Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa'ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa'yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. ''Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin.'' Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks'e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks'i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks'e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks'in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. ''Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık.'' Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks'de dikenli kuyruğunu Şifa'nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks'in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, ''Sakin ol Oniks'' dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. ''Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın.''

Askıda. ❝Sis, dağın tepesinde dolaşırken şafak sökecek. İlk ışıklarla karanlık sevişecek.❞ Eleta Payre artık birçok ismin, lakabın ve gücün sahibi olmuştur. Henüz elde edemediği Kara Taht'ın ve Payre soyunun gücü, damalarında gümbürtüyle akarken her adımında kendi gücünün büyüklüğünü hissetmektedir. Yok ettiği şehir Noyan için ona birden fazla isim takmışlardır: O gece şehrin üstüne çöken sisi yaptığını sanarak ona Sis demişler, acımasız ve gaddar olduğunu fısıldayarak ona Karanlıktaki Cellat diye fısıldamışlar, en önemlisi de onu ilahların insanların günâhları için bir lanet olarak gönderdiğini söylemişlerdir. Eleta iki ilahla, Kaos ve Düzen'le iletişime geçebilse de hâlâ normal bir kadındır. Arkadaşları, ruh eşi ve sevdiği adam için dans eden, dünyanın bir düzene kavuşmasını isteyen, sıradan bir kadın. Sıradan olmayan tek şey, ilahların onun için kurduğu planlardır. Dansın son kısmı, son adım, son savaş. Eleta ve ekibi bu sefer tüm krallıkları karşısına alıyor! Işık Kral, Rewna ve en önemlisi kendini geri planda tutarak zihnindeki Kaos'la planlar kuran Sergio... Bu son dans. Kazanan, tüm evrene sahip olacak. Tabii, geriye bir evren kalırsa. Üç kitaplık bir seri olan Ölümün Dansı Serisinin üçüncü kitabıdır! -------------------------------------------------- TÜM HAKLARI SAKLIDIR! Herhangi bir çalıntı, kopyalama vb. durumlarda yasal işlem başlatılacaktır!

Kendi geliştirdiği bir uygulama sayesinde insanlara ulaşıp para karşılığında her türlü işi yapan, bu sayede şehir efsanesine dönüşen MK'nın yeni işi ünlü iş insanı Alaz Demiray'ın iş dünyasında yaptığı tüm yolsuzlukları ortaya çıkarmaktır..

Kül kedisi olmak bana göre değil. Ben hayatımı değiştirmek için hiç tanımadığım, üzerimde güzel kıyafetler olmadan beni tanıyamayan bir salağa aşık olduğumu sanıp onunla evlenmem. Adam prens olsa bile. Bu güçlü bir kadının yeniden doğuş hikayesi. Yeniden doğuş ve hayatı, aşkı, arkadaşlığı anlayış hikayesi. Hikayem bütün güçlü kadınlara armağan olsun...

Yaren; Konum belirtiyorum Gökçe! Yaren; Hemen buraya geliyorsun! Yaren; Son defa söylüyorum! 0546****; Yanlış numara Yaren; Bak yaa Yaren; Bende yedim. Yaren; Dün geceden beri gelmemek için bin takla atıyorsun. Yaren; Kızım bak ben bu evi tek başıma temizlemeyeceğim!

"Bugünün nasiplisi, tebrik ediyorum seni." deyip şirince güldü. Bir de elinde çikolata var. Nasip mi? Ne oluyor lan. Elindeki çikolatayı bana uzattığında boş boş baktım ona. "Uff bi tut." dedi bıkkınca. Şu an kemirdiği çikolatayı tutuyorum. Poşeti karıştırıp içinden bir şey çıkardı. Kollarını poşetin tutma deliklerine geçirmiş, poşeti önünde tutuyordu. Gözlerimi kısarak elindekine baktım. Çikolata. Bana uzattı. "Al çikolatanı, ver çikolatamı." "Bu ne?" dedim kendime engel olamayarak. Kaşlarını kaldırmış mal mısın bakışları atıyordu bana. Ya da geri zekalı mısın bakışları. Bilmiyorum. Elime tutuşturduğu çikolata ile almak zorunda kaldım. Elimden çikolatasını almıştı. "Bugün bir iş görüşmesine gittim. Çok güzel geçti. Hayır hayır mükemmel geçti! Kendimi ödüllendirmek için abur cubur aldım kendime. Dedim ki karşıma çıkan ilk çocuğa çikolata vereceğim. Ve karşıma sen çıktın." Gülmeye başladım. Uzun zaman sonra ilk defa bu kadar içimden gelerek gülüyordum. Gülmekten gözümden yaş gelmişti. Gözümü silip ona baktığımda poşetin içinde cips paketini açtığını gördüm. Gözümün önünde cips yiyor. "Ben çocuk değilim ama yine de sen bilirsin." dedim gülerek. Ağzına cips tıkıştırıp başını kaldırdı. Dolu ağzıyla gözlerini devirip poşeti bana uzattı. Poşetle bakışırken sesini duydum. "Hadi alsana." O an uzun zamandır abur cubur yemediğimi fark ettim. Poşeti biraz daha yaklaştırdığında sesini duydum. "Etrafıma baktım ama çocuk yoktu. Ondan verdim sana. Hem... Sen abur cubur sevmez misin?" "Severim." dedim başımı kaldırırken. Gülümsüyordu. "E hadi al o zaman. Bugün benim için çok güzel bir gün!" dedi neşeyle. Güldüm. Allahım ya...

