Aşkına güvenecek kadar inançlıydı... Oysa hayatın acı gerçekleri, bu inancın Dominic'le kendisine yetmeyeceğini kısa sürede ona öğretmişti. Artık, sımsıkı duvarlarla koruduğu kalbine kimsenin ulaşmasına izin vermemeye kararlıydı. Fakat... Elizabeth, dışından savunmaya çalıştığı şeyin çoktan ele geçirildiğini fark ettiğinde, her şey için çok geç olacaktı. Zaafına yenilmeyecek kadar güçlüydü; fakat bazen güçlü olmak yetmezdi. Dominic, kararlılıkla yürüdüğü yolda, zaaf sandığı şeyin çok daha büyük bir duygu olduğunu keşfettiğinde; yeterince güçlü olmadığını da keşfedecekti. Üstelik... Hayatta ele geçirmek istediği tek kalbin, hayatta en çok incittiği kişiye ait olduğunu bilmek, ödediği bedeller içinde en hafifi olacaktı. Ve... Her ikisi de "Kalp Ağrısı"nın hiç dinmeyeceğini öğrenecekti.

17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca boşuna mı çekmiştim ben onca acıyı? hemde salak hastanenin hatası yüzünden? Bu bir şaka olmalı. ama şakaysa olmasın. artık dayanamıyorum. 17 yıl boyunca... boşunamıydı çektiğim acılar? boşunamıydı o iğrenç ithamlar? boşunamıydı o iğrenç dokunuşlar? Mutluydum. Çünkü kurtuluyordum. Üzgün ve sinirliydim, çünkü 17 yıl boyunca boşuna yaşamıştım onca şeyi. Korkuyordum, çünkü yeni ailemi tanımıyordum. Ya onlarda eski ailem gibiyse...? Kitabımda başka kitap reklamı yapmayınız! Herhangi bir çalınma olayında dava etmektem çekinmeyeceğimi belirtmek isterim. Kitabımdan alıntı alacak olursaniz benim kitabımda olduğunu belirtmenizi temenni ederim. 23/11/2023: şiddet 1. Sıra. 23/11/2023:hiperaktif 1. Sıra. 12/11/2023: ağlama 1. Sıra. 15/09/2023: abilerim 1. Sıra. 13/05/2023: aşiret 1. Sıra. 06/09/2022: gerçek ailem 1. Sıra. 17/04/2023: üvey 1. Sıra. 30/02/2023: genç kurgu 1. Sıra. 12/04/2022: aşk 1. Sıra. 24/06/2023: aile 1. Sıra. 08/09/2023: abi 1. Sıra. 16/04/ 2023: korku 1. Sıra. 28/09/2023: sevgi 1. Sıra. 15/06/2023: baba 1. Sıra. 26/05/2023: karışıklık 1. Sıra. 20/01/2023: ilgi 1. Sıra. 27/03/2023: güçlü 1. Sıra.

"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

Genel Kurgu içinde ilk 100. °(Sürekli değişiyor.) Gücünü yörenin gerçeklerinden alan ve uzak geçmişin kokusunu taşıyan bir töre...Hızla değiştirilen kızlar.. Ben hiçbir zaman o kızlar gibi olmamıştım. Şuana kadar Töre denen saçmalığa hiç boyun eğmemiştim. Normal insanlar gibi yaşamak istemiştim. Sevdiğim adamla evlenmek, huzurlu bir hayat sürmek.. Tek istediklerim bunlardı ve bana bunları çok görmüşlerdi. O giymeyi çok istediğim gelinliği bana kefen yapmışlardı. ╰╮╰╮╰╮╰╮╰╮╰╮╰╮╰╮ Derin bir nefes alıp göz yaşlarımı geri yolladım. Bunu yapmak zorundayım. Abim için.. Sırf o yaşasın mutlu bir hayat sürsün diye ben kendi hayatımı feda etmek zorundayım. İstemiyorum.. O kendini bir halt sanan ağa bozuntusuyla evlemek istemiyorum. "Tamam. Kabul ediyorum. Yapma, indir silahını. " Gözümden akan bir damla yaş yanağımdan geçip yere düşerken gözlerimi gözlerinden ayırmadım. Ona karşı duyduğum tek şey saf nefretti ve öyle kalacaktı. Kendi kardeşini bile öldürebilecek kapasitede sosyopat tipli pislik beni seçmişti. Neden bilmiyorum ama lanet olası onca kızın içinde beni seçmişti. Herşeyden, herkesten nefret ediyorum. Hiçbirşey yapmayan anne ve babamdanda.. Lanet olsun sana, töre! § Tüm haklar Aysiranin minik kalbinde saklıdır. ∞ § Genel Kurgu = 22.12.2017/ = 92 Psikopat = 31.01.2019/ = 59 Psikopat = 06.02.2019/ =36 = 29.03.2019 #19 =24.07.2019 #1 Sosyopat= 12.05.2020 #1

