Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Benimle oynarken iyi düşün." diye fısıldadı. Sesi karnımı burkarken dudaklarıma kilitlenmiş bakışlarını görünce karanlığın verdiği cesaretle güldüm. "Sanki yenilmeyi istemiyorsun." 🔥 Henüz 20'li yaşlarında, çiçeklerle kaplı duvarların üzerinde şarkılar söyleyen bir kız çocuğuydu, Saye. Zaman, en acımasız silahtı ve bu kez namlunun ucu onu gösteriyordu. Bir oyunla başlayan hikâyesi, kendisinin de ortasında kaldığı bir ateş çemberine dönüşüverdi. Bir çıkış yolu bulamadıkça alevler büyüdü ve sonunda elleri ateşe bir şeytan kadar aşina oldu. Vazgeçti. Kimse anlamadı. Ama o, her şeyden vazgeçti. Bir gece, ansızın, bir boşluğa bakarken. Sonra, "İnsanlar değişmez." dedi biri. "Değişmez mi?" diye güldü. "Ben eskiden neye benzediğimi bile unuttum." Gerilim 1. / 06.04.2021...09.04.2021 Kâbus 1. / 19.04.2021...12.05.2021 Kâbus 1. / 26.06.2021...30.06.2021 Kâbus 1. / 06.10.2021...18.10.2021 Kâbus 1. / 04.01.2022...15.01.2022 Macera 1. / 22.01.2022...24.01.2022 Kâbus 1. / 24.02.2022...05.03.2022 Kâbus 1. / 06.03.2022...09.03.2022 Ceza 1. / 09.03.2022...11.03.2022 Kâbus 1. / 13.04.2022...15.04.2022 Kâbus 1. / 17.04.2022...20.04.2022 Kâbus 1. / 11.07.2022...12.07.2022 Kâbus 1. /14.09.2022...17.09.2022 Kâbus 1. / 27.02.2023...03.03.2023 Tuzak 1. / 03.03.2023...21.03.2023 Kâbus 1. / 07.05.2023...08.05.2023

bildiğiniz tüm tanışma hikayelerini unutun sizi balım ve umut'a götürüyorum💗 "Eğer sen bu kitabı aldıysan ve bu not senin karşına çıktıysa sen benim şansımsım güzel insan beni ara 0553*******" çalınma durumunda gerekli her şey yapılacaktır:) 06.05.2020 05.04.2021

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."