"Bana bunu yapamazsınız." Dedim titrek dudaklarım bir kelime için zorlandı "Bana bunu yapmadığınızı söyleyin lütfen." Arkadaşlarıma bakarken "Lütfen." Dedim Zamanın asırlık tozu sayfalardan sıyrılıp hayatımızın üzerine bir bulut gibi kapladığında o bulutu dağıtmak için elimden ne gelirse yaptım O gökyüzünde bir mühür gibi asılı kalan Düğüm ise Umut ve umutsuzluk oldu ne zaman umut istesem umutsuzluğuk düğümü sıktı Küçük yaşta terk edilişimin isyanıydı sildiğim kişi yine karşımdaydı ama kim bile bilirdi ki sildiğim kişinin yine bir darbe atacağını İhanetler silsilesinde yine ben çetele tutan oldum her güvendiğim ve uzanan eli tuttuğumda yine düşen ben oldum Kim dost kim düşman belirsizdi. Ve sonunda bulut dağıldı fakat mühür gibi düğüm olan umutsuzluk yerini mutluluğa bıraktı Gökyüzünde bir düğüm umut mutluluğu bağlandı ama nasıl oldu kimse anlamadı.