WattpadFantasyTR'nin 'Krallıktan Akan Asalet' okuma listesindeyiz! . . Ölüm Lordları Serisi I . . . Hayatımda eksik olan çok fazla şey vardı. Bu eksiklik beni günden güne tüketti. Hiç bilmediğim bir şeye karşı duyduğum özlem yıllarca bir lav gibi içimi yaktı. Sonra altın bir yüzük buldum. Çok güzeldi, bakılamayacak kadar ihtişamlıydı. Yapmamam gerekirdi ama onu aldım ve parmağıma taktım. Sonra mucizevi bir şey oldu. Yüzük, hayatımdaki eksik parçayı tamamladı,içimdeki o şiddetli özlemi tamamen yok etti. Beni, umutsuzca gelişimi bekleyen diğer yarıma, ruh eşime götürdü. Ama sonra hayatım rayından çıktı. Artık bir kraliçeydim, Fısıltı kraliçesi. İnsanların zihinleriyle oynayan, onları deliliğe sürükleyip ölmelerine neden olan canavarlarla savaşmak zorundaydım. Kolay olacağını hiç düşünmemiştim ama bu kadar da zor olmasını beklemiyordum. Kalbimi ve ruhumu bu uğurda feda edeceğimi bilmiyordum. *** *İlk kitap tamamlanmıştır. İkincisine de buradan devam edilmektedir. *Bölümler her pazar günü düzenli olarak gelmektedir. *Kitap ilk kez 26 Ağustos 2021 tarihinde taslak olarak yayımlanmış, Aralık ayında da bölümler gelmeye başlamıştır. Wattpad'de bu isimle yayımlanan ilk kitaptır. *Kitaplarımın telif hakkı tamamen bana aittir, çalınması veya izinsiz kullanılması durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Buraya yolu düşen herkesin bir acısı, bir amacı, bir geçmişi vardır. Sığınak'a gelen yolu yürüdüysen ve eğer şimdi buradaysan mutlaka kalbine sığdıramadığın, yüzleşmekten kaçındığın bir yaran vardır." İşaret parmağıyla havada ufak, hayali bir daire çizerken etrafını gösterdi. "Hepimizin olduğu gibi." Aynı yerde yarası olanlar, birbirlerini görürler. Burası Sığınak. Burası, savunmasız ruhların mabedi. Sen, ben ve biz... Herkesin kendini bulduğu, kendisi olduğu yer. Yağmurdan kaçarken, doluya tutulmamak için altına girdiğin çatı... Burası, acılar diyarı. Ve sen, Sığınak'a hoş geldin. Yeryüzünü zehirli bir sarmaşık gibi tamamen hakimiyeti altına almaya, dengesi bozulan adalet terazisini dengede tutmak adına bu yolda kendini dahi feda etmeye ant içmiş bir örgüt lideri... Onun kurduğu düzeni alaşağı etmek adına örgüte sızan iki polis... "Herkesin gözü yeraltında ama kimse başını kaldırıp da yukarı bakmıyor." *Not; Kitabın kişi veya kurum, kuruluşlarla hiçbir bağlantısı veya alakası yoktur. Kitapta bununla ilgili bir atıfta bulunma yer almamakla birlikte, suçlayıcılık yoktur. Olay örgüsü tamamen hikayeleşmiş bir kurgudan ibarettir. Tüm olaylar ve şahıslar kurgudur.