"Ulan, diyor insan ister istemez. Bu kadar küçük bir şey de yaşıyor, konuşuyor. Hatta iç organları da var." Arşın yıllarca kardeşinden dinlediği Yüsra'ya karşı içten içe bir ilgi besler. Ufak, sevimli bir buzdolabı poşetine benzettiği kızı görmek için her fırsatı kollasa da bir türlü bunu başaramaz. Nihayet sıcak bir ağustos gününde evinin mutfağında onunla karşılaştı. Tezgaha çıkmış, tabak almaya çalışan minik şeye seslendi ve onu korkutup kollarına düşmesini sağladı. Güzel gözlerini gördükten sonraki yeni hedefi ise Yüsra'yı kollarına tekrar tekrar almaktı.

(Tamamlandı.) Anonim: Ömer. Anonim: Sana bir şey söyleyeceğim. Anonim: Belki sevinirsin, belki üzülürsün, belki de bir şey hissetmezsin. Anonim: Ben senden uzun süredir hoşlanıyorum. Ömer Çevrimiçi. Görüldü. Anonim Çevrimdışı. Ömer Çevrimdışı. Anonim Çevrimiçi. Anonim: Bu kadar da tepkisiz olma ama. Anonim: Sen benim başıma bad boy mu olacaksın jdpsöfkaplf ~ "Senin o küçük boyunu preslerim, kalırsın tırtıl kadar." -Afitap 🎡 Bu texting "Düğün Aşkı" hikayesinin karakteri olan Afitap'ındır. Not: İki kitap bağımsız okunabilir. 150320

anonimke: Tamam öyle olabilir ama yine de duygusal biriyim ben. ervalydiacetin: Olabilirsin, ben olamazsın mı dedim? anonimke: Ona göre davransana o zaman aq. *** 08.03.2021 kısa hikaye #19

#Wattys2018longlist 05/01/2018 Bilim kurgu #1 Dünya tamamen değişmişti. Savaşlar, kaos, atom bombaları insan soyunu neredeyse tüketmiş ve dünyayı yüzyıllar öncesine kadar geriletmişti. Bu yüzden dünya savaşmak yerine barışıp soylarını korumaya karar vermiş ve ateşkes anlaşması imzalamıştı. Bu anlaşmayla birlikte dünyanın en güçlü dört lideri Batı, Doğu, Güney ve Kuzey adıyla dört krallık kurmuştu. Savaşlar bitmiş ve insanlar tekrardan yaşamaya başlamıştı. Ama insanlar yaşanan olaylardan ders almıyor ve açgözlülükleri asla tükenmiyordu. Alex, Batı Krallığının varisiydi fakat babası hiçbir zaman onu sevmemiş ve oğlu olarak görmemişti. Bu yüzden onu Ava şehrine inşa ettirdiği kuleye göndermiş ve tek başına yaşaması için terk etmişti. Ama bu yalnızlığı Ava şehrinde yaşayan Cass Walker sayesinde bir gün dinecekti. Cass Walker Alex'e söylediği yalanlar yüzünden onu bir gün kaybedeceğini biliyordu ama kalbine söz geçiremeyip yalanlarına devam ediyordu fakat yalancının mumu sönmek üzereydi ve vakti daralmıştı. Aşk, arzu ve tehlike onları beklerken araya giren yalanlar hayatlarını zorlaştırır ve zaman geçtikçe her şeyin göründüğünden çok daha farklı olduğunu fark ederler. Peki tüm bu zorluğa rağmen birlikte kalmaya devam edebilecekler miydi?