To jest zwykła historia niezwykłej Togrutanki. Niechcianego i zakazanego dziecka, porzuconego praktycznie od razu po narodzinach. Posłusznej i pracowitej niewolnicy. Przyszłej rebeliantki. Macro nie miała w życiu łatwo. Nigdy nie zaznała wolności, a została tą która walczyła o wyzwolenie całej Galaktyki. Nie znała poczucia bezwarunkowego bezpieczeństwa, a musiała zapewniać je innym. Zawsze sama, z dnia na dzień zyskała nową rodzinę. I gdy wydawało jej się, że to jest już koniec, on okazał się dopiero początkiem...

tłumaczenia historii bohaterów i linii głosowych z gry Genshin Impact/pl nie zgadzam się na kopiowanie/powielanie moich tłumaczeń. historie nie należą do mnie! są tylko tłumaczeniem.

Aether wybrał się w podróż do Wangshu Inn by wykonać kilka misji, jednak wcześniej zaplanowany krótki pobyt może okazać się jednak trochę dłuższy po ponownym spotkaniu Xiao - jednego z Adepti.

!ZAKOŃCZONA PIERWSZA CZĘŚĆ¡ ¡!au!¡ Podwójna śmierć może być czymś wyjątkowym choć osoby samotne nie wiedzą co to za uczucie. Zginąć w kogoś ramionach...jak w książce, o tym najbardziej marzył Aether będąc samotnikiem który myślał że już nie uwierzy w miłość... Dziękuję za 5 tyś wyświetleń! Kocham was!

Xiao jest cichym chłopakiem ze ślicznym głosem. Uwielbia śpiewać, sprawia mu to radość. Jednak boi się zrobić krok do przodu i pójść na jakiekolwiek przesłuchania bądź konkurs. Do czasu kiedy jego talentu nie odkryje pewien nowy z jego klasy ○ Akcja nie dzieje się w genshinie tylko w rzeczywistym świecie ● Mało co ma związek z grą, więc jak nie lubisz spoilerów śmiało wchodź! ○ Jest to Boy x Boy, więc jak nie tolerujesz lbgt i masz problem to nie wchodź ● Okładka nie jest moja Początek: 03.02.22 Koniec: 21.08.23 #2 idk- 09.02.22 #1 idk- 01.03.22(Dziękujeeee♡) #1 co- 20.03.22 (♡) #1 co 14.05.22 #1 idk- 18. 06. 22

Żyjący w wyidealizowanym, acz zamkniętym świecie, Xiao nie ma nikogo oprócz siebie. Jego matka jest dla niego surowa i od małego nigdzie go nie puszczała. Bynajmniej nie samego. Wiecznie w obstawie. Zarówno odcinała od jakichkolwiek znajomych. Przez to nastolatek stracił chęci do zawierania przyjaźni, a potencjalni koledzy po zauważeniu ignorowania ich, po prostu sami usuwali się z drogi. Na dodatek chłopak chodził do prywatnej szkoły i miał indywidualne lekcje muzyki, których z całego serca nienawidził. W pewnym momencie spotyka skatera, który przypadkowo w niego wjeżdża. Nastolatek w ramach przeprosin zaprasza go na drinka. Wtedy Xiao zaczyna poznawać realia normalnego życia, którego od zawsze pragnął. Jednakże nie wszystko jest takie kolorowe jak by się wydawało z początku. Nic przecież nie ma samych plusów. Istnieją też minusy... °Rozpoczęte: 02.06.2022 Zakończone: 31.07.2023° AU: Świat realny 》Wiek bohaterów - 19 lat《 《 Switch/Top: Xiao 》 《 Power Bottom: Aether 》 /Charakter postaci (szczególnie Xiao) został nieco zmieniony na rzecz fabuły opowiadania/ [Zrzekam się wszelkich praw do użytych w tym opowiadaniu artów oraz postaci]

Tighnari dużo pracuje. Wystarczająco dużo, aby nie myśleć o problemach które zawracają mu głowę. Jednak wystarczył jeden feralny dzień, żeby wszystko co udało mu się wytrenować przez te lata zmiótł strach. Ponieważ Tighnari nie bał się niczego tak bardzo, jak powracającej przeszłości. ! UWAGA ! - Zachowania bohaterów mogą nieco różnić się o tych przedstawionych w fabule gry. Staram się jednak aby jak najlepiej odwzorować ich role. - Chwilami mogą występować wulgaryzmy, bądź sceny nie przeznaczone dla młodszych czytelników.

Tignari delikatnie nie przepadał za Cyno - a Cyno akurat nie znosił Tighnariego. Był odpowiedzialnym przewodniczącym szkoły, podczas gdy Tighnari dumnie szczycił się tytułem wygadanego założyciela kółka ogrodniczego. Pewnego dnia wchodzą w jeszcze mocniejszy konflikt, a gdy Cyno wraca ze szkoły zaraz po incydencie, postanawia odstresować się poprzez pisanie do nieznajomych. I tak właśnie zaczął coś, co z początku wydało mu się błędem. Do czasu, aż... - pog okładka od @crimsonw1tch ;-D

Draco Malfoy? Pamiętam go. Ślizgon, ale tylko w teorii. Nie pasował do nich, był za słaby. Nazywali go też Śmierciożercą, ale tylko idioci, którzy go nie znali, czyli tak naprawdę cały świat. Znałam go trochę z innej strony. To oni wykorzystywali go i jego słabości. Był jedynie pionkiem w ich grze, marionetką podległą swym panom. Służył im, nawet myśląc, że występuje przeciw nim. Nie miał szans w tej nierównej walce. Pamiętam też jego rany po żyletce. Pamiętam nawet te chwile, w których zamykał drzwi, siadał na podłodze i płakał, pozwalając by łzy bezradności spływały po jego bladych policzkach. Pamiętam też jego ostatni uśmiech, gdy na mój widok lekko uniósł lewy kącik ust... Powtarzano mi, że najsłabsze ogniwa wygasają najszybciej. On był tego dowodem.

Nadludzie - «przedstawiciele wyższej rasy ludzkiej» Lucca pragnął mieć równie wielką władzę i posłuszeństwo, co jego ojciec, kiedy Mikkel po prostu posłusznie złożył swoje papiery w ramach odbycia służby wojskowej. Dalej jednak miał w sobie dużo więcej buntu niż omamiony propagandą młodszy brat. Może więc dzięki temu robił wiele rzeczy po swojemu i uratował wiele istnień? A jeśli nie wiele, to przynajmniej na pewno Fredeirika, który na głowie miał jedynie problemy z własnym bratem. Nie wszyscy jednak mieszali się w politykę, a przynajmniej nie z własnej woli. Bo Alfy, chociaż uważały się za Nadludzi, dalej mały jakiekolwiek emocje i trochę rozumu w głowie. Chociaż czasami wydawało się, że propaganda całkowicie wyprała im mózgi.