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

☆YALNIZCA İLK 5 BÖLÜM BURADADIR İNTERAKTİF HİKAYE MODU İLE HİTREADS UYGULAMASINDA OKUYABİLİRSİNİZ☆ Bir yıldız kaydığında hep tek dilek dilerdim... 'Uzaylı istilası istiyorum.' Ve bir uzaylı gelip tüm kalbimi istila etti. O bir uzaylıydı... Ben ise artık Uzay'lıydım. ⭐⭐⭐ "Ya Sedef niye bana inanmıyorsun? Yıldız kaydı diyorum, dilek diledim diyorum. Sonra hop biri bir uzaylıyı paketleyip kapıya bıraktı diyorum." Sedef ayağa kalkıp, "Kafayı iyice sıyırdın diyorum," dedi dişlerinin arasından. "Madem sen anlatmıyorsun, ben de gidip Tuna'yı ararım." Elindeki siyah yumurtayı avuçlarıma bırakıp hızla eve yöneldi. Bense peşinden koşturmaya başladım. "Sedef vallahi doğru söylüyorum ya!" Tepki vermeden evin önüne doğru yürümeye devam etti. Bense hala onu doğruyu söylediğime ikna etmeye çalışıyordum. Birden küfredip durunca sırtına tosladım. Ne olduğunu görmek için başımı yana eğimlemiştim ki Sedef hızla dönüp gözlerimi kapattı. "Ne yapıyorsun ya?" diye inledim. Elini çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Sakın bakma!" "Niye ki?" "Senin uzaylı dirilmiş kapıda bize bakıyor." "Hadi ya!" dedim haddinden fazla bir sevinçle. "Çeksene elini, ben de bakacağım." "Bakma dedim Asel. Adam..." "Uzaylı!" diye düzelttim. "Tamam, uzaylı..." "Uzaylı?" "ÇIPLAK!" diye bağırdı. © Tüm Hakları Saklıdır.

Bildiğiniz tüm polisiye romanlarını unutun! Sıra dışı bir olay örgüsü, Gerilim dolu bir ajanlık serüveni ve gerçekçi karakterlerle bu polisiye roman sizleri bekliyor! Pişman olmayacaksınız. Emniyet, uzun süredir izini sürdüğü Mafyanın açığını bulmuştur. Bu açığı bulan Emniyet, Mafyayı çökertmek için bir ekip oluşturur. Bu acımasız ve profesyonel Mafyayı çökertmek için birinin içlerine sızması gerekir ve bu görevi Ana Karakter Kerem Komiser üstlenir. Bu sıra dışı görevde onu neler bekleyecektir? Yıllar önce işe giden ve bir daha haber alınamayan Kerem'in İnşaat Mühendisi abisi Toprak, hangi olaydan sonra tekrar ortaya çıkacaktır? Başka birinin kılığına girdiği için öldü gösterilen Kerem'in öldüğüne, kız arkadaşı Sena inanacak mıdır? Aylar sonra onunla tesadüfen nerede karşılaşacaktır? Uzun süre sizi etkisi altına alacak olan bu gizemli hikayede kötü karakterlerin geçmişi bile sizi derinden sarsacak.

Sessizlik #1. 06.03.02022 MiMi, dünya üzerindeki en akıllı yapay zekâ. Kendine bir yönetim kurmuş ve bu yönetim ile bir şeylerin önüne geçmeye çalışmaktadır. Bunun en büyük sebebi ise bir önceki sahibidir. Eliz, aşırı sakar ve aptal olduğu için dünya tarafından dışlanmış bir kızdır. Ancak MiMi ile tanıştıktan sonra dünyası bir anda tepe taklak olur. Hiç ummadığı olayların içerisine düşer ve bunun ile birlikte birbiri ile hiçbir alakası olmayan insanları bir araya gelmesine sebep olur. Siyah - beyaz, gece - gündüz kadar birbirine zıt olan bu altı kişi ise yaşamak için birbirilerine yardım etmek zorunda kalırlar. MiMi ise Eliz için her şeyini ortaya koyar. Sadece tek bir şartı vardır; Kötü bir kız olmasıdır. Çünkü... "İyi Kızlar Ölür." (ﾉ◕ヮ◕)ﾉ*.✧❤️ ° • L A D Y _ R E B E L ﾉ*.✧

Semti kasıp kavuran seri katilin Güneş'in yaşadığı binadaki evlerden birine girerek aileyi katlettiği haberi yayılmaya başlar. Spesifik olarak özellikle gözlüklü insanları öldüren bir seri katildir. Tüm bunların yaşandığı süreçte her şeyden habersiz olan Güneş lenslerini atarak gözlüklerine dömüştür. Ve en kötüsü, katil olduğundan şüphelenilen insanların hepsi Güneş ile yakın ilişkiler içerisindedir. Kimliğini baştan beri gizleyen ancak Güneş'in hayatı hakkında her şeyi bilen Umut... Ayrıldıkları anda bir canavara dönen Evran... Aniden kapısında beliren Yasef... Evran'ın gizemli ağabeyi Ünsal... Katil hepsi olabilirdi ancak hangisi olduğunu bir an önce bulamazsa, katil onu bulacaktı. 🫀🖤 Texting + kısa hikaye / Tamamlandı ✔️

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?