Felaketin ilk habercisi metrelerce öteden gelen patlama sesleriydi. Sonra ise yoğun sis ve kum fırtınası... Herkes başlarına gelecek şeyi çok önceden tahmin etmiş gibi çadırlarından çıkmış, kurak araziyi yararak geçen tankları, büyük ve korkunç zırhlı araçları bekliyordu. Ne olursa olsun hiçbirinin gözlerindeki kararlılık değişmeyecekti, sonuna kadar onurluca dayanmışlardı ve şimdi sonlarına boyun eğiyorlardı. Kaybedek bir şeyleri olmadığı için kaçmışlardı ve şimdi kazanmaya çalıştıkları özgünlüğün sonuna gelmişlerdi. Birazdan yanlarında ki insanlar umutsuzca onlara yeni yurt olmuş topraklara serilecekti ve geri dönüşü yoktu. Araçların çıkardığı sesler kulak tırmacalarcasına artarken bir kaçı belki de ağlamaya başlamıştı. Bazıları ise sonun gelmesini korkuyla bekliyordu. "Bunca zamandır birlikte mücadele ettik!" İsyan çıkartıp karargahtan kaçmalarına öncülük etmiş liderleri bir kaç adım çıkarak diğerlerinin önüne geçti. "Onurumuzla öleceğiz." Tankların attığı bombalar çadırlardan kurulmuş onurlu kenti vurmaya başlarken az önceki derin sessizlik yerini çığlıklara bırakmıştı. Durgunluk, koşup kaçmaya başlayan insanlarla bozulmuştu. Zırhlı araçlardan çıkan ırk koruyucuları, korkuyla kaçan koloni halkını hedef alarak katliamına başlarken komvoyun en sonundaki lüks araç yaklaşarak katliamın ortasında durdu. Arabanın içindeki katliam komutanı, dünyanın en güzel sahnesini izlemek üzere arabadan çıktı. Burnuna dolan kan ve patlayıcı madde kokusunu içine çekerken yüzündeki gülümsemeye engel olamamıştı. Sondu bu. Son koloniydi. Amaçlarına ulaşmak için geride kalan tek koloni. İnsan hayatının sonu, insan ırkının katliamı... Elinde sıkıca tuttuğu telsizi dudaklarına götürdü. "Son koloni an itibariyle düşmüştür."

EXO Fanfiction Çift: Xiuhan Tür: Romantik komedi (olduğu kadar :P)

O çocuk! Hep peşinden koştuğum,arkasını topladığım,yanında olduğum,tek bir bakışa hasret kaldığım,kalbimi attıran kişi.Ben ona bakarken kendi körlüğümü fark etmedim.Edemeyeceğimde...Sanırım

Soğuksun. Herkese, her şeye soğuksun. Bana soğuksun. Halbuki ben senin ellerinden tutmak ve sıcaklığımı sana sunmak istiyorum. Bana kızma lütfen. Bakma bana yine o kızgın bakışlarınla. İzin verirsen eğer; seni, çatılmış kaşlarından kurtaracağım. Bunu birlikte aşacağız ve ben hep yanında olacağım, kader seni benden alsa bile. " Sadece, yukarı çıkan bir Lunapark Treni'ndeyiz, dostum." -The Fault In Our Stars filminden alıntıdır.

Çok eski ve çok amatör bir kitap ona göre okuyun tşkler Bebeklikten beri iki arkadaş Gerçekten sadece iki yakın arkadaşlarmı? Yoksa birileri zamanından beri içinde bir yerlerde hep o sevgisine zincir vurup doğru günümü beklemişti. Ve zamanla kendini o düşünceden uzaklaştırıp 'sevmiyorum, çocukluktu o' diyip kendinimi kandırıyordu. Kim bilir? Not: Eşcinsel hikayesidir.

"Bazen bir erkek sana bütün kadınları unutturur." "Aşkın cinsiyeti yoktur." Yıllardır ailemin baskısıyla hiçbir şey yaşayamamış bir çocuk olarak sessiz hayatıma devam ediyordum ta ki başka bir şehre kaçana kadar. Evet, hayatım boyunca yapmak istediğim şeyi yaparak evden kaçtım ve hayatım boyunca hiç gelmediğim bir şehre geldim. O da yetmezmiş gibi bir erkekten evlenme teklifi aldım! Ve bu teklifi kabul edeceğim, daha doğrusu onunla bu oyunu oynamayı kabul edeceğim. Bir nevi evcilik gibi düşünün tabi bunda anneyle baba yok. Babayla baba var. Bir oyunla başlayan bu masal acaba nasıl sonlanacak? (boyxboy)

Chanyeol tanımadığı birini kendinde aşık etmek istiyordu, onu büyülemek ve sonunda kendine aşık olmasını sağlamak. Ama bu o kadar kolay değildi.

İki erkeğin aşkını anlatan bir hikayedir. Lütfen,hoşunuza gitmiyorsa okumayın!

chanyeol: zaman kavramı çok tuhaf değil mi ya? bae hyun: ne? chanyeol: hiç sadece... yedi gün bazılarına bir dakika gibi gelirken bazılarına bir asır gibi gelebiliyor.. ♂x♂

Hayatın her kesim için ayrı bir zorluğu vardır. Kadın için ayrı, erkek için ayrı, translar için ayrı, aşıklar için ayrı ve eşcinseller için ayrı... Türkiye gibi sıkı geleneklere bağlı bir ülkede yaşamak bir eşcinsel için ölüm demekti. Duygularını gizli yaşamak zorunda olan matematik dehası Yavuz ve kendisinden asla utanmayan cesur edebiyat aşığı Adas. 12.sınıftaki bu ikilinin okulda ilk kez göz göze geldikleri lavabo kapısından özgürlüğe uzanan aşk hikayeleri... Matematik ve Edebiyat, zıtlıktan doğan imkansızlığın aşkı.