යුන්බිගේ රූපය ජන්ග්කුක් එක්ක පුළුල් විදිහට හිනාවුණා.. සෙනඟ අතරෙ හැංගුණා.. ආයෙත් මතුවුණා.. ආයෙමත් හැංගුණා.. ජන්ග්කුක්ගෙ තොල් අතරෙ මැවුණෙ නිරුත්සාහික හිනාවක්.. "ඔයා තවමත් ඒ සෙල්ලම කරනවා යුන්බියා.." Jungkook centric fanfiction • Mature Contents - Sexual Harassment , Self harm , Depression , Violence , Suicide Attempts can be included

ආදරේට කොහෙද පරිමාවක්..කොහෙද නිර්චනයක්..කොහෙද අර්ථයක්..? ඒත් මම තාමත් මේ ආදරේට අරුතක් හොයනවා...

"අප්පා..මගෙ ඔම්මා කොහෙද??" මං මෙච්චර කාලයක් මග ඇරපු ප්‍රශ්නෙ මගෙ සුංරගනාවි ආයෙමත් අහනවා.. මං කොහොමද පැටියො ඔයාට කියන්නෙ?? ඔයාගෙ ඔම්මා අපිව දාලා ගොඩාක් ඈතට ගිහින් කියලා..

"හියොන්ගෙ පපුව ගැහෙන සද්දෙ ඇහෙනවද කුකී..??ඔයාට තව කොච්චර කාලයක් මේ සද්දෙ අහන්න පුළුවන් වෙයිද දන්නෙ නෑ..ඔයාට හියොන් නැතුව ජීවත් වෙන්න පුළුවන් නේද..??"

මමද හුදෙක් එක් මිනිසෙක් පමණක්මය..

BTS සාමාජික පාර්ක් ජිමින් ඔහුගේ නිල ඉන්ස්ටර්ග්‍රෑම් පිටුවෙහි තැබූ සටහනක්...

මගේ අතින් අල්ලගන්න, ක්ෂේම භූම්යක් කියලා මිරිඟුවකට රැවටුණත්.. අපේ ලෝකය බිඳිලා යන්න ළං වුණත්.. මගේ අත අතඅරින්න එපා.. මේ හීනය අතඅරින්න එපා..

"මගෙ දරුවව බේරගන්න ජිනා.." දුර්වල හඬකින් මුමුණපු ඒ එයාගෙ අන්තිම වචන ටික..

මුළු ජීවිතේම මාව මතක තියාගෙන ඉන්නවා කිව්ව එයාට.. අඩුම තරමෙ මගෙ නමවත් මතක නෑ..

නුඹ රහසේ කියාදුන්න... ආදරයද මේ...? Started - 2021.07.07 Finished - 2021.09.22