Nefes alış verişlerim gittikçe azalırken gözlerimin karardığını hissettim. Ağzıma dayanan astım ilacımı hissederken dudaklarımı araladım. Derin bir nefes çektiğimde gözlerimi yavaşça açtım. Gözlerim koyu gözleriyle buluştu. Boynuna sarılıp göz yaşlarımı akıtmaya devam ettim. O her zaman ki gibi ellerini saçlarımda gezdirmeye başladı. Kendinden emin çıkan sesiyle kulağıma doğru fısıldadı. "Sana söz güzelim canını yakan herkesin canını alacağım."

Her şey Ezgi'nin içini dökmek için rastgele bir numara sallayıp askeri hatta yazmasıyla başlamıştı. O gün askeri hatta nöbetçi olan Alaz ise bu mesajlara şaşkınlıkla karşılık vermişti. Ezgi: O kadar yalnızım ki yazacak kimsem bile yok Ezgi: Umarım bir dolandırıcıya falan yazmıyorumdur Ezgi: O derece şanssız bir bedeviyim çünkü. Ezgi: Gecenin 2'sinde yazmam çok mantıksız biliyorum ama konuşacak kimsem yok. Ezgi: Eğer uyanıksan sadece kısa süreliğine beni dinleyip sonra gider misin? Ezgi: Kız olman ya da erkek olman benim için önemli değil şu an sadece anlatacak birilerine ihtiyacım var yani fark etmez. Ezgi: Bak dolandırıcıysan bile okeyim. Ezgi: Şu an çok saçmalamadım farkındayım. Alaz mesajları üstten okuduktan sonra her ne kadar yanıt vermek istemese de kendine engel olamadı ve cevap verdi. Alaz: Dolandırıcıyım. Ah hadi ama, bu hiç iyi bir başlangıç değildi neden parmakları böyle saçma bir şey yazmıştı ki? Tam herkesten sile basacakken, mesajın görülmesi ile Alaz bir küfür savurdu. Ezgi: yazıyor...