Mahkûmdu Barış, Fırat'ın okyanus gözlerinde.

"lustum enim est bellum quibus necessarium, et pia arma ubi nulla nisi in armis spes est." Üçüncü dünya savaşından sonra insanlık yerle bir olmuştu. Birbirimizle yarışırcasına diktiğimiz binalar artık sadece birer harabeydi,yüzlerce hayvanın nesli sonsuza kadar tükenmişti,nükleer savaş sonrasında topraklar eski verimliliğinden çok şey kaybetmişti. Geride kalan insanlar,gruplar kurmuşlar ve bu gruplar arasında büyük çatışmalar yaşanmaya başlamıştı. Kaynak az,insan ise hala çoktu ve hayatta kalmak için öldürmek tek çareydi. (Post-apokaliptik bir Fırbar kurgusudur yani kıyamet sonrası temalıdır.)

"Biz seninle; Aynı yerinden vurulmuş, aynı yerinden acıyan, aynı yerinden kanayan aşıklar gibiyiz..." (Barış'ın geçmişe gittiği ve Fırat'ın solcu bir şair olması ile ilgili bir kurgudur.)