Tek davası okumak olan Avin Mirşad. Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad. "Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın." Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan. "Mezopotamya şahidim Avin. Hem gecem hem gündüzümsün. Sen benim gökyüzümsün." Herkesin bir yarası var. Güneş kadar yakıcı, gece kadar karanlık.

Aşk, hayallere tutunurken gerçeklerden düşmekmiş. Aşk, insanı kendisinden başkasıyla yakmasıymış. Aşk, kederden gülüş beklemekmiş. Aşk, insanın karşısındakini sekmesinden çok, onun vereceği acıları sevebilme cesaretiymiş... Hepsine yeterdi yüreğim. Hepsine vardı cesaretim. El olup gitmeseydin.... Sensizken o kadar boş ki içim. Ne zaman adını ansam yankı yapıyor. Böyle yaşanmaz diyorum. Ama böyle de yaşanıyor. Azala azala, tükene tükene, öle öle. Belki de senin için vakti gelince unutacağın bir şarkıydım. Kim bilir kimlerin adını silmek için beni bu şarkıya yazdın! Tüm bunlara rağmen diyorum ki keşke sana tekrar âşık olabileceğim başka bir hayat olsaydı. Ben aşkı arıyordum sende. İhaneti buldum! Keşke bulduğum gibi değil, aradığım gibi kalsaydın. Bir yalana kanıp sahte dünyaların yıldızlarına kapılmıştı. Ben de onun aşkına kanmıştım. Yalan değildi, ikimiz de çok acemiydik sadece. Ben ona kendimi vermiştim, o da bana bir serap. Bana bakarken ışıldayan gözleri ruhumu

Yasak her zaman cezbedici olandır. Peki ne kadar ileri gidebilirsiniz? Ne kadarına cesaretiniz var? Aşkı mı seçerdiniz, gönülsüz tutsaklığı mı? Onlar araftaydı... Ne gidebilendi ne de kalan... Ne karar verendi Ne vazgeçen... Tutarsızdı adam... Çaresizce aşıktı kadın... Adam haykırdıkça, kadın sustu... Kadın konuştuğu an adam boğuldu... Adamın yüreği kadınındı, hayatı başkasının... Kadının her şeyi onundu, ama yasağıydı adamın. Şimdi gidendi kadın ve susma sırası ondaydı! Susacak mıydı?

Alaz hızla yanından uzaklaşan genç kıza baktı. Belki bırakması gerekiyordu kızı ama yapamadı. Birkaç büyük adım atıp kızı kolundan yakaladı ve kendine çevirdi. Gökyüzünü andıran gözlerinde çakan şimşekleri gördüğünde Alaz'ın nefesi kesildi. 'Bıraksana kolumu!' 'Bırakmam.' Adamın sakinliği kızı daha çok delirtiyordu. 'Neden ya neden! Ne istiyorsun benden?' 'Seni.' Adam daha fazla kendine engel olamadı. Haftalardır aklından çıkmayan kırmızı dudaklara mühürledi kendini. İşte o anda iki kalbin şarkısı başladı. !!! Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır !!!

''Geç kaldım değil mi?'' diye sordum ümitsizce bakışlarımı tekrar ona çevirirken. Gözlerimin en derinine baktı. ''Bana söylediklerin... Çok kırdı beni, kendimi çok kötü hissettim Bahar, senin canını yaktığımı düşündükçe kendimden nefret ettim.'' Sessizce akmaya devam etti gözyaşlarım. Ne kadar çok kırmıştım onu böyle! Sonra devam etti. ''Geç kaldın belki evet... Ama geç kalmak her zaman... Yetişememek anlamına gelmez Bahar! Her şeye rağmen... Beni ne kadar kırsan da ben seni sevmekten vazgeçemedim.'' İçimde yeşermeye başlayan umutla baktım gözlerine. Gözleri hâlâ kırgın baksa da kızgın değildi. Sonra içten bir gülümseme belirdi dudaklarında. Gözlerinde aşkı gördüm. ''Eğer... Bir kez daha benden gitmemi istersen, eğer bir kez daha benden gitmeye çalışırsan...'' dedi gözlerimin tam içine bakarak. '' Ne kadar seversem seveyim, seni üzgün görmemek için giderim!'' dedi sertleşen bakışlarıyla.

