Onlar birbirlerini hem delice seviyordu hem de derin bir öfkeyle nefret ediyorlardı. Göz göze geldiklerinde yürekleri kıvılcımlar saçar, ama hemen ardından dudaklarından zehirli sözler dökülürdü. Her sarılış, içinde bir savaş barındırırdı; sanki kalplerindeki aşkla birlikte gururlarını da korumaya çalışıyorlardı. Ayrı kalamıyor, ama bir arada da duramıyorlardı. Birbirlerini sevmenin ağırlığı, nefretlerinin körüklediği yangına benzin taşıyordu; aşkları kadar yaralı, nefretleri kadar tutkuluydular. BU MASAL DA SADECE YALANCILAR VE ONLARIN YALANLARINA İNANANLAR VAR BİR MAFYA KİTABIDIR 18+ SAHNELER BULUNMAKTADIR. _____________________________ İntikam,kin,öfke bunlarla büyümüş bir kız çocuğu... Sadece doğru zamanın gelmesini bekleyen biri için doğru zaman gelmişse ________________________________

Kendinden korkan bir genç kızın hikâyesi. O güçünden,aşkından,sırlarından korkan bir kız.Acıma duygusu neydi ? nasıl olurdu ? ______________________ " Luna biz savaşcılarız ve bu evrende bütün efsaneler gerçek ." Şaka mı yapıyordu yüzüne aval aval bakmaya başlamıştım anlatıklarının gerçek olma ihtimali sıfırdı. "İnanması zor gibi evet farkındayım ama biz ve büyücülerden farklı bin bir yaratık var. Ve bu yaratıklar arasında kurallar . Birbirine düşman olan türlerden tut kardeş olan türlere kadar ayrılıyoruz . Ve birbirine düşman olan türler birbirlerini öldürmek için yer arıyor." Söylediklerini sadece susarak dinledim. "Bu yolda ailelerimiz öldü senin türün yüzünden yani cadılar yüzünden alecin annesi öldü. İblisler yüzünden Leray ve benim kardeşim öldürüldü . Yani sizin türünüz ikiye ayrılıyor bizim bildiğiniz üzere iblisler ve baş cadılar . Senin yeni tür olmandan korkuyoruz çünkü efsaneler de yeni tür daha güçlü ve bizim artık can verecek gücümüz kalmadı." Bu söylediklerinin doğruluğu gözlerindeki hüzünden anlaşılıyordu. "Ve sadece size bizim türümüz değil gecenin çocukları,büyücüler ve kırt adamlar senin inanamayacağın bin bir farklı tür. Sizin ırkınız herkesten her şeylerini aldı güç ve liderlik için seni orada gördüğümüzde ilk güçlerini kullandığını sandık tam seni öldürücekti ki sen sadece kumla oynadın tek bu olunca alec senden bir şüphelendi. Gözümüzün yanıldığını yada birinin seni öldürmemiz için yanılttığını bile düşündük." Söylediklerini şuan can kulağıyla dinliyordum hiç ses çıkartmadan "ardından alec farklı bir kılıkla yanına geldi ve sen onu gördün" bu sözü tekrarlayıp duruyorlardı "normal değil mi görmem bunda şaşıracak ne var carla" diyerek ilk defa konuştum bana baktı ve tebbesüm etti "bizi faniler göremez" [ @sevv_al bir

