KEMİKLER MİRASI SERİSİNİN BÜTÜN KİTAPLARI BURADADIR. KİTAPLAR BAĞIMSIZ DEĞİLDİR AMA HER KİTAP FARKLI KARAKTERLERİN HİKAYESİNİ KONU ALMAKTADIR. - BİRİNCİ KİTAP KEMİKLER MİRASI - Düşmanlar. Aşıklar. Rakipler. Sırlarıyla, Helbarvest eyaletindeki motosiklet çetelerinin hepsini savaşa sokabilecek bir kadın. Kadının; ruhuna, bedenine, kalbine ve sırlarına sahip olup savaş çıkarmak isteyen bir adam. Mahşer Sürüsü 7 motosiklet kulübünün başkanı Logan Sin Gowan, Beş Halka'nın içinde gölgelerin sahibi ve çete tarihlerinin en korkulan adamlarından biri. Bir takas anlaşması yaptı ve yüksek güvenlikli bir hapishaneden gizemli bir kadını kaçırmak zorunda. Peki ya onu kendine saklamak isterse? Kadının; en büyük düşmanının kızı Rebel Viperan olduğunu ve sırtındaki ejderha dövmesinde çok büyük sırlar gizlediğini fark ederse? İkisi de karanlık bir aşkın içine çekilirken aynı tahta göz dikerse? 🐉 - İKİNCİ KİTAP YALANLAR MİRASI - Aşk ve nefret. Kurt ve kanarya. Aynı iş, aynı ev, aynı rütbe. Ve sahte bir evlilik. Uzun zaman önce ruhunu sırlarla takas etmiş ve intikam için her şeyi feda etmeye hazır bir kadın. Tutkunun, nefretin, cennet ve cehennemin tek bir kadının bedeninde hayat bulabileceğini keşfeden kalpsiz bir adam. Kadını istiyor, onun için öldürmeye hazır. Özellikle geçmişindeki şeytanları ve âşık olduğu diğer adamı... Mahşer Sürüsü 7 motosiklet kulübünün Başkan Yardımcısı Dez Gowan; ailesini, kulübünü ve eyaleti birbirine katmak üzere olan yeni savaşa hazır. Peki ya aynı rütbeyi paylaştığı kadının bu savaşta tahmin ettiğinden daha büyük bir rol oynadığını öğrenirse? Kadın, sırlarını teker teker çözmek istediği bir takıntı haline gelirse? Savaşı kazanmak için kadının yapacağı fedakârlık, Dez'in mahvoluşu demekse? Uyarı(+18)

"Sessizliğin bu kadar gürültülü olacağını senden önce bilmezdim." (Kitap yetişkin içeriklidir.) 02.12.21

Sekizinci yaş gününün akşamında evlerine düzenlenen bir suikastta ailesini kaybeden Karina Saraç, ailesinin çalıştığı Polaris adında gizli bir organizasyonun himayesi altına alınır. Yıllar sonra bir görevde yaşanılan olaylar sonucu süresiz uzaklaştırma cezası alır ve Polaris'deki odasını boşaltır. Ceza almasından altı ay sonra ona gelen mesajla Polaris'e geri döner ve üstleri ona bir anlaşma sunar. Ya çocukluktan beri düşmanı ve aynı zamanda organizasyonun en başarılı ajanı ile beraber bir dosya üzerinde çalışmalıdır ya da Karina hayatı boyunca uğuruna defalarca kan döktüğü, hayattaki tek amacı olan organizasyondan atılacaktır. "İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıdır." -Stefan Zweig

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

Sosyal medya hesabı üzerinden futbol yorumculuğu yapan ve hayli popüler olan Dila Aral, kullandığı rumuz dolayısıyla herkes tarafından erkek zannedilmektedir. Mesaj kutusuna düşen bir fotoğraf ve ardından katıldığı olaylı canlı yayın sonrası hayatı tamamen değişir. Sosyal medyada yerin dibine soktuğu yetenekli futbolcu Barış Akdora'yla 6 ay boyunca çalışmak zorunda bırakıldığında ikilinin arasında dinamikler değişir ve güç savaşı başlar. Beraber çalışmayı öğrenebilecekler midir?

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.

Düğüm 4 kitaplık bir seridir ve hepsi bu kitap altında toplanacaktır.✨ Kan birleştirdi onları. Bir bütün yaptı. Bir hiçliğin ortasında birbirlerine her şey oldular. Onlar birbirine bağlı iki ipti ve düğüm olmuşlardı. Düğümü ilk kim yaktı? Kanın birleştirdiği iki insanı bir arada tutan ne olurdu? 🦋 "Seni yeniden büyütmeliyim."dediğinde gözlerimi kırpıştırarak ona baktım. Zemheri gözlerinin ortasında ki kar tanesini tutuşmuştu. Büyük elleriyle saçlarımı koşarken dudaklarını alnıma yasladı ihtiyatla. "İçinde ki kızın saçlarını okşamalı, parmak uçlarını öpmeliyim. Bedeni kadın, ruhu küçük bebeğim." #ölü 1. Sıra #rüzgar 1. Sıra #kızgınlık 1. Sıra Kapağı yapan kişinin instagramı: @kulkelebekk

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."