaran olduğum için." Gün ışığı arayan tek bir uzuv yoktu şimdi. Varsın karanlık olsun dünya... Nevri dönsün, savrulsun üşümüş bedeni. "Özür dilerim. Dertlerine yenilerini eklediğim için." Rüzgar esse yönü belli değil. Yağmur yağsa kadının saçları ıslanacak, Ahh sözüm ona adam kadına sarılıp üç beş tur çevirip gözlerinden öpecek! "Özür dilerim. Derdin olduğum için." Yaralar kapanır, dertler biter. Geriye kalan hatıralar, sövülesi adamlar, öpülesi kadınlar!

*Küfür ve cinsellik içerir bunu göz önünde bulundurarak okumanızı rica ederim

0534 ••• •• •• : hatırlar mısın bilmem ama 0534 ••• •• •• : daha çocukken 0534 ••• •• •• : spiderman olursam 0534 ••• •• •• : beni öpeceğini söylemiştin 0534 ••• •• •• : öpüşelim

Neredeyse her gün kulaklığı birbirine dolaştığı için açmaya çalıştığında koparan bir adam düşünün. Uzun boylu. Kara kaşlı, kara gözlü. Birde o kulaklıkları saniyesinde çözen bir kız düşünün. Kapalı. Kısa. Tombul yanaklı. Sizce bu adam kızımıza sırf kulaklığı saniyesinde çözdüğü için hayranlık duyup aşık olmuş mudur? Peki her hayranlığın sonu aşk mıdır? Bilinmez. Onların aşkı tamamen kader tarafından planlanmışken bunu Allah'tan başkası bilemez.