Geçmişinden pişmanlık duyan ve kaderi için tanrıyı suçlayan bir eski nazi askeri geçmişini düzeltmek için ikinci bir şans elde ederse ve rüyalarında alternatif bir geçmiş yaşarsa ne olur? İşler daha karmaşık bir hal alır...

Annesi hiç demese küçük kıza "herkesin ruh eşi vardır kızım, ya sen bulursun onu ya da o seni" diye, 9 yaşındaki o kalp zannetmese yarımını bulabileceğini, hiç gitmese o küçük kız kuş olup uçtuğunu zannettiği salıncağa, ya da hiç taşınmasalardı o eve; tanışamayacaklar, birbirlerinin her şeyleri olamayacaklardı belki de. Yakınlaşıp dost olan aileleri uzaklaştıran bir olay... Yeni başlayan arkadaşlıkları zorunlu bir ayrılığa dönüşen üç küçük çocuk... Kader ya, ayırır onları. Alır çocukluk zamanlarını, atar "Kaybedilen Zamanlar" kutusuna. Ama tüm bunlara rağmen tesadüflerin kadere karşı galip olduğu bir hikaye... Bu hikayede tesadüf kelimesi kaçınılmazlığı takacakken peşine, hatırlamak kelimesi ise acıyı takacaktı bazılarının peşine. Kaderin mağlup ama geleceğin birçok yıkıma rağmen şimdiden galip olduğu bir hikaye. Her şeyi değiştirecek bir tesadüf, geçmişin hafızasını bir bir yoklarken, hatırlamak kimisi için zor kimisi için ise hatırlamak, önce unutabilmeyi gerektirecekti. Kurgu Başlangıç Tarihi: 31.07.2015, 05:16 Yayınlanma Tarihi: 28.01.2016, 04:05

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.