Bir ruhun canı ne kadar acıyabilirse, benim ruhumun canı o kadar acıyordu. "Senin bu dünya üzerindeki cehennemin olacağım ve yemin ederim, sana yaptıklarım için bir an bile pişmanlıkla dolup taşmayacağım,"gözlerinde, bir çift mezar vardı.O mezarların ikisi de dolu, ikisi de acıydı."Görmeye bile tahammül edemediğim yüzündeki en küçük bir gülümsemeyi bile; anında yakıp kül edeceğim, ve her gülümseyişinde, aklına yalnızca bir çift siyah gözün gelmesini sağlayacağım." Vuslat, Ateş Yakut'un hayatına girmesiyle acının tanımını iliklerine kadar öğrenmiş, ruhunu; durdurulamaz bir yangının tam ortasında bulmuştu. O yangında yanan Vuslat olsa da, ölen; yalnızca Ateş olacaktı.

Kafama çarpan turuncu topla dengemi sağlamak için hafif öne eğildim ve yavaşça arkama dönüp topun geldiği yere baktım. "Üzgünüm o kadar kısasın ki göremedim." Pişkin pişkin söylenip tekrardan atış yapmak için arkasını döndüğünde içimdeki Naz'ın bilerek frenlerini patlatarak az önce kafama gelen topu aldım ve iki elimle tutarak tam Sinan'ın arkasında durdum. "Sinan." Gülerek bana döndüğünde hiç beklemeden kollarımı iterek sert topu kasıklarına fırlattım. O kıpkırmızı yüzüyle yavaşça yere çökerken yaptığımdan memnun olmuşcasına arkamı dönüp tersten ona el salladım. "Üzgünüm, kafana atacaktım ama boyum yetmedi." Müdür Yardımcısının bile dize getiremediği ben, yaptığım küçük bir hata yüzünden basketbol takımının 1 senelik kölesi oldum. Şimdi, 12 dev gibi şımarık adamla 1.57 lik boyumla nasıl başa çıkacaktım? Not: Bu kitaba şöyle bir göz atmaya karar verdiyseniz ilk bölümün ilk 2 paragrafını okumadan bırakmayınız. *Küfür içerir.* 22.06.2018

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

"Armes mi? O nasıl isim be?" Armes siyah, koca kanatlarını açıp onu kucağına alarak yükselmeye başlarken, "Senin asıl adın da Leyosi." dedi. "O yüzden bence bu konuyu tartışmayalım." Zaten şu an bundan daha önemli bir konu vardı onun için, özellikle tartışılması gereken. Uçuyordu. Kapak tasarım: @soranoldumubeni

Kendi elleriyle teslim etti beni.Hiç düşünmeden.Bir an bile tereddüt etmeden.Bir damla göz yaşını geçtim gözleri dahi dolmadan.Sözde o benim babam... ***GANGSTER'in devamı olan DİLHUN'u da okumayı ihmal etmeyin güzel okurlarım.

Wattys 2018 Kısa Liste :) •°•°•°•°•°•°• "Beş yaşında falan olmalıyım..." dedi önce ve sonra yutkundu. Gözlerini kısa bir an için kaçırsa bile ardından tekrar bana bakarak kararlılığını ispat etmişti. "Ölmenin ne demek olduğunu bilmeyen bir çocuk pencere kenarında ölmeyi diliyor. Her gece oraya oturup cılız kollarıyla karnına çektiği dizlerini sarmalıyor ve kafasını kollarına yaslayıp karşıyı seyrediyor. Bir umut arıyor sanki..." "Neden ölmeyi istiyor?" dedim titreyen sesimin el verdiği kadarıyla. Bir an sözünü kestiğim için bana kaşlarını çatsa da ardından tebessüm edip cevabını vermişti. "Hatırlamıyor çünkü o anda yaşadığı şeyle hayatının geri kalanı sıfırlanıyor." Burada devreye girdiğimi hissettiğimde kirpiklerimi kırpıştırdım. Merakla onu bekliyordum ama o sanki sindirmemi istiyor gibi yavaştı. "Yine o günlerden biri. Pencere kenarına oturup karşı evin yanıp sönen renkli bahçe ışıklarını seyrediyor. Sonra bir anda evin içinden bir kız çocuğu fırlıyor. Üzerinde kırmızı bir prenses elbisesi, saçlarında papatyalardan bir taç ve uzun dalgalı saçlarıyla etrafa neşe saçıyor. Büyük kahverengi gözleri baktığım yerden bile belli oluyor. Dilinde bir ıslık... Öyle güzel bir melodisi var ki donakalıyorum. Hayatımda duyduğum hiçbir şarkıya benzemiyor. Farkında olmadan şarkının ikinci kısmına bende eşlik ediyorum." ... •°•°•°•°•°•°• Devamı içeride... Çetrefilli bir aşk hikayesi belki de masalı, Eisen ve Prensesi onların hikayesini dinleyecek insanları bekliyor :)

Çetin: Vücudumda kaç adet ben var diye sorsam tek tek sayıp ömür boyu unutmayacak gibi duruyorsun. Fulya: Belirgin olan 5. Çetin: Ney Beş? Fulya: Vücudundaki benlerin sayısı. Fulya: Yani saydığım 5 tane benin var. Fulya: Sol ayak bileğinde, saatini taktığın bileğinin hemen üzerinde, sağ köprücük kemiğinin çukurunda Fulya: Ama en favorim. Fulya: Sol gözünün hemen, azıcık kenarında çaprazlamasına duran iki küçük ben. Fulya: Onlar bir başka güzel. Fulya: Onlar nedense bana bizi hatırlatıyor. Fulya: Sanki asla yanyana gelemeyeceğimizi, Fulya: Aramızda hep bir mesafe olacağını. Fulya: Dahası hiç kavuşamayacak olduğumuzu. Fulya: Sen'deymişim gibi, ama hiç biz olamayacak mışız gibide.. ... Kısım kısım +18 bölümlerden, küfür ve şantajlardan ve diğer abidik gubidik tüm şeylerden müessesemiz sorumlu değildir 🤪