KLASİK BİR MAFYA KİTABIDIR 18+ SAHNELER (ŞİDDET,MADDE KULLANIMI) Her sır açığa çıktığında gerçek daha da yakıcı hale gelecek, intikamın bedeli, masumiyetin sessiz çığlığıyla birleşecekti. _____________________ "Seçimler sende. Zaman daralıyor - düşün, karar ver. Seni yerine yerleştireceğiz; kabul mü, yoksa reddediyor musun?" İki seçenek de kötüydü. Ev sessizdi; gözlerim odayı bir savunma hattı gibi taradı. İlkini seçmekten başka çarem kalmamıştı. Babamı bilen bir odada, en azından bir saat, gerçeği dinleyip plan yapabilirdim. Yanındayken onu kurtarmak mümkündü; yoksa uzaktan ağlayan bir gölgeye dönüp hiçbir şey yapmadan beklemek anlamsızdı. İnce, kırılgan bir umut sesi çıktı içimden: "Babam gelene kadar burada kalmayı kabul ediyorum. Ama o gelince - yalnız başıma, onunla konuşacağım. Söz mü, Yiğit Akdemir?" Koltuktan kalktım; ilk teklifi kabul etmiştim. "Konuş, gerçekleri öğrenme hakkın var," dedi bana kapıya yönelirken. "Birazdan sana yiyecek getirirler," ekledi, bakışları üzerimde gezindi. "Ve daha düzgün kıyafetler." diye mırıldandı Arkasını döndü, kapıyı kapattı; sessizlik geriye kaldı.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Cennet ve cehennem birer insan olsaydı," diyerek durdu. İçimden 'bu insanlar biz olmazdık' diye geçirdim. Çünkü o cehennem olamayacak kadar merhametli, ben cennet olamayacak kadar acımasızdım. Burnunu burnuma sürterek gülümsediğinde "Cehennem cenneti güzelliği için öldürürdü." Biz sonsuz değildik. Biz siyahla beyaz da değildik. Biz yarım kalandık, biz beraber siyaha çalınandık. - 29.06.21 Yayım Tarihi! Kurgu şahsıma aittir, çalıntı gibi bi' durum olursa gereken yapılır. Dipnot: Bu kitapta +18 cinsel sahneler, kan, aksiyon, küfür, olumsuz öğeler bulunmaktadır. Ona göre başlayınız.

"Bu dudakları tatmayı bırakırsam eğer,"dedi, gözleri dudaklarımdayken. "Bu kokuyu solumazsam,bu tene,"derken parmak uçlarını kadınlığımda hissettim. "Dokunmazsam eğer,buna sebep olan her şeye düşman olurum, güzel karım,"diye devam etti. "Seni, benden koparmaya kim kalkışırsa mahrum kaldığım yerden onu mahrum ederim,onun da nefesini keserim." O, sağanak bir yağmur. Ben ise ona savunmasız bir Diphylleia. Belki de beni görmesi için yağması gerekir. Nefretin büyüttüğü iki bedene vuran kasırga, duyguları bertaraf ettiğinde nefretten peyda olan güçlü duygu aklı köle;duyguları hükümdar yapar. Nefret güçlü bir duygu. Tutku,nefreti öldürebilecek daha güçlü bir silah. Yıldızlar, bir bir parladığında nefret ve tutku birlikte oldu. O gece birbirlerine çıkan yolun temeli atıldı. Birbirlerine karıştılar. Kızıl saçlı bir kadının ve kömür karası gözlü bir adamın tenine işleyen mühür, duygularının damgalarıydı. ℤ𝔸𝕐ℕ𝔸ℍ𝔸ℝ𝔸'𝔻𝔸ℕ CEVHER SERİSİNİN İLK KİTABIDIR. (Kitabın ismi şahsıma aittir. Herhangi bir kitapta kullanılmasına müsadem yoktur. )

İşaret ve orta parmağını kızın göğüs oluğundan hafif sürterek aşağı indi. O tozu bu mükemmel iki göğsünün arasından muhakkak çekmeliydi. Onun kokusunun karıştığı maddenin burnunun deliklerinden girdiğini hayal etti. Ve peşinden onunla deli gibi seviştiğini düşündü. Bu düşünceyle ve karşısındaki şahane varlığın gözler önüne serdiği harika vücudu, sertleşmiş erkekliğini daha da zorladı. Şu an vucudunun her milimini dudaklarında hissetmek, onu tutkudan kıvrandırmak, zevkten çığlıklar atmasını sağlamak istiyordu. ⚓ Kurguda yetişkin içerikli sahneler mevcuttur!