|Zakończone| ,,Teraz to ja uratuję ciebie,, U Jaskra zjawia się ranny Geralt, a bard jest zmotywowany, by zrobić wszystko, aby go uratować, nawet jeśli wiązałoby się to z pewną dozą heroizmu. ________________ Art z okładki należy do Márcie Monteiro Opowiadanie nie ma na względzie obrazić postaci Yennefer, ani tym bardziej aktorki, która gra jej postać. Jej charakter i zachowanie jest tylko częścią fabuły, wymyślonej przez autorkę

peter parker budzi się z poczuciem, że to kolejny zwykły dzień, w którym (po szkole) będzie patrolował ulice Queens, nawet nie wie, ile zmieni ten jeden dzień ⊹ that's kinda sad, ale mam tylko prolog i epilog. nic więcej nie napiszę, więc chociaż opublikuje te dwie części i niech wasza wyobraźnia wykreuje to, co działo się pomiędzy, ponieważ ja już zapomniałam jaki był plan! ⊹ ⊹ początek: 8.10.2018 ⊹ koniec: 8.10.2018 #4 spideypool [15/06/18] #34 deadpool [15/06/18] #103 spiderman [15/06/18] #336 marvel [15/06/18]

- Jesteśmy jak dwie planety - Will przyglądał się rozjaśniającym niebo gwiazdom. - A wokół same gwiazdy - dr Lecter usiadł obok, spoglądając na jego twarz. - Czemu zamiast toczyć walkę.. nie pooglądamy ich wspólnie? Graham budzi się w szpitalu, jedyne, co pamięta, to upadek z klifu wraz z Hannibalem. Ale budzi się bez niego. Chce go odnaleźć, ale podczas poszukiwań natrafia na przeszkody. Między innymi jego życie się nie zmienia - wciąż jest agentem, po tym, jak znajduje zwłoki w wannie, zaczyna prowadzić śledztwo. Kluczem do wszystkiego - śmierci brata Gideona oraz zaginięcia Lectera, okazuje się być Abraham, szef gangu Alvinorozi.

*Hannibal serial* 🔪Hannigram Akcja ma miejsce po wydarzeniach finałowych sezonu 3, ale czy na pewno? Ten ff jest pozbawiony sensu. 🛑 Moja pierwsza praca (nie tylko opublikowana, a pierwsza w całym życiu) 🛑 - "Chcesz już zabić? - Chcę czuć życie. - Widząc jednocześnie, jak gaśnie cudze pod twoimi rękami. Jakie to uczucie, czuć wzniosłość i wielkość będąc sprawcą ulatującego życia? - Przecież wiesz - skrzyżowali spojrzenia - jak oglądanie roju meteorytów będąc uniesionym w centrum wszechświata, słuchając symfonii planet. - Piękne. - Czy to nie absurdalne? - To, co absurdalne, rozwiązuje więzy z tym światem, a nawiązuje je z innym, w którym ten świat ma swe usprawiedliwienie. To, co absurdalne nie podlega krytyce i nie potrzebuje usprawiedliwienia. Jest transcendentne. - A więc naprawdę uciekliśmy razem do innego świata." #HANNIGRAM #Hannibal "- Szlag by cię. Mógłbym przeklinać twoją osobę bez końca - mięśnie w kącikach żuchwy drgały mu widocznie, kiedy mocno zacisnął szczęki targany wieloma emocjami z nagła. Zaprzeczał sam sobie, choć doskonale wiedział, że spalił się pod wpływem blasku, rzucanego przez osobowość i samo istnienie Hannibala. Zabił w sobie zwykłe postrzeganie moralności, zamordował ogólnie pojęte normy, pogrzebał cząstki siebie u jego stóp i myślał naprawdę, że w ten oto sposób uwolni się spod jarzma, które narzucił na niego Litwin. Zamiast tego pojął, że klątwa opiera się na miłości, dramatycznie pięknej i głębokiej, a potem biernie pokochał drania. Oddał mu się w całości i przełykał słodką gorycz, całując kolejny raz te cudowne, wyraźne wargi. Za każdym razem było mu ciężej ustać na własnych nogach. Kochał go pomimo wszystkiego i kochał go przez wszystko." -> Poważne opowiadanie z dozą czarnego humoru i sarkazmu. Zawiera treści 18+ <-