Yatağın baş ucundaki küçük bir kağıt parçasına yazılan iki cümlenin içerisinde kalem delikleri vardı; harfleri bir araya getirirken kâğıdı parçalamaktan son anda vazgeçen bir saldırganlıkla yazılmıştı. Saldırganlığı yazdığı sekiz dokuz kelimeyle veda eder gibi değil, Alara'nın kalbini nefretin kollarına bırakır gibiydi. ❝Hesaplaşmamız gerekenleri şimdi hesaplaşmayacağız Alara. Geceyi de yaşanmamış say.❞ Yiğit Uygar Palaslı'nın satırlarında ihtirasa karışan bir öfke ve Alara'nın ihanetine duyduğu inanç vardı. Ve Yiğit kadar kimse, ihanetle körüklenerek yakıp yıkamazdı. Büyük bir kumpas. Palaslı'ların sergisinden çalınan değerli antikalar. Ve suçlanan Alara Yücesoy. Onların tehlikeli, 'itibar palası' oyununa ortak ol.

"Firuze var oldu, aşık oldu, bir oyun oynadı ve yedi dakika önce öldü."

"Söz konusu senken bir sınırım yok ama sen, geri kalan herkesin duracağı o sınırsın..." **** İnsanların ismini duyunca titrediği ve önünde eğildiği bir adamdı. Saygı ya da korku fark etmezdi, ona göre herkes haddini ve yerini bilmeliydi fakat tüm bunları umursamayan tek bir kişi vardı ve o; onun önünde eğilmeyi değil onun karşısında durmayı seçmişti. Bade Gökova trajik geçmişini arkasında bırakmaya ve kendine beladan uzak, huzurlu bir hayat kurmaya çalışıyordu. Tek istediği unutmak, sevmek ve hayata tutunmaktı. Ancak onunla karşılaştığında tüm bunlar artık imkansızdı. Unutmak istedikleri her an gözlerinin gönünde, dilediği sevgi hiç istemediği bir adamın kalbinde ve tutunmak istediği hayat onun kanlı ellerindeydi. Bade bakanın incitmekten çekindiği bir kadın, o'ysa deli bir fırtınaydı. Ve birlikte kor kadar sıcak, ölüm kadar soğuklardı... *** "Sen kör bir kurşundan farksızdın... Delip geçmen gerekirdi ama kalbimin tam ortasına saplanıp kaldın..."