Kesit; Gülümsedim. Ruhum acıyla bezenmişken ona gülümsedim. Sevdiğim karşımdayken ne yapabilirim ki. Gülümsedi. Karanlıkta bulunan tek bir ışık demeti altında koşarak ona doladım kollarımı. "Kıyamadığım. Söyle bana canını sıkan ne?" Sesi kulaklarımda can bulurken daha da çektim onu kendime. Ellerim özgürce saçlarında dolaşırken gözlerim doldu. Kafamı kaldırıp harelerine baktım. Bedeni anında kasılırken belimdeki eli sıklaştı. Dişlerinin arasından; "Kim. Kim doldurdu kahvelerini."Dedi sertleşen ses tonuyla. Yutkundum. "Sadece çok bunaldım. Nefes alamayackmış gibi hissediyorum. Baksana herşey üst üste geldi ve ben seni çok özledim." Dedim özlemle. "Gidelim buralardan bir süre. Sadece birbirimiz olalım. İster misin?" Dediğinde kafamı salladım. "Kıyamadığım. Parmak uçlarıyla bir kadın nasıl sevilir senden öğrendim. Hiçim ama her şeyimsin." Dedi şefkatle. Gözlerine baktım. Kirpiklerim titredi. İçim içime sığamazken mırıldandım. "Seviyorum nefesim." 🍷 🍷 Kitap bittikten sonra düzenlemeye alınacaktır. Başlangıç tarihi》04/12/2017

Gecenin bir kuytusunda, yarı ölüm halinin pençesinde gerçekleşti kehanet. Yeni yaşamı lanet gibi bahşedildi kadına. Sol kaburgasında, kalbinin hemen üstüne işlendi lanetin emaresi; gövdesi kuzguni siyahı, kanatları safir mavisi bir kelebek... "Tenim, tenine Feraşe..." Bu isimde yazılan ilk ve tek kurgudur, çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

İntikam duygusuyla yanıp tutuşan iki insan ve hiçbir suçu olmamasına rağmen yıllardır bedel ödeyen genç bir kız... Hesapta olmayan bir aşkın ortaya çıkmasıyla arada kalan ürkek bir kalp... Yalnızca iki kişiye güvenen genç bir adam, belki de ölüme yollayacağı genç bir kıza güvenmek isterse ne olur? Kandırıldığını öğrenirse yine de sever mi kalp eskisi gibi? Ya da zaten intikam izin vermiş midir gerçekten sevmesine? "Sevebilirdi belki kalp; intikamın esiri olmasaydı." *** Kitap olduğu için 2016 yılında bölümler kaldırılmıştı ancak şimdi tekrar paylaşmaya başlıyorum. Basılı bir eserdir ve her hakkı şahsıma aittir. İçeriğinden herhangi bir şeyin alınması durumunda gereği yapılacaktır.

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.