#TutkuSerisi Başlangıç ; 10/03/2022 (+18) içerikli bir kitaptır. (Kapak tasarımı bana aittir.) Aleda Yaman İstanbul'da Mimarlık okuyan son sınıf öğrencisi , genç bir kızken , abileri tarafından alıkoyularak Mardin'e yerleşmek zorunda kalır. Bu sırada kuzeni ile nişanlanmış olan , Mirza Saruhan ile yolları kesişir. Ancak tanıdığı adamın aslında , Kemal Tuğrul adında başka bir kimliği olduğunu , büyük bir ihanet sonrasında öğrenene kadar. • "Hanım Ağa! Söker mi bana bu divane hallerin?" Diyerekten söze başlayan genç adam. Bir dakika olsun gözlerini ayırmadığı Harelere yoğunlaştı. "Etkilemeyeceği ne malum.!" Diyerekten karşılık veren genç kadın , uçurumun girdabına istemedende olsa düşmüştü artık. • "Kapında devamlı olarak seni medhederim. Gözleri ışıldayan benim gülen gülüm. Sanki hep seni öğmek için görevlendirilmiş gibiyim. Yüreğim ruhuna bezenmiş , parıldayan ayım. Bana bir şeyler oldu sarhoş gibiyim." Dedi genç adam , farkında değildi ki karşısında ki bu genç kadını etkilemekten fazlasını yaptığının. • "Senden Adaletini , Vicdanını , Efdalini , Dildarını istiyorum!" Dedi genç adam. Sonrasında ise hiç soluklanmayan bedeniyle ekledi. "İstemezsen de uçurumun kenarı zaten benim yanım." Diyerekten alelen tehdit etti karşısındaki kumral kadını. •

Hasret Şahan. O Doğan Seyhanlı'nın ilk aşkıydı, gençliğiydi. Ta ki onun kalbini paramparça edene kadar. Kader onları tekrar karşılaştırdığında hiçbir şey eskisi gibi değildi. Artık Doğan aptal bir aşık değildi. Ya da o öyle olduğunu sanıyordu. *aleda: nazlı, kaprisli (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Ukrayna' ya göreve giden tim... Savaş sonrasını incelemek, halka yardım için gönderilen Rast timi... Üsteğmen asker, savaşta kimsesiz kalmış küçük kadını, saklandığı yıkık harabeden söker alır... Dünyanın yeni nesil hastalığıydı, yalnızlık. Kalabalık gözüken topluluklar bile yapayalnız. Yalnız o, o adam şifayı fena halde kapmış. İki hasta insan, birbirlerine şifa olabilecekler mi? "Siyah kediler uğursuzluk getirir" derler ya, o benim siyah kedim. Tüm şansım ve uğurumla... -ASKERİ KURGU- Bu kitaptaki olaylar, kişiler tamamen hayal ürünüdür, gerçekle bir bağlantısı yoktur. Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu' na teşekkürlerimi sunuyorum.

1970'lerde köyde geçmektedir. Sıcak kolları ile sarıp sarmaladı onun yanında cılız ve küçük kalan bedenimi. Buz gibi günahlarım onunayken yerle yeksan oldu. Kimsesiz ruhuma yabancılaşmadan öksüz bedenime sahip çıktı , yalnız onun yanındayken ruhum başını bir evi sokabildi. Beni sokaklarda kaçtığım insanlarla mücadelem ile yalnız bırakmadı koca yüreği ve kudretiyle. Ama bunu yaparken kendine aşık etmeden de alı koymadı. İyilik mi yaptı kötülük mü anlayamadım. Göğüs kafesim bana dar gelmeye başladı. Oraya kocaman bir adam sığdırmak elbette kolay olmayacaktı. Kapak Tasarımı: @mithraae #tarihikurgu6