Sophie'nin babası annesini öldürmüş ve bunun üzerine babası müebbet hapis cezası almıştır . Sophie bunun üzerine dedektif olan amcasıyla yaşamaya başlıyor , peki ya etrafta katil elini kolunu sallayarak gezerken rahat olabilecek mi ? Hayatını yaşayabilecek mi ? En önemlisi KATIL KIM ??

-TAMAMLANDI- Bilgilendirme: Kız saplantılı şahısa aşık olmuyor. Klişe değil, sürükleyici. " Şimdi buradan bir adres seç. Sonra orayı bul. Eğer seni bu halde içeriye alırlarsa benden kurtulursun... Ama eğer almazlarsa seninle o kapının önünde sevişirim. " -Peki ya her şey o akıl hastanesine kapatılmasıyla değilde, oradan kaçmasıyla başlarsa? Saplantılı bir hemşire tarafından zorla akıl hastanesine kapatılan Şeyda, kimseye deli olmadığına inandıramaz ve ne yaparsa yapsın hastaneden kaçamaz. Ancak asla pes etmez ve yapılan bütün kötülüklere rağmen direnir ve kurtulmanın bir yolunu arar. Nihayetinde hastaneye yeni atanan psikolog Miraç ise ona bir şekilde inanır ve hastaneden kurtulması için hikayesine ortak olur. Artık işler gittikçe tehlikeli olmaya başlamıştır ve insanların deli olmadığına inanmalarını bekleyecek zamanları yoktur. İkisi de artık kendi hayatlarından kayıp vermeye hazırdırlar. Ancak bu süreçte ikisini de sırlarla ve tehlikelerle dolu bir yol bekler. Onları bir araya getiren şey aslında basit gibi görünen tehlikeli bir oyundur. Sıradan bir deli ile doktorun hikayesi biranda hayatta kalabilme mücadelesine dönüşür. Açığa çıkmayı bekleyen onlarca sır ise yollarına engel olarak çıkmaya devam edecektir. Tek bir kişi yani "Saplantı" herkesin hayatını alt üst edecektir ama her şeyin bir sonu vardır, Saplantı'nın da! -Bir delinin hikayesi ama hangi delinin? Gerçekten deli olan kim?

[kısa süreliğine askıda] O bebeği kabullenebileceğini düşünmüştü. Belki üvey de olsa bir kardeşinin olması onu iyi hissettirecekti. Ama yaşanılanlardan sonra hayatını iğrenç bir hâle getirdiği için o bebeğe sadece nefret besleyecekti. Bunun tek sorumlusuysa ailesiydi. Farkında olmadan Aaron'ın unutamayacağı darbeler almasına sebep olurlarken aynı zamanda da her şeyden habersiz suçsuz bir kızın hayatını karartacaklardı... 🗝 Elini tekrardan yüzümde hissettiğimde ağlama isteğime karşı koymaya çalışıyordum. Deli gibi korkuyordum. Öyle ki biraz daha bu durumda kalırsak korkudan titremeye bile başlayabilirdim. Kulağımın arkasındaki eli yavaş yavaş aşağıya doğru kaydı ve bir anda boğazımı kavradı. Gözümden bir damla yaş akarken "Aaron..." diye fısıldadım düşündüğü şeyi yapmaması için. Eli boğazımı sıkmıyordu ama ufacık bir güçle bile beni nefessiz bırakabilirdi. Bu düşünce âdeta nefes alış verişlerimin hızlanmasına sebep olurken vücudum çoktan benden bağımsız olarak hareket etmeye başlamıştı. "Söyle meleğim." "B-bırak lütfen." "Bırakmazsam ne olurmuş?" 13.09.2020