#1 vicdan #1 terketme Acı... Damarlarındaki kırmızı sıvının kor olmuşçasına geçtiği yerlerde iz bırakması... Hayat damla damla damarlarından yere akarken her şeyin gözünün önünden geçmesini beklermiş insan... Halbuki tek gördüğü o gülüşü güzel adam... *** Soğuk... İliklerine kadar işleyen kesif bir soğuk... Yüzük parmağındaki soğuk alyanstan bile daha iç parçalayıcı bir soğuk... Yıldızsız, bulutsuz engin bir gökyüzünün altında kulakları sağır edercesine bağıran bir sessizlik... Adamın gözlerinin gördüğü tek şeyse içini deşen nefreti... *** İki kalbin mücadelesi... Aralarında kalmış küçük bir kalbinse çaresizliği... ________________ Kapak için @payelll e çok teşekkürler :) Not: Harlequin uyarlaması bir kitaptır :)

*ÇEREZ TADINDA BİR HİKAYE* Buse ve Cemil'in Hikayesi. Buse'yi psikopat babasından korumak için tutulmuş bir korumaydı Cemil. Tek görevi kadını korumak, onun başına bir şey gelmeden hayatını sürdürdüğünden emin olmaktı. Ama bu sırada iki genci de yoldan saptıran birkaç şey oldu... Küçük bir öpüşme, tehlikeli dokunuşlar ve aşk. Bunlar Cemil'in iş tanımında yoktu... --- İlk'im. Sev Beni... adlı hikayenin yan karakterleri. Bu hikaye bağımsızdır. İlk'im. Sev Beni...'yi okumadan da bu hikayeye başlayabilirsiniz. İyi okumalar. VOTE & YORUM 'u eksik etmeyelim ^_^

~Aşk Bir İnançtır. Tanrısı Kadın Olan. Nefret İse Bir Günahtır, Bir Adamı Kadına Taptırıcak Kadar... .............. Bu kadar mı Zevk alıyorlardı şu İğrenç seyden! Tüm evi inleticek Kadar ! Seslerin geldiği kapıyı bulup yumruklamaya başladım. Evet tıklamanın zaman kaybı olucağını bilcek kadar zekiyim! Kısa bir süre sonra sesler kesildi ve Kapı Açıldı. Son derece sinirli ve gözlerinden çıkan lavları üzerime hic acımadan püskürten bir Aras yarı çıplak odadan çıktı. Ah.. Vücuduna sakın bakma Doga! Sakın! "Bana işimi bölmen için geçerli bir sebep ver ki seni gebertmiyim." "Şu lanet kadınların sesleri yüzünden ben iki gecedir uyuyamıyorum!" Bu son derece gecerli bir sebepti degil mi? İçerdeki kadın Yarı Çıplak Dışarıya çıktı. Sinirliydi! "Aras baskaları da mı var! Seni lanet olası Pislik!" Kadın hızla içeriye girdi ve kısa bir süre sonra çıktı ve koşarak merdivenlere yöneldi. Aras kısa bir süre yerle Bakıştıktan sonra birden sag elini boğazıma Geçirip Sıkmaya başladı. Her şey o zamanki gibiydi.. Aynı Sinir, Aynı Öldürme hissi ve aynı hızda atan Damar.. "Seni Öldürmeyeceğim.. En azından boğarak degil. Altımda kıvranarak gebersen de! İnan umrumda bile olmaz." NEFRET BÜYÜK BİR AŞKI GETİREBİLİR MİYDİ? YA DA AŞK.. BÜYÜK BİR NEFRETİ KIRIP GEÇEBİLİR MİYDİ? BU NEFRET BİR AŞKA İHANET EDEBİLİR MİYDİ?

Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu.Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı... Gözlerini kırpıştırarak derin bir nefes aldığında, Emir'in gözleri bir şeyler arıyormuş gibi etrafta geziyordu. Ve işte tam o anda göz göze geldiler. O an sanki, başka kimse ama kimse yoktu orada.İkisinden başka kimse ama kimse yoktu. Emir'in gözlerine baktığı an, onun gözlerinin en derinine baktığı o an sanki dünya durdu. En baştan bu yana, tanıştıkları andan bu yana yaşadıkları her şey ama her şey gözlerinin önünden geçerken, gözüne batan yaşlar usul usul süzülmeye başladı. Bu gerçek değildi, bu gerçek olamazdı. Sanki ayaklarının altından yer kayıp gidiyordu, sanki bir anda dünyası tersine dönmüş gibiydi Efsun'un. # Efsun Sargun, azimli, çalışkan ve güzel bir genç kızdır. Sadece bir gün içinde hayatını değiştiren o adamın; Emir Karaaslan'ın karşısına çıkmasıyla hayatı bir anda bambaşka bir yola girer.Emir Karaaslan gizemli ve yalnız hali ilgisini çekerken,Karaaslan ailesinin, Sargun ailesinden biriyle bağlantısı olduğunu bilmeden yola girer. O yolda öğreneceği büyük gerçekle büyük bir yıkıma uğrarken,tanıdığı o adamın bambaşka bir durumu olduğunu görünce işler iyice karışır.Emir Karaaslan'ın sakladığı bu sır karşısında ondan vazgeçmek istemez, ancak her şey ortaya çıktığında bir karar vermek zorunda kalacaktır.Bu karar ise her şeyin baştan yazılmasına sebep olacaktır. 🌼 01.11.2020

053****: uzaktan seviyorum seni, 053***: kokunu alamadan 053***: boynuna dokunamadan 053***: yüzüne dokunamadan, 053***: sadece seviyorum •••••••••••• Cover: @penumbraofficial