Rıfkı ama Yavşak olan: Ya Ada gerçekten, 'Sadece yavşaklar girebilir!' diye grup açtıktan sonra beni alıp çıkmadın demi. Rıfkı ama Yavşak olan: Yapmadın bunu. Lezbiyen Ada: Ulan ibne, senin yüzünden bütün okul beni lez sanıyor. Lezbiyen Ada: Bugün kızın biri geldi numaramı istedi. Namusum kirlendi senin yüzünden piç herif. --- Başlangıç tarihi - 23.06.2021 - Küfür ve argo içerir. -

İçimde tutamadıklarım ve dışarı atmak istediklerim...hepsi bir ünlünün mesaj kutusundaydı. Yalnız hissettiğimde gittiğim ilk yer orasıydı. Peki ya ben hiç ummazken mesajlarımı görürse..? Genç Kız Edebiyatı #1

054*: Sen yakışıklı çocuk, 054*: hayatının geri kalanına 054*: benimle iskender yiyerek devam etmeye 054*: ne dersin? Kaya: Valla sen ısmarlıyorsan Kaya: Neden olmasın, derim şwkkaşjsjdj ___ *Lise #1 (16.11.2020) *Genç Kurgu #2 (01.12.2020) *Kısa #1 (10.12.2020) *Kısa Hikaye #1 (22.12.2020) *Instagram #1 (20.01.2021) *Mizah #3 (13.03.2021) *Bilinmeyen #1 (24.03.2021) *Okul #1 (28.03.2021) *Genç Kurgu #1 (31.03.2021) *Texting #1 (18.04.2021) 190220 •©©©•

@theangelofthehell hesabındaki Düşman Okullar hikâyesinin devamıdır. İlk olarak onu okumanızı rica ediyorum. *Argo ve küfür bolca kullanılmaktadır.*

İki köklü okul, Saygın ve Özkan Kolejleri Bir ortak duvar, Ve yıllardır bitmeyen bir kavga... ~~~~~~~~~~~~ Bir tarafta Toprak, Koray, Arya ve Beril'in dostluğu... Diğer tarafta Savaş, Enes, Berru ve Kıvılcım'ın dostluğu... Ve nefretten filizlenen bir aşk... Her şey Arya'nın bale antrenmanları için Saygın Koleji'nin konferans salonunda çalışmak zorunda kalmasıyla başladı... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Kendi etrafımda dönüp bütün ormanı parlatan ateşböceklerini izledim. "Çok güzel." Diye fısıldadım. "Öylesin." Savaş'ın dediği şeyle ona döndüm. "Ne ?" Savaş işaret parmağıyla ateşböceklerini gösterdi. "İzle, gidiyorlar." *Bazı kısımlar küfür içerir* ~MİZAH~ TÜM HAKLARI SAKLIDIR ! #2 Romantizm 11/07/2020

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Ve okyanusların dalgaları ne kadar uzağa gitse de, mutlaka geri dönerdi.🐠🐠 |SÖZLER|

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

Psikiyatrist, karanlık kadar çekici ve zeki bir adam... Şizofren, öldürücü güzellikte bir kadın... Her şey çok normaldi ta ki kadının aslında şizofren olmadığını öğrenene kadar. Her şey karanlıktı, kanlıydı, tutkuluydu, acı verici, büyüleyici ve gerçekti. Bu aslında masal kadar inanılmaz ancak kırmızı kadar kızıl, siyah kadar karaydı.