Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..
Bir umut ışığı yok mu? Peki ya hayat..? Bir anlığına Ölüp tekrar dirilen bir grup insanla karşı karşıya olduğunuzu düşünün! Korkulu rüyanız... Sizi yemek için her an tetikteler ve siz onları öldürmek için tek çaresiniz... Dünya'ya yayılmaya devam eden bir virüs... Sonumuz mu olucak, yoksa tekrar yeni bir başlangıcımı...
Küçücük bedeninin iç kısmında çok büyük acılar vardı ona sarıldığımda hissediyordum bunu
(Daddy issuess) (Psikolojik bir kitaptır.) "Bunları hak etmiyordum." "Bunları kim hak eder ki zaten?" Sesimize bulaşmış acıdan rahatsız olarak kafamı salladım. "Buradayım. Senin için hep burada olacağım." Elimi sıkıca tutarken beresini düzelttim. "Uçağa kadar eşlik etmemi ister misin?" "Kontrol noktasından geçemezsi...
"En azından artık top sektirmeyi biliyorsun." Kollarımı havaya kaldırıp zıpladım. "Yaşasın, artık ben de basketçi olabilirim!" Arkamdan gelen Jason beni kucaklayıp öpücüklere boğarken Kenneth her zamanki ukalalığıyla elimdeki topu alarak potaya atışlar yapmaya başladı. "Basketçi olmak için biraz boy gerekiyor ufaklı...
Genç kız güçlükle konuştu. "Gözlerinizi gözlerimden ayırın ki sizden ayrılabileyim." Dedi. Ondan yaşlarca büyük olan adam kızın ondan ayrılmamasını istiyormuş gibi gözlerini daha çok odakladı.
Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkada...
Onun iki babacığı vardı. İkisinin karakterleri birbirinin neredeyse aynı olmasının yanına, davranışlarına göre biri cezalandırır, biri ödüllendirirdi. Ve birinin kararına, diğeri ölümüne uyardı. Bu iki adamın hiç bir şeye tahammül etmeyen, affetmeyen kişiliklerinin zaafı olan, güzeller güzeli bir kız vardı bir de kur...
Duvarlarım bir tek onun önündeyken yıkılıyordu. Ruined: yıkılmış, harap olmuş, mahvolmuş
Genç kız duyduğu inleme sesi ile kapıya baktı. Sanki bir canlı, can çekişiyor gibiydi. Umursamadı. Tüm insanlardan nefret ediyordu. Kum torbasını yumruklamaya devam edecekti ki bir ses daha duydu. Uluma sesi. Kaşlarını çattı. Orman yolunda yaşadığı doğruydu ama burada daha önce hiç kurt görmemişti. Veya da uluma sesi...
Ben kralın biricik kızı, krallığımızın yegane prensesi Katherine Bloom'um. Her zaman ne istersem elde etmiştim. Kralın kızı ve aynı zamanda tek çocuğu olduğum için bana hiç bir zaman saygıda kusur edilmemişti. Haliyle durumlar böyle olunca azıcık da olsa şımartıldım diyebilirim. Ancak yinede ben bu gücümü insanlara ka...
